Alle inzendingen over medeplichtigheid

Medeplichtig aan het spel Schuldig Tot in de botten Onschuld Is van de zotten Medeplichtig Schuldig Aan verlies Vernietiging Van een stuk aarde Een ton lucht Ik ben berucht Want ik ben Medeplichtig Aan de problemen die verijzen Ik voldoe Niet aan alle eisen In het spel van het zijn In de overvloed Ik ben schuldig Aan de disharmonie…

- aan niets houdt hij VAST " Uitstel " is zijn voornaamste medeplichtige... - vreugdeloos en zonder LACH…

Besluitloosheid is een tijddief - aan niets houdt hij vast Uitstel is zijn voornaamste medeplichtige - vreugdeloos en zonder lach.…

Moord´vrienden´ zelfdoding vindt z´n vriend in maatschappelijke medeplichtigheid en z´n vijand in moralistisch geneuzel! moordvrienden…

Klein en groot stuk voor stuk gierig, inhalig. Bon ton werd de leugen van hoog tot laag. Wie leiding had dienen te geven deed niets dan bedriegen spon reeksen leugens. Geen keuze bleef horigen, zij kregen de rol opgedrongen van medeleugenaar. Vrede vrede wordt beweerd maar vrede is er niet. Schamen zij zich nu hun roofzucht bekend…

Medeplichtig moffel ik lijkjes weg, en ruim ik ongenode gasten.…

Ik zie de parels in de diepzee van je gedachten De parels die jouw schelp omhelst De vlammende vlinders in je ogen zijn mij dierbaar Het zijn kristallen in helder water die van liefde zingen Adem in mij, liefste Beroer mij met je licht Wees medeplichtig in eindeloze overgave een eeuwig zoete kus…

Maar hoeveel vrouwen bleven ooit beminden èn de kameraad en medeplichtige in goed en kwaad. Hoevelen? Het zal wel niet veel schelen. ---------------------------------------------------------- uit: Mutatis mutandis gepubliceerd in Tirade, 29, 1985.…

Was soms het klokhuis van het woord medeplichtig aan zijn eigen moord? De danser op het slappe koord rouwt om de stofwolk in zijn zog van demon, engel, vakman, underdog- gevallen met hun allen.…

Een nacht zo donker van substantie dat ze oproept tot medeplichtigheid zich te bezinnen in een astronomische stilte. Zelfs de maan slikt haar verzilvering in en laat zich eervol verbannen.…

Kinderen moeten leren liegen en het hopelijk niet doen Leugens maken je ongelukkig argwanig en onaanraakbaar omhuld door voorzichtigheid en medeplichtigen, als het groot wordt ook dienaars van de wet onderhandelaars en voorspellers met op maat gemaakte maten die alles voor elkaar praten niet dom…

van wat ik schrijf zijn woorden die telkens haken, die zich kruisen met waangedachten en nooit gedane zaken er is telkens een bevreemding een tegenlicht in de zoete smaak van liefde, niets kan bestaan zonder een offensief van medeplichtigen mijn woorden zijn als bruisend water, prikkelend en onbestendig misvattingen, zoveel als er sterren…

nog niet naast wie je wilt zitten waar je wilt wonen wat je kunt lezen de allereerste keer is van je eerste tot je zeventiende het is het eerste huis waar je in bent een huis als alle andere het is het eerste boek dat je leest en je bent niet alleen maar lezer je neemt het verhaal mee zin voor zin tot in je dromen blijf je medeplichtig…

en je flashbackt door mijn leven en de dagen groeien én de jaren, en wat waren wij heerlijk medeplichtig aan alles wat nooit mocht, waarbij ik zocht naar die ene waarheid en ik werd een zolderdichter met schildersverdriet maar het vuur en het verlangen blijven. ze zijn springlevend, ze sterven niet.…

ze bood geen weerstand gaf zich over met getrokken borstels regen viel wind stak op vuur in haar zeegroene ogen koningsblauw loste op in karmijnrood ze danste alsof het nooit nog dag zou worden de nacht aan flarden het was te laat niets bleef ongeschilderd alles gebeurde plots en tegelijk tot over mijn oren verdacht ik haar van medeplichtigheid…

horizon staart achter de horizon verdwijnt de zon de hemel vertoont vlekken opvallend lijkend op de donkere wolken die wacht houden bij sombere gedachten de weerman voorspelt een heldere nacht de vlekken verdwijnen aan de horizon sombere gedachten zorgen voor schaduw in de heldere nacht wachters opgelet: zon beraamt terreurdaad maan is medeplichtig…

Ze zitten in hun bunker lezen van hun schermen wat ik denk en wat ik voel Ze weten alles wat ik doe Mijn tandarts is medeplichtig, commerciële belangen aanhangig Ik knars mijn tanden - de ruis die de transmissie stoort Kan je denken wat je voelt?…

nemen voorbij de horizon hart aan hart vloeiend de lijnen stromend in elkaar over en over en over en over en weer als ik je kon beminnen zoek dan het staken naar datgene wat je zocht laat mij de milde zomerlucht zijn laat mij niet als pril liefdesgeheim in afwachting verblijven zing dan de liefde hier daar ik evenwichtig medeplichtig…

dorstig land tasten reizigers in het duister, ze wassen de handen van de zorgeloze zon en dekken hun vermoeide sporen toe, papieren grenzen rotten in het raamwerk van tevredenheid in het transparante venster van overvloed tastbare stromen worden een taboe ontneemt de vrijheid van gedachten en het recht op mobiliteit wij als medeplichtigen…

de hamer in zijn klamme vuist Een para staat blauw gehelmd terecht De brandende vlag van het vaderland Waarmee hij honend langs de frontlijn liep Is nu een aswolk, wervelend verstoven Nu staat hij daar te stamelen In de vuurlijn van versteende blikken Bedelend om wat boter Voor zijn milde galg In een waas van verzachtende omstandigheden Medeplichtig…

dood, de hoofden met gaten waar de merels pikken de gaten waar de ogen zaten De parochianen droegen sjaals voor hun neus en mond tijdens de zondagsdienst in de kerk van de boeien want het stonk uit de kelder vol onthoofde lijken ach, geschiedenislessen maken niet gelukkig hoogstens onze kinderen als wij ons niet laten boeien door medeplichtigheid…

Kijk met al je gezeik vroeger was Patrice een slaaf later een koloniaal maar ze hebben onze orde verdreven vervangen door corrupte leiders Maar wij hebben toch Den Haag en maakten we hen niet corrupt met een medeplichtigheid zo abrupt Zwijg subversieveling!…

tasten reizigers in het duister, ze wassen hun handen in een grijze zon en dekken hun vermoeide sporen toe, papieren grenzen rotten in het raamwerk van tevredenheid en overvloed en blijven stromen hangen een onwrikbaar taboe, het ontneemt de intrinsieke ruimte van ziel en geest, het autonome recht van mobiliteit die wij als medeplichtigen…