Alle inzendingen over regendagen

Je geeft een regendag zonnestralen Je betovert alles met je lach Ik ben verslingerd aan je ogen terwijl ik weet dat het niet mag In je gedachten leven wel vlinders maar ze zijn er niet voor mij Terwijl ik ieder woord van jou onthou ben jij al vergeten wat ik gisteren zei Je geeft een regendag zonnestralen Jij bent de reden waarom sterren…

Och hoe droevig sleept de dag. Betrokken ligt de lucht met wolken grijs en grauw, 't stuifreînt, en die hoge bomen schokken hunne kruinen, en vol vreemde rouw ruisen zij, ontblaadrend, droeve zangen. Lijk des avonds in het woud een dolend kind, daar beneden door de donkre gangen aaklig schreeuwt en huilt de wilde wind. Sombre wolken door mijn…

Grijs gewelf met grauwe vegen, Koepel van ons huis, Waarom stort ge uwe tranen tegen 't Venster van m'n kluis? Ziet ge niet in bei m'n ogen Tranen die ik schrei? Waarom zonder mededogen Stort ge er de uwe bij? Tranen lekken langs m'n wangen Om m'n eigen wee... Zingen dan uw weemoedzangen, Droppels, met me mee? Tranen lekken langs…

Weerspiegelen de ondeugende natuurverschijnselen als regenvlagen op regendagen apart indringender dan gedacht om met schrale magere zonnestralen moedig af te wisselen, mensen die volop aan het zaaien en het planten zijn zeer uitzonderlijk realistisch een andere invulling krijgen...…

Als ik jouw moed niet had, als mijn hele wereld wrang aan dingelen lag en het licht was donkere tussenruimte, puntige golven zonder enig gevoel, zoals een gouden malle streep van licht lichtere zijstrepen, matglanzende regen met structuur die mij aan het huilen maken, zonder keelgeluid barst mijn krachtig hart, zonder balken heeft geen…

De lucht is afgezonken als een grijs dok donkere wolken tornen de regen los die striemend valt op de spetterende schaal van de straat haastig golft een veld van paraplus nat opgestoken glimmend overgoten fietsers rijden voorover gebogen in een zorgelijke horde malende pedalen de wind haakt in regenjassen reizigers bij de bushalte.…

onder de bomen schuilplaats voor 'n plotse regenbui Ik heb het al jaren eerder vergeleken Het antwoord schuldig tot op deze regendag Tussen spreken en verstaan 'n verschil als tussen zon en maan hemel en aarde.…

De zon verschool zich in een clair-obscur Van wolkenrijke kille regendagen Alleen de volle maan kon dit verdragen Kort was haar glans in 't zonnewende-uur Lang misten wij de kracht der bron van licht Zelfs op de langste dag bleef hij uit zicht…

op deze druildag pak ik een stel reisboeken dan zit ik zomaar in de zon foto's van voorbije zomers regendagen tellen niet als wij weer een ijsje likken ik ruik natuurlijk bloemen zie hun bonte kleuren het groene blad, hoor vogelzang…

Je probeert te leven bij de dag maar die is ineens niet meer zeker als gisteren vandaag weer inhaalt lijkt morgen verder weg dan ooit bijzonderdag wordt regendag je blijkt een schijngestalte van wat je zou willen zijn op deze maandag zonder zon glijden woorden langs je heen je hebt ze niet eens gehoord…

Op een regendag zeiden zij gedag hun laatste woorden druipende akkoorden ze zouden elkaar nadien niet vaker meer zien Eens de zee altijd de zee sprak de zeeman en op zijn laatste reis stapte hij resoluut van de boordtree Eens een gedicht altijd een gedicht sprak de dichteres en bij haar laatste vers sprong zij verstomd in de Woordzee…

Haar doffe ogen staren in het grijs Haar gedachten verward als schapenwolken op een regendag Haar gevoelens gaan van links naar rechts Ze geeft om niets bang om keuzes te maken alleen de vraag die geen antwoord heeft wordt vermeden.…

Regendag, gevuld met niets dan buien, ook in het goede en kwaad. De tijdsreiziger ziet geen nieuwe landen maar met andere ogen. Niets op de wereld heeft zoveel kracht, als 'iets' waarvoor de tijd rijp.…

Veel gure regendagen bij de boeken in studie doorgebracht; veel winternachten bij wijn en vrienden lachend doorgewaakt.…

in woordloos formuleren proberen gebaren expressies te leren om te zeggen wat ik denk het zijn kleine wenken van oog en handen die met bloemen jou mijn liefde schenken vingers die mij dialogisch zacht strelen in het helen van jouw blik die mij herfst bracht niet om te oogsten maar het troosteloze van een kille regendag die enkel…

Prachtige regendagen,vlagen van wind die nergens naartoe gaat; zwarte vogels die cirkelen rond mijn verlangen naar licht. Mensen proberen teder te zijn ondanks de pijn van verlies en onbegrip. Konden we maar altijd weer herbeginnen.…

Soms ben ik complex, schizofreen Onzeker door de mensen om mij heen Want ik kom alleen en ga alleen Niemand die durft te zeggen ik ga met je mee Ik ben een egoïst in het vertellen van mijn problemen Altijd op mezelf geweest door het verleden Maar toch spreek ik mensen aan die ik mag En zoek de zonneschijn op een regendag Mijn pijn onderdrukken…

Regendagen vermodderen mijn tuin, de goudwortel rot mijn wensput loopt over ik kan niet meer naar de stad, slappe wegen dat schiet niet op, niemand wil daarvoor betalen, de wereld staat stil mijn zoontje slaapwandelt op de tast om mij heen, koe en kalf kijken mij fronsend aan, zuchten dampen gedempt door de fijne druppels regentranen…

pogen maar jij zult alle éérste zetten kiezen terwijl het ons, met géén keus dan te spelen of voorgoed, onsterfelijk, te verliezen jou, in alle sterfelijkheid, kan schelen o wrede tegenspeler, zelf zonder plezier aan de feilloos toegebrachte tegenslagen, vind jij zelf dan géén geluk, slechts arm vertier aan onze komende, lange herfst vol regendagen…

Dit soort regendagen is niet snel tot vergiffenis bereid. Zwetende voeten, dansende druppels van kruis tot appelkruin en kruimels in de schoot verloren. Want voor mensen die graag ondersteboven top en dal verhaspelen is een berg een plas die als emmer een prima pak verpesten kan. Daar hangt de man.…

De hoogste piek van berusting zal ik niet bestijgen, ik blijf steken op de klippen van herinneringen, daar doemen de schimmen op van het verleden, peinzend tuur ik naar boven, om te ontwaken - op de door de tijd - versleten treden en op een onbewuste regendag.…

Wandelwegen leiden door de regendagen, wou dat ik dit mysterie kon gaan...alleen onherroepelijk kwetsbaar hoor ik je stem zie jouw gezicht ..in mij ik hou broosheid vast tussen mijn handen, zoek op alle wandelwegen..de regendagen.…

Ik huil alleen in de buurt van deze schaduwbloemen, in natte grond onder de striemen van een nooit ophoudende regendag. Voor veel mensen is er alleen maar regen in deze wereld. Oh, de regen stroomt nog steeds over mijn regendag. Over de regendag van mijn Heer aan mij geschonken die in dit leven nooit ophoudt vrees ik.…

Regendagen, tijdens de voorbije zomer hebben veel wijnbouwers rozen aan het begin van de rijen geplant.…

Het vogeltje hoort nu bij de winter en het eindejaar… Na heftige regendagen is de vorst eindelijk gekomen en kunnen we in verwarmde huizen wonen die ook feestelijk zijn opgemaakt.…