Alle inzendingen over koude kak

met wat meer respect voor elkander en vooral veel minder koude kak?!!!! joz.le bruyn…

de werkelijkheid wordt dagelijks opnieuw verzonnen zo verzon ik dat koude kak met Crème de Cacao tot hete bliksem zou amalgameren een soort pepiet maar dan in riffels ik had het nog niet verzonnen of het was al begonnen vrouwen wonden op ze wilden zonder stop een werkelijkheid die men steeds moest repasseren…

laten we samen bij het begin van deze prille lente, na wekenlange mist van twijfel,wantrouwen en onbegrip, na maanden van koude-kak-drukte en kille verbeten kilte mekaar eindelijk opnieuw recht in de ogen zien, niemand hoeft gezichtsverlies te lijden. we hoeven niet langer de verdorvenheid, de domheid en de zwakheid te promoten.…

Neem deel aan de Olympische Spelen Als je gaat voor goud Mensenrechten laten je koud Die Chinezen zijn toch met zovelen Of ga niet en stel als sportieve daad Het totalitaire regime aan de kaak…

Vandaag komt de wind uit een verdomd koude hoek, ik denk dat ik de knop van de verwarming maar opzoek, want vandaag zit ik te rillen, van mijn kleine teen, tot warempel mijn billen...brrrrrr…

De Kerst is koud voorbij of het is raak Het ‘God is Liefde’ wordt weer eens weersproken Er wordt in de onwrikbaarheid gedoken Half Nashville stelt geaardheid aan de kaak Is het dan waar dat mensen God creëren Teneinde zelfreflectie te trotseren?…

'K heb kouwe poten, bromde hij Geen wonder antwoordde zei Op de sokken die je draagt Staan sneeuwvlokken, dus als je 't mij vraagt: Zorgen DIE voor koude voeten.…

Het huilt buiten, koude tranen ‘t giet de ganse dag ‘t regent nu al dagen morgen ook, zoals ik zag Op ‘t nieuws! Het plenst buiten, koude tranen vermengen zich op mijn gezicht met de warme die van binnenuit stromen naar benee, qua gewicht Van mezelf.…

Maar ’t gras is een pasverschoond bed, de lakens nog koud en kraakwit, waarop met een o in de mond – een noot voor zijn kaken te groot – en kogels van ogen zo rond het kind als een eekhoorn doodstil zich maar te verwonderen zit. ---------------------------- uit: Per saldo (1961)…

monumentale afrasteringen die roestig hun kader omheinen op een mondiaal niveau, de dood ontwijkend zoals een paraplu in ademsnood opgeklaarde luchten als honingbrij zo zoet touwtrekkerclubjes dansfestijnen mooie hoedjes en reumatische pijnen je laten afleggen door een onbekende en zelfs je intiemste delen laten dichtstoppen, je kaken…

De mannelijke oude vechtcultuur Zou neusbot, kiezen en vooral ook kaken Vanuit een praktisch oogpunt sterker maken Want zo werkt evolutie op den duur Dus wees inzake vechten niet benard, man! Goed voor je botten en je wordt er hard van…

En hierdoor wordt dus eens te meer bewezen: Van kouwe kak heeft niemand iets te vrezen.…

Kak aan de muren.…

Veel te vroeg uit bed ik zat op het toilet - maar niet te kakken…

, zo koud ....…

Heel even was de hemel daar woordloos sprak liefde de taal van morgen ongebonden vrij kun je niet bezitten nooit bezitten mag liefde vrij zijn of is verbondenheid zonder ziel eenzaamheid kan houden van de schreeuw verstommen van verlangen naar jou koud, zo koud ...…

haast naakt, lijf aan lijf vergrendelt magerte hun nachten betonschaduwen verschrompelen de dag, zoeken een plek om te ontlasten zij fluisteren de honger muren toe, vijf aan vijf hun pols klopt nauwelijks ramen enkel een zwarte mantel van sneeuw en een homp oud brood waarmee zij het ontbrekende kussen delen en waarin ze zichzelf…

dichter te enthousiast schaamrood op kaken siteregel was mij onbekend excuses!…

de maand van herfst en stille winter, regen en koud, wie weet gaat het nog sneeuwen. een tijd van donker en wat hinder, december laat gapen maar ook geeuwen. oude kerstbomen en houten tafels mooi aangekleed, zo elegant en struis. de geur van taart en warme wafels, kleurig lichtjesfeest op straat en thuis.…

lange stroken vel over uitgebloosde kaken ze maalt het leven tussen haar afgebeten kaken en maalt niet om de spuug die sporen trekt naar d'r behaarde kin de veranda kraakt in dezelfde oude voegen wanneer ze opstaat en fel haar vuist de lucht in gooit geen vlegels in haar hof ook niet vandaag oma doet niet altijd een tukje na de noen…

Zijn kaken zijn in steen gehouwen. Zijn voorhoofd is een blok beton. Zijn lippen zijn omlaag gevouwen. Zijn denken is van bordkarton.…

Zul je ooit nog beseffen wat je me hebt aangedaan. Dat je jouw eigen leven verkoos en mij in de kou liet staan. Ik was nog zo jong maar dacht alles te weten. Het tegendeel bleek waarna mijn zelfvertrouwen uiteen werd gereten. Daar stond ik alleen, in een wereld zo groot. Met kleding aan maar eigelijk bloot. Onwetend wat er ging komen, met…

de zonnestralen schijnen het verwarmt je lichaam niet zal ooit de kou in jou verdwijnen of bereiken de stralen je niet je lijkt wel bevroren koud als een blok graniet niks kan je nog bekoren je ogen donker als antraciet ooit zal de warmte je ontdooien de stralen om je lichaam glooien…

Ik heb het zo koud.…

Macaber bevochtigd beeld door geijzelde lenzen star en voortvluchtend gevangen in grenzen. Dood maar toch levend roven, nabij sterven is hier een vuist met afgekloven vingernagels. Geen sparren, geen dennen geen kruipend naaldhout, niets. En de dalen zijn vol ijs, bedekt woud. Waar ik vandaan kom is de nacht een zee…

duistere schimmen in koud hout kraken kraaien de heldere nacht…

de witte stilte kraakt en raakt het lichaam van mensen in de mist vochtig klam in koude pijn huivert het onzichtbaar zijn…

Woorden vallen als fluisterende sterren in duizend ijskristallen uiteen wachtend op lang vervlogen liefdes die restanten van warmte met zich mee dragen wat bezielt de mens te verblijven in een dergelijk oord waar lichtstralen wangen breken beukend in de wind het menselijk kiemen onmogelijk gemaakt doch geboren zijn in dit helse oord is…

je oogt roestig vandaag en de wind is op collectetoer hij neemt alles tot je naakt en breekbaar de lente tegemoet rilt…

kille wind wervelt motsneeuw emotie breekt in ijzige tranen hagelbollen…