Alle inzendingen over hemellichaam

Grote,kleine wensen, dromen in de nacht, hoe kunnen we ze verwezelijken als sterren in de nacht. Als zonnestralen, duizenden sterren, sterren in de nacht, denkend aam iemand, wie had dat gedacht. Duizenden engelen, lichtjes als sterrenpracht die jou beschermen dag en nacht.…

De rode knecht verhaast zich met demonen hemellichaam zonder borst fakirbed voor kindse bevalling venus stremsel van de macht heeft de melkweg drooggelegd demonen lachen zich tot barsten verbeten zuigeling aan je navelstreng geworden tot de rode knecht vrijerig met vele manen wordt de kosmos stilgelegd…

in volle omvang het hemellichaam zwevend op reigervleugels…

De zon verlicht mijn hart wanneer ik bij je ben De maan verduistert de zon Maar de sterrenhemel houdt ons bij elkaar We zijn voor elkaar geboren…

ik zal je schilderen als maan en als zon ik zal je de tinten geven van ochtend naar avond ik zal jou het palet schenken de lijsten van jouw huid breken ik zal jou beminnen de tederheid geven zoals op het fluwelen strand weet je nog dat jij mij in duinen legde en dat ik jouw licht liefde wij de eenzaamheid niet kenden en de…

o, dunne ster lig tegen mij aan beschijn reeds van ver huid bij onsterfelijke maan hier naakt licht tussen bladeren ochtendzweem ijlt aan lucht voorbij verlegen ademvocht doorstroomt aderen hemels lichaam, blijf nog even dichter bij mij…

Je schreeuwt zonder stem terwijl je naar me glimlacht en je zuigt me naar je toe als en gat vol licht. Suis heen, laat me gaan. Nee, blijf staan, ik wil luisteren naar je stilte zien hoe het uitdooft.…

om jou draait de zon jij hemellichaam, helder en zo ongrijpbaar…

ik deed de gordijnen toe en daar stond je dan mistig hemellichaam zo alleen zo wit en vol zo krachtig verscholen achter een witte waas van gordijnen schreeuwde je om aandacht zonder waas... maar de waas zat voor mijn ogen ik staarde door mijn mistige herinneringen heen en vond jou terug, mijn hemellichaam…

Voor geradbraakten is er een opgaande lijn als de dag aanvangt.. Ik reis in die trein met één voet op het perron waar de vraag rest, hoe.. geketende jongens die gebroken hoofdbrekens dragen zonder zin. Zeg je kinderen dat zonde erg jammer lijkt als ze is begaan.. gevuld met leven gokken, spijkerbroek breien en bezonnenheid .…

een rake uppercut laat de orgelpijper duizelen zijn balg zwelt vervaarlijk hij ziet hemellichamen waar hij nooit deel van uitmaakt als nooit tevoren vergrijpt hij zich op schandelijke wijze aan onschuldige sterren…

Zijn schim dwaalt door de nacht die het donker nauwelijks haalt de maan nog lang niet vol van zichzelf wacht rustig af hij droomt er van een vleermuis te zijn die scheert langs donkere takken zo schaduwt hij een hemellichaam tot een sterrennacht…

Her poolschip Aurora vervoert zes professoren op zoek naar een wondereiland brok van een gevallen ster de uiterst geleerde heren laten hun ingewikkeld wellicht overladen denken tijdens de koude reis wegzweven over de IJszee bij deinen op golven ontzag voor ijsbergen doen nieuwe kennis op als kapitein Haddock beschonken vrijuit…

Door de serene welvingen van de tuin - Zen! - glijdt een porseleinen dame het gelaat half verborgen achter een waaier. Over het halfrond van de stenen brug trippelt de dame met begeerlijk knipperende ogen. De zon en de maan - beiden wit - deinen speels aan de hemel om de blikken van de dame te vangen.…

De dichter rust in haar handen waar de sterren samenkomen in een scharlaken glimlach en waar geboorte tot stand komt in de aarde van haar hemellichaam.…

haar zonden zoveel schraler dan het stikken van woestijnen gestuurd als aanzichtkaarten met de groeten; lekker warm en dat ze zou gaan lijnen langs de lippen overblijven zodat het wilde kusten waren nu speciaal voor hem `t was toen dat ze ontaarde en de wereld kleiner bleekte verdwijnend achter al die wijn en chocolade reep waarmee bijna schaamteloos…

Wacht niet langer als hemellichamen zich scharen open armen jouw voeten ketenen vogelvlucht gewiekt verdriet het noorden wijst midden tussen de sterren jouw lippen die glans achter jou laat raden wat je zeggen zou voordat jij gekroond wordt wil je nu tronen mij zeggen vandaag ik heb je lief…

's Namiddags zagen we haar staan aan de drukke hemel, boven de helle daken: verdwaald, lauw en flets had de maan, het dient gezegd, toen allerminst iets van een baken. Misplaatst als een kikker op een racefiets, een smeltende, vale, in een dof laken gewikkelde bol kaas, hinkend naar niets via zenit en nadir, geenszins blakend. En later,…

Hemellichamen als methane ogen in en door de melkweg verhuld vertekend gezicht op aarde, in bast en borst geschonken gericht op ingewreven zonden gewichten zonder waarde,tussen innig zwart en het weelderig blonde.…

Juist in de nacht weerkaatst Uw Licht zo helder wanneer het stil is om me heen dan ben ik met Uw Hemellichaam één, klinkt Uw “Ik ben” het meest welluidend. Samen met U bekijk ik dan mijn leven waar bloeide U het meest in mij, bij elke vreugde knipoogde U even, in groot verdriet voel ik U heel dichtbij.…

de fleur van woorden raakt diep van binnen de vurigheid van mijn betoog verblindt jouw zicht langzaam voer ik je mee naar onontheemde gebieden waar nimmer 'n voet de bodem heeft gekust daar laven we ons aan de schoonheid van hemellichamen die uiteindelijk kleur bekennen…

ondoorgrondelijk de taal welke hemellichamen schrijven met 'n sierlijke schildersstreek wiegende cypres in maanlicht steekt hoog boven de verafgelegen stad uit houdt zijn kobalt ons in de ban sedert zonsondergang ~* Geinspireerd door De sterrennacht is een schilderij van de Nederlandse postimpressionistische kunstschilder Vincent van…

Het noorderlicht van gloeiende zuchten tussen lakens, oogstrelend in verlangen, krioelende vingers klauwen en knijpen krassen en grijpen naar hoogtes en hoger tussen sterren van roze en hemellichamen en verder dan dat. En wij die ergens daarboven orgastisch kwamen, om daar in oneindig zwart tijdloos te zweven.…

in nevelen gehuld trap ik de dauw met loden schoenen de dood wacht er is niets nieuws onder de zon nu ik beschutting zoek de dood lacht rond middernacht een Happy Hour in café 't Vage Vuur ik word verwacht met hemellichamen bedekt, sterf ik wel duizend doden in de nacht…

de ster is een licht het licht voor donkernis in een mens de mens die duizend dingen dacht zou willen droomreizen in een wakende nacht het hemellichaam geeft geen valse schijn wijst naar een kindje klein dwalende groeit er de kracht niet meer alleen het licht verzacht zal dagen van hoop, liefde en vrede dragen…

Waar zijn mijn zinnen alles wat blijft om jou te beminnen ik weet dat je bent gegaan op een reis achter de maan waar sterren fel fonkelen je bent nu een stralend hemellichaam en hier op aarde probeer ik jou te zien vanuit mijn raam en terwijl ik de sterren tel om jou te vinden kan ik woorden weer aan het papier binden.…

Niet stil te zetten Hemellichaam dat woonplaats is Voor ontelbaar velen - Dat doordraait ook als Mijn wereld stil staat - Dat geen woonplaats mocht zijn voor Het jongetje dat we in liefde kregen En we slechts zes uren lang In onze armen mochten houden Zes uren die een eeuwigheid leken Waarin onze wereld stil stond…

sporen lopen door het zand in korrelige lijnen van links naar rechts en omgekeerd tot zee ze laat verdwijnen toch klopt ze op de open poort storm laat haar lang wachten tot ooit de vloed weer liggen gaat verdwenen in gedachten de beklijving van het hemellichaam loopt ze beslist eens bijster want geborduurde vlinderlijfjes bedekken…

ik word nooit vroeg wakker de ochtend is mijn vriend niet ik word wakker wanneer de gouden bol reeds hoog aan de hemel staat de ochtend is mijn vriend niet en er is geen vastomschreven reden toe ik hou van de zon ik ben in de ochtend nog te moe en ik verlang naar dat mooie hemellichaam uiteindelijk is zonder het mooie licht met mij gedaan…

zelfs een hemellichaam ontsnapt niet aan een gesloten wolkendek, aan een geoefend oog, aan zwarte materie we gaan op nachtelijke jacht, hitsig als kokend water, gulzig in de lendenen dit is onze volle maan, ontdaan van halfschaduw, gehuld in de mantel van onze aanwezigheid die zich afzijdig houdt in het heden dat vandaag afwezig is…