Alle inzendingen over kluitje in het riet

Iemand zei tegen hem hier is een kluitje een mooi stukje aarde vers van mijn schep breng dat nu naar de overkant van het water vaar met je bootje naar het wuivende riet leg het kluitje daar neer en alles zal goedkomen dus dat deed hij hij voer naar het riet legde het kluitje neer aan de natte voeten van het riet het kluitje…

als een op hol geslagen antiloop liep ik weg voor verdriet stuurde ik vol valse hoop mezelf met een kluitje in het riet stak ik liever mijn kop in het zand en blijven beweren niets aan de hand besef ik nu dat lost niets op maar kost je wel zelf de kop recht ik nu schouders en rug wil ik al kijkend voor uit beginnen aan de weg terug…

Ontdaan dwaal ik van het kluitje naar het riet. Plotsklaps eenzaam in een moeras van verdriet. Donkergrijze wolken regenen helemaal over mij uit. Een leven zonder jou krijg ik nauwelijks onder mijn huid. Bladerloze bomen vertakken treurig in de lucht. Gisteren praalden daar fris groen vol met vrucht.…

optimisme lieve kind is waar je kracht en steun in vindt bij alles wat soms tegen zit heb je dat dan even niet stuur je je zelf met een kluitje in het riet hoop ik voor jou dat je dan heel snel merkt dat optimisme echt werkt wil ik je dit mee geven sta positief in het leven zonder stress angst en beven pas dàn kun je je grenzen verleggen…

Vertel me eens wat je weet Of doe het niet, en stuur me met een kluitje in het riet van het kastje naar de muur.…

Ach, laat mij talmen, geef mij een zwachtel, want ik ken het goede voorbeeld niet en kan je bovendien niet altijd volgen, zo hier met mijn kluitje in jouw riet. Rek mijn respijt, vier de verbinding nu mijn eigen leven nog zo knelt. Ik maak mij sterk, ik buig voor 't heden en bid stil dat mijn keurslijf snel vervelt.…

De provincie Groningen verwordt tot een ruïneus gedrocht en die verrekte NAM blijft maar graaien als een door geld verblinde Dagobert Duck, terwijl ze de zwaar gedupeerde Groningers met een kluitje in het riet sturen.…

We zijn geen mensen die zich met een kluitje in het riet laten sturen, Maar ik zeg je, onze relatie mag eeuwig duren! En al springen de vlammen er niet meer vanaf, toch lichtten je ogen op zodra je me ziet en dat, mijn man, zie ik het liefst!…

Mijn haar is grijs, lichtgrijs mag ik zeggen; er is echter iets dat ik absoluut niet begrijp Iemand moet 't mij toch uit kunnen leggen op mijn armen en elders is 't blond, 't is lijp Toch is zulks wat vreemd, vind jij ook niet is 't dat mijn hoofdhaar meer te lijden had Vaak sturen ze mij met een kluitje in 't riet en vragen ze mij ben…

in 't riet tussen hoop en verwachten, is hij in nacht en ontij ons nabij Terwijl wij trachten met een vaccin, en nog zoveel meer met elkaar het coronavirus te bestrijden…

De hoge heren hadden me met een kluitje in het riet gestuurd en ze gunden me het daglicht niet. Ene Noëlle bracht mij het heugelijke nieuws en ik weende van blijdschap en opluchting, terwijl de Big Ben in elkaar donderde.…

in het riet gestuurd worden jullie zijn te duur dooddoenertje net als” jullie mensen worden steeds ouder” heb je er nog eentje die ranzig smaakt na al dat gerommel en die miskleunen van pensioenfondsen en ja hoor, daar gaat die weer ambtenaren van de EU krijgen er zo’n dikke drie procent bij de wereld op zijn kop………..…

Met mijn flierend fluitje op jouw kleumend kluitje samen in het riet kwaakt een snode snaak zijn blagenlied. Ze zegt ik hoor je wel maar wil je niet je bent een guit, geen echte vent met dat voorvochtig duitje van een rooie cent.…

daarom zien sommigen soms overal spoken en anderen blijven , met een kluitje, verscholen in ’ t riet.…

Een zudde wordt gemaakt door riet daar woont van alles in, van karekiet tot waterspin en ook de gors die van het mos haar woning heeft gebouwd. En weet je wie j’ er ook vaak ziet? dat ben ikzef, je mist me niet want met een kluitje in mijn hand zomp ik wat af in ’t drassig land.…

bleken Was er zelfs in de diepste spleten Van hun vertrouwde aardkorst Ook maar de geringste Aanwezigheid van riet te zien…

Bij het vallen van een gedoemde stad verliet een visser het geweld het vuur zal spuwen iedereen gaat voor 't snelle geld De visser zit aan de waterkant zacht ruist het riet een joint in z'n hand en niemand die klaagt of 'm ziet Een of andere dode zangeres zingt op de radio een lied je moet eerst vangen voor je iets vindt en niemand…

pluk de dag, doe wat je niet laten kunt, heb lak aan goede raad, pis tegen de wind in, spreid je armen en vlieg van de berg, leg zout op alle slakken, stoot je voor de zoveelste keer aan dezelfde steen, grijp die kans, vlieg tegen de lamp, zoek een kluitje en loop het riet in, spring over de maan, knijp alle katjes in het donker, schreeuw…

pasgeboren blauwe druifjes bibberend op een kluitje beetje wanhopig…

Kluitje naaktslakken geeft zich onomwonden bloot op Belgisch naaktstrand.…

`k hoor jouw stem in het zoemen van een bij een fluistering roze wolken op de wind waar ik het vlinderlichte zuchten vind en voel haar adem als een zachte dag in mei daar valt de nacht als een satijnen laken en bloeit de liefde als een roos in mij al wat in mijn vezels leeft ben jij iets kleins kan een mens gelukkig maken jouw linkerarm…

Uw huis is toe aan een nieuw rieten dak Dichtbij de Weerribben woont wel een man Die met zijn eigen riet dat prima kan U steekt ook nog subsidie in uw zak Dat zou u denken maar dat gaat niet door Want riet uit China heeft een streepje voor…

Hij stuurde liever Nero in het riet waartussen elk natuuroog vurig is en een parmantige fazant voornaam, rechtop en gezond koddig gekleurde familie van de lis is. Vanavond zijn de ribben kaal en eten wij gegrilde kip met gebarsten billen. Opa knikt schalks over zijn bril.…

meer is zij niet bereid het is haar lach die mij overdondert en zij heeft weet hoe naar lippen te praten ook de bevallige heupen die haar verschijning lijken te omhullen ontgaan mij niet nee , de aantrekkingskracht is zeker niet gelaten eerlijk gezegd, met verblinde ogen om te smullen ik duik ook maar in het diepe, tussen het gewillig riet…

meesjes tokkelen in het rijzig ranke riet snaren van een harp grote lisdodde een sloot is haar niet te min kaarsrecht kijk eens aan drie hazelnoten hokken knusjes bij elkaar in een bladoksel…

jongens luid Een poes rolt op haar rug Ineens tikt regen tegen de ruit De postbode fietst vliegensvlug Het riet wuift De merel zingt zijn mooiste lied Het zand dat stuift Denken deed ik niet…

je man van mos die je ook deze nacht met bekwame spoed het riet in sturen zal.…

riet ruist langs de kant blond boven donker water dat onrustig klotst…

mijn leven is geleefd ik geef mij over aan mijn einde steeds meer draden van gehechtheid laat ik los gedragen word ik door liefde die mij omringt wees stil mijn ziel vindt haar bestemming…

hoort stil het zachte ruisen van het ranke riet aan de waterboord…