Alle inzendingen over koudste

Het koudste seizoen weerspiegelt onze liefde, warmen we nog op?…

De verwarming staat één voor hoogst, maar in mijn huid voelt het het koudst en gegund met stilzitten ben ik niet. Hoe graag ik het zou stoppen willen, mijn lichaam blijft zo zachtjes trillen dat ik twijfel of je het niet ziet.…

Maar toch, je ging en ik keek mee, en had het koudste van ons twee.…

zonnebrillen vullen het terras daar de zon haar mooiste glimlach opzet laat de wind zich van zijn koudste kant zien hippen mussen van terras naar terras alwaar ik me laat verleiden…

Ween niet langer, wereld Ik heb al voor u gehuild Vannacht, zonder water eerst, Later, door het wachten, toch tot tranen gezet Heb ik u in mijn koudste dromen van de ondergang gered En, eenmaal wakker geschrokken, Met verlichte glimlach de wekker gezet…

Ik las dat juli (hooimaand) van dit jaar De warmste was ooit door de mens gemeten, Maar wat u ook nog eventjes moet weten: Augustus 6, was weer het koudst, echt waar! Zo wordt er continu en ongemerkt, Elk jaar aan het gemiddelde gewerkt.…

Zoek je het échte diepvriesgevoel ? Dan is Pluto niet langer je doel ! Een krater op de maan kan ruimschoots volstaan voor de nieuwbouwplannen van O'Cool.…

Koester het, en het zal je verwarmen, in je koudste uren, met liefde omarmen Een herinnering, bij iedere traan, houdt je staande, laat je verder gaan.…

Chinook Je laat het koudste hart smelten. Föhn Stuwt een laaiend vuur Mistral Doet de hartstocht versnellen Sirocco En beheerst een man elk uur Zeewind Het zilte zout is al wat beklijft Windstilte En de herinnering de smaak doet vergezellen.…

Kouder dan het koudste koud Zo koud. Koud tot op het bot. Kleding, dekens, kruiken Nutteloos! De kou heeft haar ziel Meer en meer raakt ze bevroren Onomkeerbaar bevroren Bevroren en omringd door kou Omdat ze zich ooit liet smelten door jou...…

Verbaasd en verrukt laat deze stad zich vastleggen Als westerling geniet ik hier de tijd In combinatie met het allesbe- halve vormeloze landschap Rijdt de landrover in stijl en goed geoutilleerd door en óver de groene heuvels De koudste hoofdstad van de wereld is 's zomers een verademing Ulaanbaatar, zomer 2001…

Het nieuws van vandaag liet ons weten dat: we de koudste zomer sinds decennia hebben gehad maar hoe zit het dan, met de opwarming van de aarde of is dit gerucht ook echt een gerucht En heeft het totaal geen waarde?…

gedragen vlaagt warme wind de laatste zomerakkoorden het bronsgroen eiken laat zich door de zon met nog meer kleur verrijken bladeren ritselen steeds nieuwe patronen schonen het herfsttapijt bomen maken zich klaar voor het koudste deel van het jaar het bos gaat in ruste met het geluid van vogels op weg naar zuidelijke kusten…

De eerste keer verliefd Het gebroken hart Rijden zonder zijwieltjes De zilte kus Het uitzicht vanaf de Gellért-hegy Jouw hand in mijn haar Het beste bier met de liefste vrienden Je zwaarste tranen Het vuurtorenlicht van Texel De laatste treinreis De koudste koffie De pen die het papier verslaat Het boek dat sluit Het waaien…

ik wil het zwijgen bewaren, erin bewegen zoals schaduwen van wind de armen houden in een schommelende traagheid terwijl ik kijk naar het standbeeld van vergeefse woorden de lucht gaat er doorheen ook door de koudste dagen en wanneer berusting met vleugels slaat droom ik nog eenmaal over huiswaarts keren *afbeelding…

Mijn maanziek gejank kon jouw oor niet meer vinden Ik gooide die bloederige spons weg Die zoog aan de ribben (Tralies voor de blubber binnenin) En zocht de koudste steen. Samen wandelend naar nergens Knijp ik jouw heupen die gloeien Schrapende zolen en de nagalm van mijn bloed dat zwakker fluistert nu.…

Als de speculaties kloppen… eens in een tienvoud van aardse cirkelgraden passeert ijzig de schaamte een lichaam waarmee wij niet tellen stelt de mens op de proef wij zullen droef ten onder gaan elkaar het gelijk bestrijdend overweldigt ons een koudste nacht die alle krachten om doet slaan in aller gebeden vredesnaam onttrek aan…

Er danst iets in mijn buik zacht satijnen kleuren het zoete lied begerend dat jij naar binnen zong Juist in de kleine dingen schuilt hier en daar een chaos van ademloos verlangen Het leek zo klein, jouw zingen Wanneer de nacht het koudste is houd ik je nu vol toewijding gelijk een grote vlinder met mijn vleugels toegedekt Dan denk…

Buiten jezelf heb je niemand verlaten Bij mij leef je gewoon voort Ik zal je nog steeds horen praten en glimlachen bij elk woord Bij mij is je stem niet gestorven Niet je ogen, niet je lach Ik zal nog steeds de zon in je haren zien Zelfs op de koudste winterdag Ik zal je groeten iedere morgen Steeds blij zijn dat je er opnieuw bent Dat…

de kilte Ondanks jullie warmte ken je ook verdriet Maar hoop mogen je tranen me niet geven want ze worden gedroogd in eenzaamheid Je laat me niet binnen in je leven Mijn vlinders beantwoord door onbereikbaarheid Langzaam kroop je hierbinnen Onvindbaar is de weg naar je hart Tegen je stilte kan ik niets beginnen Vlinders sterven in het koudste…

Heerste het koudste van de jaargetijden kil over deze woeste doornentuin, met de Zomer is het dat ik hier struin, terwijl fietsers schel bellend langs ons rijden. Verschrikt laten wij elkaar los, gestoord als we zijn in ons vredig minnespel en met één vinger wens ik ze vaarwel naar een punt wat aan de horizon gloort.…

Sjaals van zilver zijn de webben in de rododendrons waar de spinnen ateliers en woonplaats hebben; langs de uitgebloeide bollen hangt het franje van hun werk; als het warme waaien in de holtes van een struik, zo is het weven ingewikkeld voor de domme prooien die hun lijf en vleugels op de lijm beproeven, huiverend de koudste opperklem…

Heinrich Heine soms merk ik tot mijn grote schrik dat de late herfst nu toch echt voorbij is en ik bevind mij in de koudste winter van het menselijk bestaan wanneer ik m'n rillingen zou meten dan zeg ik 5 op de schaal van Richter de verschrompelde kastanjes en de ingedroogde kalebassen zijn de laatste getuigen op de voorheen rijkgevulde…

Niet voor later leven, maar samen, gezellig en gerespecteerd De koning walgt daarvan Hij pikt paleizen en hoeven in Zijn belastingheffing breekt de meegaandheid, kou veroorzaakt honger Er dreigt oorlog Propaganda wijst de weg: er is een redder, een Vader des Vaderlands, hij beschermt de vluchtelingen uit Antwerpen en de handel,…

niet hoe jij transformeerde maar dat je het deed kon ik uit eigen ervaring delen al de keren dat jij mij onbewust even raakte en onze werelden tot universum maakten mijn hand op de bast van een boom zomaar aan de kant van de weg in tijdloze herkenning we deelden jaarringen kruisten hete zomers aan en benoemden winters in koudste…

In mijn tijd hier, was destijds zomer erg mooi Capital Ulaanbaatar koudste hoofdstad van de globe 1350 m. boven zeeniveau Siberisch koud In Terelj Nationaal Park vliegt ware tijd zonder vleugels 'Melkhi Khad' is Mongools voor de 'Turtle Rock' Een God-geschapen moloch die een condor doet landen op de waar traagste, van deez' groe…

Zelfs planten, dieren en rotsen zoeken het spel, waarbij de koudste ziel ontbrandt. Aan onbekende, verloren klanken hebben de kunstenaars der vroegste tonen hun onwankelbare naam te danken. Beeldhouwers- en bouwmeestersroem mag tronen binnen zakelijk woord, over schoolbanken, blijft tastbaar gezeten tussen mensen wonen.…

Mijn madelief was made in Germany een stevig wijf met tepels als bonbons ze wist beslist van wanten en van wollen en gaf zichzelf vol passie en geheel umsonst Mijn madelief had ogen als de Oostzee staalblauw en in een blond omlijst gezicht haar glimlach warmde zelfs de koudste harten en lippendienst werd graag door haar verricht haar benen…

karikatuur van een pad naar een vers gedolven graf passend naar mijn schaduwlengte voor mij alleen een wereld waaruit de bodem is geslagen, houten kruizen gezaagd uit de herinneringen, silhouetten door de tijd vertraagd, verlamd door ontzetting waardoor ik terugval, uitgetreden en besmet als vloekend woord wat de mond verlaat, staart in de koudste…

Na een veel te hete zomer wordt dit wellicht een koude winter, misschien de koudste van deze eeuw. Het stadse van nu is hier nog niet doorgedrongen. Hier heerst nog rust respect en genegenheid. Mijn verlangen gaat uit naar de lente, met al zijn geuren, gezang en kleuren, terwijl de winter hier voorbij glijdt.…