Alle inzendingen over plunderen

Het schorem dat de dood heeft afgeschoten Stampt met zijn botte laarzen door het kwaad Een zwarte hel waarvoor geen woord bestaat En plundert met zijn grauwe grove poten Bezoedelt tere koffers lieve tassen En zal die klauwen straks in onschuld wassen.…

hij heeft een zeer bedenkelijk verleden verkrachten … plunderen, was geen bezwaar de Viking was een wrede moordenaar zijn zonen wonen in het koude Zweden fatsoen heeft daar het onderspit gedolven dus laat ons huilen … huilen met de wolven…

Ik stamp de bomen plat Leven en liefde verdelg ik Ik roei uit Zaai dood en verderf Als ik heb gemoord Roof en plunder ik Ik ben machtig In de bloei van mijn leven Ik ben slecht En geniet ervan Ik ben Urs Graf…

brandstichting plundering drankmisbruik relletjes zetten de toon! prof van den Brink mist vast moraliteitsbesef: “speels” waren jongeren o zo gewoon – © Inge Boulonois…

Trumps aandacht richting Groenland vormt de kroon op een historisch expansief beleid van aanschaf, diefstal, plundering en strijd*. Zo zie je, hij valt echt niet uit de toon. Vergeet daarbij ook de Chinezen niet. De Denen hebben nog wat in ‘t verschiet.…

Ken uwe rijkdom en rang, zoek gestadig uw zuiverste gaven, Hun sluimer wacht in uw ziel - geen ander die ze u zegt; Plunder uw hart tot de bodem en peil naar de diepste juwelen: wie de eigen schatten verzaakt, zijn ook de sterren ontzegd!…

rebellen plunderen piraten kindsoldaten stokken, speren, machetes dansen door de straten stoffig heeroom, waarom heeft u mij verlaten een dikkop profiteert van westers onvermogen, negers dansen in alle staten duister werelddeel, melkflescapsule heeft niet geholpen…

Ik foutparkeer, was wit en misbruik macht, Fraudeer, breek in en treed de wet met voeten, Op alles wat ik doe staat wel een boete, Ik laster, roof en plunder en verkracht. Vervolgens zeg ik: “Sorry, ‘k was abuis”, En maak wat over aan het Rode Kruis.…

wie zal de meeuwen terugwerpen als ook jij verdwijnt in niets meer dan een druppel of in de doofheid van de duinen die, ongenesteld mijn armoede zullen dragen ik zal droever worden mijn gedichten zwijgzamer en uit de nachten zal ik wanhoop plunderen, de donkerte van de eeuwen omdat geen enkel ogenblik meer zal bestaan…

Bij "Tussen kunst en kitsch" komt straks na jaren Een man langs met een vaas uit een paleis, Nieuwsgierig naar de uitleg en de prijs, Waarop een der experts hem zal verklaren: "Die vaas stamt uit de Saddam-periode; De prijs schat ik op honderdduizend doden."…

Span prikkeldraad en dreig met bajonetten en leg ons als sardines in een hong verdor ons hart, sla boeien om de tong onthoudt ons vitaminen, vlees en vetten plunder mijn huis die reeds mijn land bezetten ontruk mij aan mijn kinderen, mijn vrouw beloon verraders en bestraf de trouw Maar stuur in godsnaam eens wat sigaretten…

als de vale dood grijnzend en kletterend bloedrode modder besmeurt met doodskreten en stank schokkend en ratelend kinderen verscheurt wolken zwarte vogels hakkend en plunderend het levenslicht verduisteren geschiedt ooit een wonder verandert dodelijke haat in liefde zullen we naar rede luisteren…

voor de kik en het plezier, winkels plunderen en vernielen met het gedrag van een wild dier wat kan er hen toch bezielen? het is zo moeilijk voor hun ouders die daar leven en daar werken gaan omdat het droevig blijspel weegt op schouders, maar daar trekken ze zich geen moer van aan!…

wereld is kozak en het paard sterft in het weke ijzererts een opgeworpen barricade herbergt slechts nog stedelijke lijken die in ’t laatste moment nog zwaaiden met de rode stip en banzai schreeuwden tegen de opperste vijand – het wassende water wat is leven wanneer het zich afzet tegen de dodelijkste tiran die zich uit tegen moord en plundering…

En jij wist al, dat die passie in zijn ravenhart lag bij ieder woord dat hij schilderde voor jou en jou en jou alleen dat mag je nooit vergeten hij kan er niets aan doen dat hij zo is en zal blijven zijn en voor de ravenliefde is geboren maar je mag zijn witte ravenhart plunderen als een zeepiraat als de gewone man op straat je mag…

Het overkwam een dorp als Arnemuiden Dat vaak verloren ging in zilte golven Nog hoor je in de klokken als ze luiden Hoe het herrees, maar nooit werd opgedolven Zoutziederij, wolwevers, handelsschepen d' Avilla die kwam plunderen en doden Afbraak en wederopbouw, telkens strepen Door ieders moed van weer- en oorlogsgoden Als Lazaretdorp…

Het overkwam een dorp als Arnemuiden Dat vaak verloren ging in zilte golven Nog hoor je in de klokken als ze luiden Hoe het herrees, maar nooit werd opgedolven Zoutziederij, wolwevers, handelsschepen d' Avilla die kwam plunderen en doden Afbraak en wederopbouw, telkens strepen Door ieders moed van weer- en oorlogsgoden Als Lazaretdorp…

als motten onzeker zoekend groeien ze in kracht verdwijnen door het venster, zoemen zacht en springen in het diepe, bouwen vlotten ik blijf hier achter met alleen de botten hun vlees en bloed heeft mij al lang de wacht aangezegd, alles ligt nu in hun macht de sleutels zijn verstopt in smalle grotten ik heb verhalen over hen gehoord ze plunderen…

De mens wil niet op vrede wachten, blijft moorden plunderen en verkrachten.…

wat we vergeten we zijn de stoel waar we in zitten het bed waar we in liggen we zijn overgeleverd aan lot en toeval en zijn deskundig of niet of weten niet beter acteren als afgekeurde amateurs een rol of doen ons best dat niet te doen dus laten we lekker doorgaan met de onverschilligheid want de economie moet groeien en plunder…

laat ons lak hebben aan mensen, zieken, oud het laat ons koud wij kunnen rellen wij ondernemen niet wij zijn niet failliet schoppen en dwars liggen met zijn allen tegen oom agent respect is ons niet bekend hè ja laten we de crisis nog dieper zinken wie durft ons te verlinken stoere mannen betalen doe je toch straks vernielen, plunderen…

Of het God was of de mens die het dier als minderwaardig dacht te mogen beschouwen laat ik in het midden van de twijfel overal ter wereld waar de mens verschijnt verdwijnt het leefgebied van de wilde dieren dat kan nooit de bedoeling van een schepping zijn geweest we roven, stelen, plunderen en de dieren delven het onderspit we leven…

Ik fiets door de duinen langs de plek waar Kelten zwierven in de ochtendnevel aan het Noordzeestrand Ik fiets door de duinen langs de plek waar Bataven vis vingen in een moeras aan het Noordzeestrand Ik fiets door de duinen langs de plek waar Geuzen hun roes uitsliepen na ‘t plunderen aan het Noordzeestrand Ik fiets door de duinen…

Zie bloed op straten en pleinen, zie de plunderende, moordende mensen. Massa graven, kindsoldaten leren haten. De mens, u weet wel, met intellect en rede waart rond. Wij kijken naar beelden, zien de onterende, ontaarde mens, zonder vredeswens. Avond aan avond, u, ik, wij allemaal. Wie niet? wij raken de rede kwijt.…

Vechtpartijen, plunderingen, valpartijen, asociaal gedrag, dat is iets, wat bij demonstreren echt niet hoort en ook niet mag! Het ergste van alles is toch wel, dat: deze acties worden gehouden omdat men het met de klok niet eens is?…

Ik zie de morgen als een gouden mist van eigen rijkdom trage wade een afgehangen web van draden, en nu in twist vingertjes vechten, vingertjes vagen door de ragen, rafelen, halen de draden aan, varen er in het losgegaan weefsel, maken de fijne gazen een plundering en de gevlochten mazen wijden zij uit, werken er een begin van scheuren, totdat…

Ik zie de morgen als een gouden mist van eigen rijkdom trage wade een afgehangen web van draden, en nu in twist vingertjes vechten, vingertjes vagen door de ragen, rafelen, halen de draden aan, varen er in het losgegaan weefsel, maken de fijne gazen een plundering en de gevlochten mazen wijden zij uit, werken er een begin van scheuren…

baai en bakens promenade casino voorbij ook het laatste hotel met het waarschuwingsbord interdit au public waar geen vlieger meer opgaat vliegeniers niet meer landen (Coli et Nungesser) waar de stroom sterk is en meeuwen als oude vissers akelig kakelend lachen om buit waar de kust heerst de ijskoude hoogte en steilte de wind aan het plunderen…

Tegen de herfst opvallend verlaten in verschillende wintervariëteiten, blijven enkelingen herwaardeerd staan, na regelrechte plunderingen op het veld. Perfect aangeboden in brede waaier, voor koude vogelvoeten, met afschermde takken tot op de grond, stellen ze slechts weinig eisen aan hun vrolijke bewoners.…

al hun kennis al hun wetenschap het helpt niet heeft niet geholpen de aarde rilt beeft kookt land overstroomt door alles verwoestend water verdwijnt onder alles vernietigend vuur van aarde wolken van as verduisteren de zon de wereld in ijskoude duisternis achterlatend armageddon ‘moeder’ natuur wraakt de eeuwen van respectloos plunderen…