Netgedichten

netgedicht (nr. 84.380):

thuiszitten

klokken luiden zacht,
de wereld roept, maar ik zwijg.
muren zijn mijn thuis.

woorden gaan voorbij,
ik wil ze graag begrijpen,
maar ze overspoelen.

te groot, veel te druk,
in de klas verdween ik stil.
verdwaald in mezelf.

diep in mijn dromen,
buiten lachen, samen zijn.
als vriend en leerling.

hoor je mij soms fluist’ren?
reik je hand en blijf dichtbij,
tot ik zelf kan spreken.

ruimte, tijd en liefde.
help me groeien, laat mij zijn,
een kind, als ieder kind.

... Gedicht in haiku-vorm, gebaseerd op de verhalen uit “dit ben ik. portretten van thuiszitters”. deze portretten werden verzameld in 2018. bijna zeven jaar later is de problematiek van thuiszitters enkel groter geworden. Minimaal 70.000 kinderen in Nederland zitten thuis en krijgen geen volwaardig onderwijs. dat aantal is - in een land dat prat gaat op zijn leerplicht en leerrecht - fors gestegen. ik 2018 waren er nog zo’n 15.000 ‘thuiszitters | 27 december 2024. ...

Zie ook: https://deoverkant.wordpress.com/

Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte
27 december 2024