Alle inzendingen over hoek

vaak woon ik in mijn hoofd dagenlang in een enkele kamer er zijn vogels en kinderen die overal lopen moeten dansen op wenkbrauwen van het tjilpend gras jazeker, ook vlinders want vlinders zijn tijd er zijn monologen en dialogen eenzaamheid als speelbal van schaduw en echo's in de linkerhoek naast het tafeltje staat een spiegel…

uit eigen hoek…

hij ziet me staan komt naar me toe ik kijk hem aan hij zegt geen woord ik voel dat hij mijn hijgen hoort ik bid, ik wil niet met je mee het blijft doodstil plots in z’n oog in zijn pupil een regenboog nu word ik bang uit niet mijn angst stilte duurt lang ik glimlach wel blijf mezelf in ’t helse spel ‘k geef steeds maar…

Kou kruipt langs mijn mouw omhoog En grijpt me bij mijn nek Versteend sta ‘k in mijn jas op straat De tegels, de stoep, het hek Hier was het, waar hij mij greep Hij hield mij in zijn macht De kilte, angst, mijn hart Mijn lippen, witte streep Ik was zo klein, begreep het niet Ik hield mijn adem in Zijn jas was vies, zijn handen hard ‘k…

even kijk ik om de hoek niet van mijn huis of straat maar van het leven vraag mij af wat ik daar zoek en hoe het mij daar dan vergaat ik zal het nooit weten maar als ik zie in de ogen van een blij kind vergeet ik al snel mijn wens dan maakt het mij weinig uit wat ik daar vind…

kinderen hand in hand in de rij per twee herleeft het verleden het luisteren toen nog naar het wegsterven van stappen in koud betegelde gangen eindeloos in hun lengte van de strengste meesters in de hoek een jongen met zicht op twee muren wat plafond en een stukje vloer nog meer van die fletse tegels het zwart in vierkant gegrijns en…

Ik liep wat door de gang- paden en ineens liep ik vreemd genoeg weer naar achteren en toen ik de hoek omliep stond ik oog in oog met een vrouw, die ik al lange tijd bemin, maar die ik nooit zal kunnen veroveren, maar we groetten elkaar wel als oude bekenden en dat verraste me en deed mijn hart goed om de hoek wacht soms wat klein geluk.…

De tuinmerel fluit mij wakker z’n euforie werkt aanstekelijk ik grijp deze lentemorgen aan te ontsnappen uit de zondag die de hele winter duurde Verlang naar ‘t ritme der dagen wandel over het schelpenpad langs de ringsloot van de polder waai uit op het boogbruggetje luister er naar de stilte ruik er het drassige groen Een…

Tante Ria van de hoek zag wel iets in Ome Jan in zijn ghetto werd hij zacht maar onafwendbaar oud ze kon volstaan met een vriendelijk begrijpend woord een potje klaverjas tot ze haar winst kon incasseren als Jan er niet meer was…

Fijne kunstwerken zijn in de werkhal te zien. Die spinnenwebben!…

vreemd ik heb mijn ogen dicht ‘k zie vrij vreemde figuren bewegen in bijzonder licht mijn handen niet gevouwen in oneindig donker lange uren ’t is niet in bed te houden ik zag bewegende structuren steeds veranderen van vorm ze kwamen op me af, de muren onheilspellend, indrukwekkend adembenemend, ’t was enorm wat kan een mens beleven…

Stel je voor : da'k een vlo zou zijn, Kriebelen en springen, Meer van die dingen 'k zou jumpen van de gein! Stel je voor da'k een vlo zou zijn Gewoon om iemand te grazen te nemen Zou 'k springen van armen naar benen En meer van die ongein Stel je voor da'k een vlo zou wezen Zo eentje die iedereen prikken zou Wanneer er een bus…

ze zeggen dat je ze zo kan eten de zachte zwammen uit het bos ik geef toe, ik zou ’t niet weten pluk je verkeerd, ben je de klos wat zijn ze mooi van vorm en kleur in miljoenen variaties en dan die toch aparte geur in ontelbare gradaties onzichtbaar trekken ze in ’t bos geruisloos en doordacht hun sporen slim verscholen onder blad en…

de bladeren vallen in ontelbare kleuren vormen en getallen van bomen naar benee zij dwarrelen gedwee, nemen de zomer mee kleuren met hun kleed de grijze aarden wallen de tak, het blad, de steel, de nerf wurmen zich weemoedig in de aarde ondergaan het ondergronds bederf om verder nog dan ver te gaan in waarde vergaan, verlaten…

Plakkerige hoeken van 180 graden Keer jij ze de rug toe? Draaiende gedachten laten niets los De macht der getallen ligt voor het oprapen Een dikke streep door de rekening van hen die bestaan Is dit het einde?…

geen ooghoeken op straat maar tochtige kou en recht getrokken lijnen met vochtige doeken zou ik steen willen weken bleke harten en kroes willen smelten…

Ik zie je zitten Alleen in je hoek Je lijkt zo leeg Als een onbeschilderd doek Je oogt zo zwak Maar als ik in je ogen kijk Zie ik de kracht Die in jouw hart blijkt Je deed me altijd denken Aan iemand zonder persoonlijkheid Maar nu ik je zie Is het tegenovergestelde een feit Je hebt zoveel woorden Maar te weinig moed Je denkt dat…

O God, bewaar mij voor der zonde vloek, En schrijf mij niet in 't somber dodenboek: Is in het blanke pergament des levens Niet ergens, achterin, een open hoek?…

Ik sla een hoek om. Zo bijt een beitel. Ik tref een hand aan. Zo verschrompelt een roos. Ik leer jagen op liefde. Zo hijgt een zaag en ik zie de zee. Zo word ik oud. Houd ik mijn hart vast? Denk ik aan wierook?…

Mensen vinden dat ik leuk uit de hoek kan komen mensen vinden dat ik heel erg origineel, spontaan ben ja mensen en hoe komt dat nou Dat komt door de hoek, ja de hoek de strafhoek in de huiskamer van m'n ouderlijk huis “Jantje ga in de hoek staan” sprak vader anno 1960 Vader Gerrit sprak het meerdere, meerdere malen In de hoek heb ik…

Is er dan geen leven in die dode hoek buiten ons gezichtsveld aan andere zijde van de horizon is er geen beweging meer in een ziel die afgestompt gebrainspoeld is geplaatst in de dode hoek waar is het gevoel dat leeft buiten de dode hoek laat zien wat is over de horizon.…

Met nacht-piekeren staat slapen in de wacht en wat het je bracht was zo intiem intens gemeend en soms gemeen! Als je slaap maar op de loer blijft liggen maar uiteindelijk je geen oog dicht doet!! Maar nacht-piekeren is van alle tijden van alle nachten!!! Dus daar hoef je niet wakker van de liggen!!!! Wel te rusten!!!!!…

zij gleed door de vluchtige spleet die haar met hoeks zonlicht eerbiedig omfloerste naderde in voorzichtig ontsluiten dat drempelloos doorgang gaf van binnen naar buiten zij behingen haar met stukjes zeldzame aarde die nog iets van het fossiele tijdperk in herinnering naar boven haalden…

De zanger op de hoek zingt zijn lied, over leiders die niet willen leren. De mensen, ze luisteren liever niet, ik zie ze hem doof en blind passeren.…

De vrouw achter het snackloket staat te bakken, staat te zijn. Is dit haar keus? Ze kent geen Sartre,wel haar klanten als haar broekzak. Niks geen nieten, dit zijn frieten! En met een ferme zwaai vliegt al het zijnde door de lucht. Ze is een dichteres van elke zak patat. Ik zie haar denken: 'Vent, ga eens existeren!' ------------…

Geluk zit in een klein hoekje Maar is er iemand die weet Welke?…

wij glijden af flauw tegenspartelend naar de slangenkuil waarin het vuil van ons bestaan door tijd en rot ooit zal vergaan de dode hoek van het paradijs waar grijs de kleuren heeft verdrongen harmonie en vorm tot karikaturen zijn verwrongen nog is er een weg terug met de rug tegen de muur omdat ons laatste uur geslagen is wij…

In haar erker staan de wijzen op het oosten, een stukje verder lopen schapen met een herder, aan de zuidkant zie je Maria en Jozef gaan, de stal met os en ezel wachten op het westen, de voerbak staat nog op de kop, het vilten kindje onderop. Bij het kaarslicht van de kerstnacht haalt ze wijzen uit het oosten, schapen met hun herder…

Één streek neer met zijn lief erbij in de Hoek at uit de pan en vree niemand die er een tel onder lee Ze voelden zich een roek zo vrij Toen kwam een ambtenaar voorbij die zomaar met een kijker op schoot sprak ‘eruit jij invasieve exoot scoort snel dat hoort er hier niet bij’ Huiskraaien uit Egypte mee gevaren deden dat - hier tussen ons…

Rebrof platen Hoe hij meezong in duet De zondagmiddagen in Crooswijk Als oma koffie heeft gezet Met zijn allen op visite En de rest die daar toen was Gezellig samen koffieleuten Terwijl opa boeken las Of ongegeneerd daar zat te pitten Al kwam de koning op bezoek Het kon hem niets verrotten Zo was mijn opa, opa Hoek…