Alle inzendingen over nasleep longonsteking

Laat ik er maar een boodschappenbriefje van maken dan vergeet ik niets een boodschappenbriefje voor mijn huisarts want 1 maal op zijn behandelkamer voel je je altijd wat beter en wil je niet klagen, zeuren maar de nasleep van de longontsteking valt mij zwaar nu in de 4 maand na de ziekenhuisopname hoest en proest ik nog een lieve lust maar…

Je kunt misschien in wetten proberen dingen naar je hand te zetten maar met de nasleep zijn veel mensen klaar Van de EU wordt niemand straks meer blij Zo brengen regels Nexit dichterbij…

Ik heb hem bekeken en beelden vastgelegd om te overleven de ultieme branding hoe licht is de nasleep van luttele uren er gebeurde iets dat het sneeuwde lucht die haar onschuld bewees de vraag van verwonden bezweek het binnenlijf verlangde naar het blijven van onderdompelen in dichtbij vergingen beelden als verlaten schrijven…

Je honger naar zelfbehoud wens ik te begrijpen, maar ook is er het verdriet om de nasleep van zo'n verlies, dat je eeuwig op vakantie doet gaan naar onvertaalbare afgetopte bergen, naar heuvels zonder tegenspraak en dit natuurlijk op neutraal terrein, waar, eenmaal ingevuld, de open plek in mijn hart voorgoed onvervuld zal blijven.…

Boer G., ongeremd en ziekelijk verlegen vond twee vrouwen binnen handbereik. Niet bereid zich bij hem in te schepen voer hij voorbij de schemering, en schoot en schoot zichzelf het leven in, vermorste vrouwen arm en ongelegen, maar in hun dood en wond vond G. zichzelf een koe met goedgevulde memmen. Geen dag gevang waar G. verbleef een…

De winter draagt wit, oud en koud, een nasleep van een uitgebloeid seizoen dat donker uitschaatst over witte vaarten. Wellicht is er gezaaid intussen, - want tussen jaargetijden trekt geen god een streep - en wordt er al verwacht: een warmer kind, een moederbuik, zoals vanouds.…

dan die tedere momenten vol verwachting en verlangen smachtend naar elkaar wat is er warmer dan dan de aanraking op mijn huid je lippen op de mijne en je adem in mijn hals wat is het dat me doet voelen geen woorden nodig om elkaar te begrijpen wat we willen en bedoelen wat is het dat deze liefde zoveel kracht geeft dat zelfs de nasleep…

Als ieder ogenblik een ongekend begin is van nasleep die pas over eeuwen licht zal werpen op dit nu – zijn de bekende woorden sterrenschijnsel, amechtig arriverend, veel te laat. Waar kunnen we dan nog over praten?…

de nasleep: het slijk der aarde komt ter sprake geen geld meer in het laatje. te doen: de staatskas heeft zo'n honger komaan mensen... terug aan 't werk want de economie moet draaien en draaien en draaien en altijd maar blijven... draaien!…

soepele schoonheid onthutste mij nog was haar blik niet van de horizon geweken zij had mij nog nauwelijks bekeken pas toen ik moest dribbelen stribbelde zij tegen zij was godin in het franse land met mij aan de hand haar zwierige gebaren wezen mij de plek weg uit haar blik niet voor haar voeten op pad naar de vrijheid pas in de nasleep…

Vragend zout in wonden die verzuren, groeven geaderd door de tijd in nasleep van het verlangen om de afkomst te bewijzen. Gekaderd in gedroomde miniaturen, ondergedompeld in talent en vaardigheid, vergeten gezichten zonder zich te laten beschrijven.…

Onsterfelijkheid, de lege vormfactor tussen vlees en droom, zonder stilstand de eeuwige spiraal afglijden ingekapseld in de slotvaste tijdscapsule Slechts bittere weerspiegelingen zouden resten en de nasleep van uitstervende tremolo’s, met in elke oogknippering de vergankelijkheid van een klaproos Obligaat toekijken op afscheid en verscheiden…

een witte deken die ons omsluit zo teder wollig zacht lijkt het bekeken van huis uit de kou die zie je niet als een witte angoravacht vult ze je nog slaperige blik en je geniet haar pure schoonheid bedekt de rommelige nasleep van de herfst een nieuw begin lijkt geboren de wereld wordt ververst je waant je even in verre oorden wordt het…

In de nasleep van jouw bekoring sta ik op herschrijf de avondbries die jou omademd heeft schep een monument voor de juweel van je mond die elk woord verzilvert, iedere kus verguldt. -------------------------------------------------------------------- uit: 'Wij zijn de laatste geliefden in de wereld', 2009.…

uit je grote sik de zware nasleep! en laat je door de liefde niet schokken, ook al zit je nu met alle nare brokken, jij dichtte met het helderste gevoel en zij was enkel op aarde en zo koel.…

Geeft een gegraveerde steen ons beelden, iets van vrede 'n geboetseerd herinneringslied, er zingt dagelijks met plezier nu een merel hier, met verwondering die ferm levenskrachtig kan zijn, echte troost mag geven bij nasleep en zielenpijn Welk einde is toch ook weer anders een begin, een zin bevrijdt van alle gedane moeite en druk verwondering…

de ochtend wreekt zich met ijselijk vogelgetetter ’t licht doorbreekt de nasleep van de nacht waar aan ’t oppervlak de stilte heerste de woorden waren uit de lucht sommigen veilig geland in af te sluiten kooien de meesten gestrand in onnavolgbare ophopingen van ogenschijnlijk nietszeggende deeltjes die samenklonterden de dag knikt als…

Noem mij een naam die niet verbonden is met een onoplosbaar lijden, mens-zijn, afdalen in een rampspoedige nasleep, verstillen in een ademloze droefenis, doornen slikken, stikken in azijn.…

Ik kleed mijn verhaal wat aan, dat beschermt me en -- het staat me mooier.…

Mijn anekdotes zijn te dik, te groot, te ruim -- Je ziet de leugens.…

Het nieuwe virus van oorsprong uit China houden we jaren…

Laat me geen getuige worden Van het verval van jouw vel Hoe het verschrompelt Als het vlies van een ballon Bedekt met levervlekken En de kalk zich ophoopt in jouw kransslagader Waarschuw mij voor de roetgeur In de nasleep van de passie Spel mij het woord vrouw Met getuite lippen Laat ons de verlossing vinden In een ontluikende glimlach…

zij is ten prooi gevallen aan wisselvalligheid van de maatschappij in een systeem dat knelt als een te krappe schoen aan haar voeten de minnares van boeken en muziek opgejaagd moet zij van de ene boom naar de andere reizen tussen vogels van allerlei pluimage eten de spijzen die haar vreemd zijn en niet doen verrijzen tussen bloesem en…