Alle inzendingen over klokken luiden

elke ochtend hoor ik de klokken luiden ze luiden alle drie ze luiden luid en atonaal en doen de honden huilen waarom ze huilen ze weten het niet wie weet waarom de klokken luiden niet voor de doden niet voor verdriet wie weet waarom de klokken luiden ik weet het niet…

Soms hoor ik klokken luiden in de blauwe lucht -- blauwe luchtklokken.…

Kasseien blinken het dorp hangt in de regen de klokken luiden er staan steigers rond de kerk een tijd van restaureren…

een tafel timmeren - wat een getimmer een huis bouwen - wat een gebouw de klok luiden - wat een geluid zich goed weren - met een geweer niet blind varen - gevaar!…

Als op de maandagavonden De klokken luiden van de Wester De klokken voor vrede Onthoud dan Amsterdam als vluchtelingen Aankloppen dat het in de rede ligt Praktische Gastvrijheid te verschaffen Voor korter of langere tijd of altijd En niet voor de duur van het klokkenspel!…

Het huis zwijgt maar de klokken luiden. Luidkeels.…

de klokken luiden hun lied de zon gaat weg verlaat de dag als deze is er ooit bewezen dat ie opkomt opnieuw opnieuw opnieuw voor ieder wezen opnieuw leren leven in ruimte en leegte luiden de klokken hun lied en op de straat en in deze steeg een lied dat het leven draagt op de schouders van geesten een traan klinkt er is nooit…

de klokken luiden, nog een laatste groet, je levenloze lichaam omgeven met zovele bloemen, iedereen zal je missen, elke dag weer...…

klokken luiden zwaar galmen over bevroren grond 't is winter... gordijntjes bewegen even moeder wordt voorbij gereden 't is winter... achter haar de hele schaar droef en moederloos. en 't wintert.…

de klokken luiden in hun donkerste klanken schonen zich zielen hoog klepelt het brons onverwacht nieuwe tonen onwennig in pas samenkomen het is nog geen lied maar een eerste ontmoeten schuchter elkaar boven begroeten in verbazing zo jong al van het leven gescheiden ondertonen verhalen hun vreselijke lijden…

De klokken luiden immers nog niet.…

zie toch hoe fraai zij glooit maar als gehaaide kaper zand in de ogen strooit van waker en slaper hoor toch ‘t woeste grommen schuim koppen metershoog de rug weerbarstig krommen klokken luiden droog meeuwen krijsen zonverloren vluchten voor de overvloed en zij verslindt de sporen van menig voet en goed…

Boven de toppen van de bomen een blauwe lucht met wolkenveren en de geluiden van verkeer en daaromheen vogelgezang het duurt niet lang of klokken luiden om mensen naar de kerk te roepen om stil te zijn en na te denken te luisteren naar oude wijn de zon klimt, en de koele morgen wordt met de oostenwind verdreven hier zit ik, noordzij van…

De klokken luiden om de nood aan waarachtigheid en warmte. Terwijl de aarde zondvloed wordt vanwege opgebrande levenslust waaruit het vuil breeduit spuit verhoog ik stilaan mijn terp om stand te houden in een stroom die remt en beklemt met een angst waaraan ik mij niet wil onderwerpen.…

de dagen zijn voorbijgevlogen ik zag hun vleugels slaan ik zag een lente fladderen jouw dood met bakken regen en zomermaanden gaan miljoenen bladeren vallen de herfst in een vogelvlucht slechts een handvol winterdagen en deze Kerstmis in een zucht nog even en de klokken luiden het aankomend nieuw jaar met weer hoop op betere…

Klokken luiden Hoorbaar in de stilte van natuur Turend over uitgebloeide kruiden De wereld is liefde en maakt soms overstuur Voel weemoed in gedachten Een dierbare die pijn wegneemt Stapvoets lopen, minuten wachten Het is eeuwig stil maar ook zo fijn geweest Laat de dienst maar beginnen Mijn gedachten in hemelsblauw Met liefde gaf ik…

Een wondere wereld een speeltuin in nevel klokken luiden in zomerse stilte eurekamomenten bloeiden gisteren nog in een snelsonnet met als titel een bloemenhaiku in ultieme onzichtbaarheid een feeëriek schouwspel van zuid naar noord in het schemeren op reis naar het droomrijk als de ochtend gloort doch heb mededogen met…

Hij wist dat er een ander was Het lukte niet om hem te duiden Wie kon voor hem de klokken luiden Over dat blijkbaar groenere gras Zij was zo stil en teruggetrokken Ditmaal in plaats van uitgelaten Euforisch en in alle staten Omtrent dit zoveelste verlokken Volkomen anders dan voorheen Door wie liet zij zich nú verleiden Wie was het die…

de ochtend fluistert dauwend herfst trekt draden in het vroege licht ze knispert met bevroren vingers een witte lach als vergezicht klokken luiden weemoedig tonen gedachten dromen in nostalgie de wind is bezig luchten op te schonen bomen kleuren in hun bladmagie ik zie de zomer in zijn vruchten het rijpe rood de kleur van…

de ochtend huivert fluistert dauw herfst trekt draden in het vroege licht ze knispert met bevroren vingers in een witte lach als vergezicht klokken luiden hun weemoedig tonen gedachten dromen in seizoenennostalgie de wind is bezig luchten op te schonen bomen kleuren in hun bladmagie ik groet de zomer in zijn vruchten het rijpe…

Klokken luiden speels of plechtig; door de lucht zingt wereldwijze klank. Boogramen glanzen om ruim, liefdevol geloof zonder starre wet. Gebroken beelden: vergane eeuwen leven opnieuw in mijn brein.…

De dagen zijn lang de nachten zijn bang het bloed kruipt vanuit mijn hoofd omhoog De klokken luiden mijn hoofd vliegt vooruit de kerk loopt leeg ik volg een ander geluid Mijn vader heb ik begraven onder een gebroken raam mijn moeder heb ik naar de hemel gedragen Mijn dierbare broer had meer levens dan een kat maar dat mocht niet…

klokken luiden zacht, de wereld roept, maar ik zwijg. muren zijn mijn thuis. woorden gaan voorbij, ik wil ze graag begrijpen, maar ze overspoelen. te groot, veel te druk, in de klas verdween ik stil. verdwaald in mezelf. diep in mijn dromen, buiten lachen, samen zijn. als vriend en leerling. hoor je mij soms fluist’ren?…

Weer is het nacht, verzonken klokken luiden, een gore wolk hangt om de scherpe maan. Het kerkhof droomt, waar oleanders staan, en zerken om de graven aan te duiden. De spanning stijgt. De wijzerplaten slaan. De klokken durven niet meer goed te luiden. Er stroomt een grote luwte door het Zuiden, het is het uur dat graven open gaan.…

als ik in de dood het verderf niet kan vinden en klokken luiden verdoemenis dan weet mijn oude jas dat de huid geborgen is in een vals gelaat patronen liggen stil te wenen tegen de werkelijkheid waarin ze zijn gelegd, het zwart overheerst het rectale brein dat van onrust zich bevuilt met dagen die schrijnend het lot willen bepalen toch…

Ze horen wel de klokken luiden, voor liefde en geluk Je kleine hoofdje denkt geen slechte dingen je mondje kan nog niet vrolijk zingen, Maar straks spreekt het van liefde en geluk. En als ik er niet meer ben In donk're, zware tijden, Ga het licht in, Het donker mijden En zoek dan naar liefde en geluk.…

Ik hoor de klokken luiden in het dorp. Ik hoor mijn hart slaan, met elke slag Ben je verder weg. Ben je er niet.…

Klokken luiden de klepels en klepels weer de klokken. In Mexico beeft de aarde, in Nederland huivert de zee. Ik weet de dijken bewaakt strijk en zet de wekker. Mijn lijf doezelt in bed droomt al eerste luwte.…

mijn polderland waar duinen wassen, patatten bloeien en bieten rijpen dorpen verbannen stilte met vlas vrijt zonder buiging later gekwetst, geslagen in vezels wordt gevlochten ik speel mijn handen vrij proef jouw hand in dit zoute land waar wind verhuist tussen de dijken, klokken luiden over riet het is dit schone land dit vlakke…

je kunt een zakdoek horen vallen papa snikt op de radio treurige muziek mannenstemmen zeggen sombere dingen over nooit meer klokken luiden papa droogt zijn tranen morgen gaan we naar de maliebaan marcheren de soldaten de oranjeband met leeuw en het soldatenpak ze liggen klaar gestreken mama moet alleen de broek…