Alle inzendingen over schede

naar binnen gevouwen verpulverd opgedroogd bloed schaamteloos en machteloos je mist de glans en gloed Zo sta je daar iedere maand mij lachend aan te staren gulzig maar verkrampt zodat ook hij Na het ijzige verlangen Dwergachtig verlamt…

maar ook de zindelijkheid benaderen tot op het scherpst van 'de schede'…

Toen die actrice dat aroma rook, Deed dat haar denken aan haar eigen schede, Aan iedereen deelt zij die geur nu mede, Als kaars, ik dacht meteen: dat wil ik ook! Dus wát heb ik mijn vrouw cadeau gedaan? Een kaars die ruikt naar mijn geslachtsorgaan.…

Haar hoofd In haar arm Op een kussen Borsten Pront vooruit Adembenemend Oog'n, mond Gesloten Venusheuvel Hoog haar Schede bin- nen geschoven Orgas- me en e- jaculatie Venus Heuvelhoog Gecopuleerd…

Als uit een schilderij van Rubens in vol geproportioneerd ornaat verscheen zij voor mij naakt met een teder verlangen naar liefde en lust met haar niet geringe cupfront fier naar voren haar schaamflosje wachtend op mijn blanke zwaard die haar schede wil penetreren Ooh...Madame Lolita ik wil u eren.…

wilde narcis bolgewas Griekse praal schittert in het gras je verwacht heel wat maar wat een prutbloem in de vaas slappe was kroon diepgeel toont trompet matgele slippen vormen bloemdek kleurt zoals het voelt alles zo week de schede kan ermee door bruin kleurt van perkament eenmaal gesneden droge doosvrucht ongelogen nat m…

En we gaan geen meer zo laat in de nacht Doch het hart geen zeer en de maan schijnt ons zo zacht Voor dat zwaard geeneens schede Geen borst voor die geest Het hart verliest haar rede Maar de liefde zij geneest Als die liefde voor slapende dagen wakker wordt veel te snel Nooit meer dat wij elkaar zagen Maar die maan bleef even fel…

Mijn stem verwaait in dove oren van een feodaal gezicht jonkvrouw in ivoren toren neerbuigend naar het volk gericht geen liefdesluit zal haar bereiken in de kilte van kantelen hartenvrouw gaat over lijken om gepeupel te bespelen smeer haar in met pek en veren geen laken het ontsnappen waard wil haar laatste vloek bezweren vanuit de schede…

Haar borsten prikkelen Haar mond, intens, verblijdt Haar 'gevarendriehoek' meestal in onmin met veel tegenzin Soms schampert haar schede en sombert tot later zijn later zijn Daar de leugen niet waar is; bezijden waarheid Puur naar eigen inzicht slechts wordt geprikkeld daarna ontwikkeld De kuil was gegraven jij, dom en onnozel…

Zeker, het zuiden is leeg Als een schede en rood. En domini canes snuiven met wellust Het adembenemend parfum van hun pij. In het droge gras van Tam slapen De vrouwen van Albi. ---------------------------------------------- uit: 'Materia prima', Gedichten 1963-1993.…

Slechts heel spontaan Nooit meer echt de gade van weleer Nooit meer mijn lans in haar mooi' schede Verzinsel en nog meer sprookjes Opgebouwde liefde Nooit meer haar lust…

Zoetgevooisde hymnen en lofzangen bezwangeren de blauwe lucht Woorden zonder betekenis noch toekomst dwarrelen neer als herfstbladeren in het altijd mistig okeren ochtendgloren Terwijl een vrolijke rouwstoet van dierbare herinneringen als een slang door het rottende groen sist en de grond zich opent als een vuilbruine schede gaapt…

Ach realiteit breng me nu terug met open ogen in verre dromen toen de dreigende zwarte vogel die onontkoombaar als het noodlot almaar dichterbij te komen lijkt nog een klein zangvogeltje was het pijnlijke schorre krassen nog een vrolijk kinderlied het zwaard van Damocles nog rustte in de schede de dood nog onbekend ver weg in plaats van…

het rode potlood ter vondeling leg en het papier ontdoe van de achtergebleven schors mijn stem geaard in positieve zin schraagt gestaag het gedrag gade van de kunstreizigers om me heen, ik verleg geen activiteit, en weiger de graadmeter te wezen voor Neerlands hoop blanco schuift het mij toebedachte scherp gevouwd biljet richting de schede…

een onvoltooide zinsnede dwars door de tijd door het spectrum binnen het kader van voorzichtig ademhalen om eindjes niet te verliezen in dik hout, planken en koortsachtig balanceren, op het scherpst van de rede, de schede paarsig, tot geinig blauw of het geel van kamelenpis, grauw tot het grijszacht van droge mist gedreven door…

gelooft u altijd nog in wereldvrede u bungelt aan een ragfijn ideaal de mens is dood-gewoon een kannibaal zijn bloeddorst moet en zal naar buiten treden het zwaard zit vredevrezend in de schede de laagste krijger waant zich generaal en speelt de ober met het galgenmaal hij wordt door god en vaderland aanbeden de haat beweegt het ware wapentuig…

In jou wil ik zijn, in de schede waar nieuw geboren wordt en geschrei begin is van leven, in jou wil ik wroeten met zinnenstrelende kussen je openen vlei je op mijn troon als ik Venus wieg. Het bevrijdende niets ervaren, is in jou zijn waar het brandt vuurzee van verlangen en de witte wolken van het kind ontstijgen uit zijn droom.…

haar die hem die het wie is die travestietenslet wie is die trafo met haar tête haar minderwaardigheidscomplète met deviant hormoongeklets Waar zou hij zijn zonder haar haar wat zou zij zijn, een hem of haar we weten niet we raden maar we kijken naar haar youtubehaar we praten haar van youtube na We zien en horen niets van haar geen schede…

Het zwaard bleef in de schede; De welvaart deelt, naar elke kant, Haar gaven rijklijk mede, De tong is vrij, ’t geweten vrij, De vrije pers dient u en mij, Bij orde, rust, en vrede. Wat wil men toch in Nederland? Met praats en staatsgeschillen?…

schaduwrijke winter overleefd, geen hinder van gestreden strijd, beken zoeken bedenktijd, slagaders van uitgeslepen vlijt om erosie te verschragen in het losse zand en tegenlicht van nooit gestelde vragen, de weg haar bestemming kiest, ontluistert,gekluisterd aan de leegte, wat zich in tegenstelling verliest, wordt het scherp van schede…

neus Van voren de twinkeling van terzijde de diepte Via jouw wangen bereik ik jouw mond Voluptueus, zogenoemd wellus- tig slash wulps zijn jouw gestifte lippen die ik ken van jouw kussen Mijn wandeling vordert zeer gestaag Jouw hals echter is mijn eindstation Zeker ver- lang ik naar alles lager dat bedekt haar schoonheid houdt Jouw schede…

In het zwarte woud rond mijn geribbelde schede, duikend tussen de vochtige lippen, verdwijn jij met je hagedissentong. Ik ben een golvende zee, mijn buik kronkelt van genot, jij duikt van mijn gestegen kittelaar in de warme sappen, in het pikkedonker. Kom in mijn vesting, dan sluit ik de poorten.…

Zij stiftte brutaal In lift en portaal In plaats van haar lippen haar schede. Er was eens een juffrouw te Tanger Die zwanger werd van de behanger. Ze sprak nogal bleek: “Toen ik neerwaarts keek, Werd zijn kwast hoe langer hoe langer.” Er was eens een juffrouw te Haren Die gek was op kinderen baren.…

Verwachting stort gaten in het gewelf, verschiet het licht uit de bronnen van de wijsheden, omarmt het in eb en vloed, schede en de roede tegelijk, we zijn de barenden en de wedergeboorte in een hand, als de tong op zilte lippen een bijsmaak proeft van zelfbevruchting met onderscheid , verleidt door werelds vuur, ervaart als in de adem…

dan toch weer muisje dan wel poesje Hans Teeuwen houdt het op een natte la of zure sloot Eenvoudig als hij is noemt Youp van ’t Hek haar domweg kut Het ergste aller namen is beslist het woordje put Dat past voor nog geen meter bij dit prachtig stukje schoot Ach welke naam men haar ook geeft mij kan het niet veel schelen Punani schacht of schede…

Verwachting stort gaten in het gewelf, perst licht uit de longen van de wijsheid, omarmt het weer in eb en vloed, en uit de schede en de roede tegelijk, we zijn de barenden op een verlaten strand, wedergeboorten in één hand, de tong op de zilte lippen die een bijsmaak geeft van zelfbevruchting en in het proeven onderscheidt,…

Waarin immer iets anders wordt gelezen, en als wij liefkozing verwachten, worden wij met obscene taal verrast, en als wij een obscene zin wensen, dringt er uit de boter blank een scherpe nagel, of tong die warm smacht, schede tegen kruis, hand in hand als in gebed van één wanhopige, én wij denken: hoe ons denken faalt, én wij voelen: wat wij…

juiste tussenvorm, een eigen entiteit waar iedereen zich in vinden kan, wellicht uit de boezem van de toekomst als we de gelijke lucht blijven ademen hoop vult de hiaten in ons gewelf, beschermt het licht uit de bronnen van de wijsheid, omarmt de golven van verandering in de scholing van de getijden waarin elk individu moet gedijen, schede…

Onze tongen likken, van hoog naar laag, van tenen tot je kraag, van boven naar beneden, van je kruin tot aan je schede. Onze tongen, wil de jouwe nog vaak ontvangen, mijn mond en mijn lippen branden alweer van verlangen. Jij jouw tong ik de mijne 2 tongen in gesprek Smelten samen, samen gesmolten één.…

* Hij schittert met onbevlekte eerbewijzen * noodweer * beveilig * snel * verbergt achter de horizon * Oostzee * levenslange gevangenisstraf * trotseerde * Christina van Zweden * kort geleden * greep * bestemd * voorteken * vrede * in de strijd beproefd * in de schede te steken * oorlog * Munster: daar zou hij de diplomaten ontmoeten…