Alle inzendingen over joris

Als ik dit wil melden aan mijn vriend JORIS uit Amersfoort dan schrijf ik kort en bondig “Onderhan wor mor voort”, dat klinkt natuurlijk bijzonder raar, maar voor JORIS geen enkel bezwaar, want een goede verstaander heeft genoeg aan ’n half woord ……

Ik heb vanavond, met de poes op schoot, de onrust uit het beestje weggestreken, waarbij de goedzak mij heeft aangekeken met ogen zo onpeilbaar diep en groot, dat het mij één moment heeft toegeleken als was hij eeuwen lang al deelgenoot van het geheim van leven en van dood en nu dan op het punt stond om te spreken. Een aandrang, waar hij niet…

Ik heb vanavond, met de poes op schoot De onrust uit het beestje weggestreken Waarbij de goedzak mij heeft aangekeken Met ogen zo onpeilbaar diep en groot Dat het mij een moment heeft toegeleken Als was hij eeuwenlang al deelgenoot Van het geheim van leven en van dood En nu dan op het punt stond om te spreken. Een aandrang, waar hij niet voor…

Maar Joris schreef er bij, De Liefde hoeft hier niet, 't is waar behalve dat.…

Ik zou mijn woorden op het water willen leggen, ergens op het koude winterstrand hier niet veraf. Ze zo ver laten drijven tot over zee, zwevend over duizend golven recht naar jou. Ik zou ze je zoveel laten vertellen, over gewone dingen van deze dagen, dingen die ik straks misschien al vergeten ben, maar nu toch zo belangrijk lijken.…

Zachte lippen rusten op elkaar, al liggend in m’n armen op je zij, zo diep verzonken lig je daar en vult een hart - een leegte van mij. Starend naar één moment van jou, dwalend in gedachten naar heel veraf, wetend dat ik zoveel van je hou, tel ik de nachten zonder jou weer af. Zwevend in een wereld van gedachten, denken aan wat de…

En daar zit zij, ze is, ze staart. Ik laat haar, ga niet weg. Ik hoop en wacht, op liefde en hoe het is met haar. We zien elkaar, zij mij, ik haar, graag, heel graag. En daar zit zij, ze is, ze lacht en staart, ze wacht. Zo mooi.…

Je lijkt wel een ster aan de hemel, die straalt in haar eigen ogen. Er blinkt zoveel in ze, ik weet nog goed, toen ze voor ‘t eerst bewogen. Je lijkt wel een ster aan de hemel, stralend over onze lange wegen. Zo liet je meer dan eens, de anderen verlegen. Nog nooit leek een ster daarboven, zo verliefd en zo dichtbij. Haast niet…

De wereld lijkt een vogelvlucht, een tijd die altijd sneller lijkt te gaan. Lekker vliegen naar de blauwe lucht, om met jou op wolken daar te staan. Witte stapels pluimen vangen al het licht, dat de zon op ons neer doet strijken. Anderen zouden ’t moeten zien dit zicht, we zouden troetelbeertjes lijken! Tja toch beertjes zoenen, vrijen…

Zwevend door het leven gaan, lachend met de mooiste ogen. Woest verliefd als een orkaan, zo heb jij mijn hart bewogen. Elke aanraking wekt een stormvloed, die heel mijn hart doet branden. Zo'n tinteling voelt bij jou zo goed, en draagt mijn gevoelens op jouw handen. Liefde kan niet altijd vanzelfsprekend zijn, maar je blonde haren…

Worstelend in een wereld van gevoelens die zelfs ik niet helemaal begrijp. Een wereld waarin twijfel baas is waar mijn echte ik moet luisteren vooral onderdanigheid ervarend. En in zo’n wereld loop ik rond, bijna de hele dag. Wezenloos. Zoekend met mijn ogen dicht, bang dat iemand tranen ziet.…

De eerste keer dat ik je zag, had je al die lieve lach. Ik hou van je ogen, zo helder en zo diep. Ik droomde over je, elke keer als ik sliep. Als ik je zie gaat mijn hart tekeer! Ik ben verliefd op je, elke dag meer. Ik wil je nooit meer kwijt, nooit meer van m'n leven, want nog nooit heeft iemand mij zoveel liefde gegeven. Er is maar…

Mijn lichaam ligt geboeid op het schavot. De beul, achter zijn leren masker, lacht nu ik ben onderworpen aan zijn macht. Mijn lijden schenkt hem een pervers genot. De massa, brullend in zijn haat en spot, een hydra, een veelkoppig monster, wacht in spanning op het marktplein. Het is nacht. Dan flitst het staal. Een sleutel in het slot. Wat…

Het geknetter van een opgevoerde brommer raakt opgeslurpt door de nauwe bochtige straatjes van ons bergdorp. Warmoranje lichtjes geven aan waar in de verte andere mensen de nacht ontvluchten. Een hond huilt zijn eenzaamheid uit tegen de sterrenhemel. Over de heuvels parelt het geluid van grazende schapen en het laatste vliegtuig van vandaag…

Wat als ik een biefstuk was Werd ik dan opgegeten? En als ik in de koeling lag Zou ik dat dan al weten? Wat als ik een biefstuk was Werd ik dan ook gebakken? Lig ik met olie in een pan Mag ik niet blijven plakken? Wat als ik een biefstuk was Werd in mij dan gesneden? En als ik in de maag beland Ben ik dan echt verleden? Wat als ik…

jezus dreef ze uit nu zitten ze in banken zich rijk te slapen Een interessant interview met Joris Luyendijk in TROUW prikkelde mij tot bovenstaande haiku. Zie http://bit.ly/1HOswe6…

Wat Lieve Joris ons heeft voorgelezen Was zeker breliaans en sacrosanct En vice versa gutturaal verklankt Om toch linkmiegelig astrant te wezen Welluidend om te horen, haar dictee Maar aan het schrijfwerk doe ik niet meer mee…

En ondanks Joris Luyendijks gezeik, Voel ik me met m’n zeven vinkjes rijk.…

Ik zucht en hijg van Joris die, door kattenluik gekropen, daar zijn baasje vinden moest. Bloederig in geest en zo ineens de helderheid verloren.…

Job, Joris en Marieke: een bedrijf Dat heel gedreven werkt aan animatie Hun korte film verkreeg een nominatie Een pareltje rondom een zwarte schijf Ach, trok die single nu nog maar een sprint Dan wist ik al of hij een Oscar wint…

Opgedragen aan Jetta Kleinsma Eet typdiploma in de seventies was Meer waard dan een academische Bul vandaag de dag, zeg jij die Met je typdiploma behaald in Hoogeveen Toch maar mooi staatssecretaris Bent geworden, en dat alweer voor De tweede keer in je nog prille Ministerscarriere - Ik kom net als jij uit Lohues-country Zuidoost…

De held Joris versloeg eens een draak bij de stad Silena in hedendaags Libië door Noord-Afrikaanse landen waart diens schild nimmer gestoord blank en bol _ versierd met rood lint als een feestelijk half ei bewaart achter zijn onbreekbare schaal de pracht van Moorse koopwaar versterkt door oorlogsadem van strijdvaardige handelgeest.…

Aan de Oude IJssel in de Graafschap van de Achterhoek ligt op het oude ommeland van Doetinchem Terborg Gelegen in de heerlijkheid kreeg Toeborch - want zo heette dat ten tijde van schout en schepen - de rechten van de stad der hoge heren zelf, van Wisch op de naamdag van Sint-Joris, sedertdien de schutspatroon voor poorters, in de…

We moeten inpakken en wegwezen, meenemen wat hoognodig is, paspoort, bankkaart, ballast achterlaten, vertrouwen hebben in de bestemming en onszelf, geen geschenken kopen, herinneringen bewaren, verbroederen met lokale bewoners, toeristen mijden, ons ondergraven in het forse gewemel, reisverzekering, landkaart opbergen, ons redden met tandenborstel…

De namen van de vaders en de zonen worden kruis aan kruis hier uitgespeld. Altijd nieuwe wind waait over steen en bladert steeds nieuwsgierig weer in kruinen. En lispelt in de stad van stilte de namen van de vaders en de zonen. Blad na blad en boom na boom vertakt zich naar de hemel schreiend. Een weeë welhaast goddeloze droom van bloed…

ja maar alles verandert en het verandert alweer voordat ik er eigenlijk tegen kan dus dan dan kan ik niet ertegen en wou ik dat er iets anders kwam…

Laat me verdwalen in dit mysterie van verwarring, totdat ik niets meer weet over niets weten, totdat dit ik verdronken is in deze rivier, en het enige dat blijft het leven zelf is.…

GLABELLA, MY ONLY MASK Geschiedenis is schoudersmal en manshoog, gestut door zand dat steen zal worden. Vogelvluchtig fluitend op de ademnood van een gemaskerde wind nadert het. Stapels zandzakken weren het niet, een lage streek: hij is uit velen genomineerd onder een druk bespikkelde hemel. Een mum. Een tel. Het wit van een doel…

MOONIE, A GRIN SMILE Stardate met de tijd. Het oog van de maan knipt aan. Een windklok schilfert in haar licht. Tijd verglijdt als een trage wolk. Een zee krabbelt even terug; vulkanen rochelen – vurig ijs in een kelk die kolkt. Geruchten over een vervaldatum doen de ronde onder aardgenoten – gefladder van opgespelde vlinders…

meldt het nieuwsbericht Maar heeft dat nummer een gezicht Wie zal er met de eer gaan strijken Een derde wereldland gok ik maar blind Wellicht een schattig maandagééndagskind ------------------------------------------------ De kans dat het 7 miljardste kind in een ontwikkelingsland wordt geboren en geen goede toekomst krijgt is groot, zegt Joris…