Dromenmaker
De hoogste piek van berusting
zal ik niet bestijgen, ik blijf
steken op de klippen van
herinneringen, daar doemen de
schimmen op van het verleden,
peinzend tuur ik naar boven,
om te ontwaken - op de door
de tijd - versleten treden en
op een onbewuste regendag.
Ik verlaat me op de dromenmaker
die ik op de helling zag, galoppeer
langs alle versteende harten, om
uiteindelijk in de harde kern en langs
de doolhoven van de mijmeringen
te verdwalen. Ik scheer langs de diepe
dalen van goede bedoelingen, die aan
de voortvarende moed voorafgingen,
het euvel vermomd door het lange
zwijgen achter de vele maskers van de
dromen in een kleiner wordende paradijs.
Het mooiste voor een mens is,
“ te dromen met de ogen open”.
Shakespeare
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 10 augustus 2011
Geplaatst in de categorie: mystiek