59 resultaten.
spade
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
488 ik heb vandaag de
spade ter hand genomen
en het gat gedicht…
De spade
poëzie
5.0 met 1 stemmen
1.264 Toen d'ander zich voorover bukte
En uit de grond zijn spade rukte,
Had Jezus hij voor 't laatst aanschouwd
En hield zijn hand een spa van goud.…
Spade
gedicht
4.0 met 3 stemmen
1.165 Zij bijt het eten uit de grond. Haar snede
keert het bestaansrecht om, vlak bij
de aarde. Wie haar schaafde, smeedde
wil geen gras, wil knol, verteerbaar blad.
Metaal klemt hout. Ooit breken zij hun eden.
Haar meester stoot. Zij steekt, zij doodt. Al wat
het duister zoekt wordt naar het licht geheven.
Zij spreidt een brokkelig bed voor oogstbaar…
De participatiemaatschappij
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
317 Hier is een spade
Twee bij een en twee diep graag
Ik doe de rest wel…
Kennis en wijsheid
poëzie
5.0 met 2 stemmen
2.404 't Is Naarstigheid, die vroege Kennis gaart;
Ervaring is 't, die spade Wijsheid baart.…
angelus (tanka)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
737 het angelus klinkt
nodigt wie nog horen wil
minzaam tot gebed
steek de spade in de grond
schep ruimte voor verstilling…
Ik heb de winter begraven
netgedicht
2.0 met 12 stemmen
293 ik heb de winter begraven
spade voor spade
heb ik haar toegedekt
en op de oude, koude laag
zal de iris in warmte bloeien
blauw als een lentelucht
waarin de vogel weer
haar vleugels strekt en wiegt
vliegt naar een stek
de vertrouwde plek
waar ontluikende knopjes
zich vormen tot een bladerdek
door de verste verte
beieren vertrouwde…
Een steekje loss
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
291 de draad kwijtgeraakt
vult hij het ene gat met het andere
tot hij er geen meer ziet
gedachten verstrooit hij
over berooide aarde
dan pakt hij een spade en graaft
bezeten door zijn insteek
haalt hij door
het afglijden maakt hem naakt…
Bleker
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
272 Het bezuinigingsmes gaat in de lade:
aan het werk, met groen en spade.
De daden van Napoleon van het hoge Noorden
zijn minder talrijk dan zijn woorden.…
LEVEN
poëzie
4.0 met 3 stemmen
550 . -
De dwaze doet dit spade;
De wijze doet het vroeg.…
Sonnet voor de vechters.
netgedicht
3.6 met 5 stemmen
275 We laten ons niet doen, verdomme neen :
morgen herbeginnen we, spade per spade,
voor per voor. Wij zijn van Wingene, reuzen.…
Geestgraver
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
195 De spade zweeft
een moment
trillend
boven de aarde
wordt dan met kracht
gestoken
zonder resultaat
stuitend op
bevroren grond.
Ik kniel neer en
wens niets meer
dan tranen.
Waardoor het bevroren verdriet
de ijskoude brok pijn
kan wegstromen.…
krakkemikkige dame
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
377 met zand, water en
een spade
warm geworden
door de zon
of je hand
scheppend op
het misplaatste strand
werd jouw enigheid
geboren
maar je armen
kozen voor zee
en zich steeds
weer krommende
lijnen
eindes bestonden
slechts uit stof…
Eenzaamheid
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen
1.111 Schept vreugd in zandhoekige woestijnen
met spaden van verhulde eenzaamheid.
Al zoudt ge de wereld verkleinen:
blijft staan dat ge geen naam zijt,
en worden zult,
zolang het bestaan uw bestaan niet duldt.
En wanneer gij slechts met luchtledigheid wordt verblijd,
kunt ge op ieder onachtzaam ogenblik verdwijnen.…
morgenplantjes
netgedicht
1.0 met 6 stemmen
371 ik ga morgen plantjes kopen
voor mijn lief in de tuin
alles dat groeit en bloeit
maakt de zon in haar wakker
ik ga morgen plantjes kopen
voor mijn lief in de tuin
maar eerst snoei ik haar takken,
zet ik mijn spade in haar aarde,
morgen kust zij zijdezacht
een brekelijke ochtend
neemt het tere groen in haar handen…
Voorjaar
netgedicht
4.0 met 49 stemmen
2.066 waar weidevogels uit het niets
met hun oorverdovend gekrijs
de stilte vullen en rechts van mij
treurig ogende preien en
boerenkolen met hun uitgezakte
permanentjes de spade vrezen
scheurt plots de wind het hemels
matras aan flarden
zie ik schaduwen geboren worden
tegelijk met het eerste lam
daar is het tijd om mijn rug te
rechten en…
Punk jazz
gedicht
2.0 met 11 stemmen
6.764 De spade steekt
dieper naargelang zijn kunde verkiest.
Al ben je buikziek, je navel is in al.
Zijn toon ook zo vaderlijk aangeblazen.
Granaatappelen sieren de tuin, een bord
van tufsteen. Je gaat maar ga je dan.
De ingang is aan een veiligheidsspeld.
------------------------------------------
uit: 'Hakkel je, hakkel je. Brieven.', 2000.…
Vak E, rij 11c
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
254 Het graf blijkt geruimd
ooit, bij het zilverlicht van de spade op
een doordeweekse morgen
in een nevelkoorts
waar vroeger later werd…
Archeologisch
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
193 ik heb je opgegraven
onder vele vreemde
aardlagen en nog
goed geconserveerd
de tijd gaf mij de
spade aan om veertig
duizend jaren de
geschiedenis na te gaan
zocht en vond
een tropisch regenbos
nog gaaf onder een
ontdooide permafrost
een ijstijd van eonen
gaf zo lucht aan dromen
over de opstanding van
het eeuwig regenwoud…
gerechtigheid
netgedicht
4.0 met 31 stemmen
1.071 idee de dood verdiend
Hij wilde dat beslist van mij niet weten
heeft toen met vaart mij het huis uit gesmeten
Ik heb hem dat beslist niet euvel geduid
Hij had gelijk de rekening moest nog uit
Na een merkwaardig ziekbed is hij dan nu dood
De kist is verzonken in kleurig glas in lood
Zodat een ieder onderaards zich vergewist
Dat men acht spaden…
Doffe glans
netgedicht
4.0 met 15 stemmen
450 Vanuit onzalige gedachten
verprutsen wij de laatste kans
in lange rij met de verdachten
die handelen in doffe glans
onze waanzinnig mooie ogen
sluiten als beslagen ruiten
getergd gekeerd en zwaar bedrogen
naar een binnen zonder buiten
in deze vers gedolven groeve
reik ik jou de stalen spade
begraaf het duister van ons droeve
vanuit voorbedachte…
Sonnet in E mineur
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
524 ik heb zojuist een sonnet gemaakt
maar 'k moet nu vreselijk balen
omdat het aan alle kanten kraakt
wacht, ik zal de critici gaan halen
ik lig helemaal in de knoop
want wil ik het vaster trekken
met voeten jambes en een rope
zal het mij vast en zeker nekken
boor mij niet zomaar in de grond
met uw vlijmscherpe spade
maar brei voor mij…
Men verdraagt zich maar moeizaam
gedicht
2.0 met 12 stemmen
7.747 Waarin de spade, waarin de blote hand met weerzin.
-----------------------------------------------
uit: 'Hollands Maandblad nr. 5, 2003.…
Valkuil
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
247 met een schep vol moed
loopt hij de tunnelvisie in
als gegrepen door 'n blinde vlek
begint hij na honderd stappen
met kracht te graven
rechtvaardigheid was hij al
tegengekomen, en had dit
zonder mededogen snel
naast zich neergelegd
hoorde hij daar een valk of 'n uil
het kon hem niet bommen
totdat hij de spade in zijn voet boorde
en…
Lente
gedicht
4.0 met 3 stemmen
7.308 Wij schrokken nergens voor terug
met onze manden en spaden. Weide
stond in plaggen voor het keukenraam
te sterven, te snakken naar water.
Nu kweekt mijn zoon zijn geurend
riet op het balkon. Mijn dochter
spaart haar rozen. Al wat ik liefheb
heeft gebloeid, het is zover
geweest voor ik het wist.…
het mat geslagen uur
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
394 zou niet weten hoe mijn spade
je zou verbieden, je verankeren
aan het lot dat ons bindt, mijn liefste
ik sterf mee aan jouw keten
in twijfel hangt de herinnering
aan het heden; er is geen moment
dat jouw zijn zich niet
in mijn armen bevindt…
Moestuin.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
2.709 Hij stalde de spade in een plag en wrong
wat denkbeeldig zweet uit zijn pet,
gaapte naar een kever en voorspeldde
droge hooimijten uit een vleugje knalpotgas.
Doar, zei die, krieg ie een kei van in oe
vel, jong. Perkament dacht ik, rimpels
bedoelde hij. We speelden generatiekloven,
dat is traditie.…
DE NACHTEGALE
poëzie
3.0 met 26 stemmen
4.442 Moeder, zegt,
wanneer hij, vroeg en spade, uit
minnen gaat,
is ‘t waar, dat hem een voze
reuk verraadt?
dat menig malgemutste
speleman
daar schielijk kreeg een... kwade
kele van?…
oermens
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
1.205 ik graaf in oud grind
de spade stoot op een scherf
die herinnert aan de ijstijd
ik borstel de bewijzen bloot
snippers houtskool van een gedoofd kampvuur
de morzel van een schedeldak
de splinter van een bekken
omkranst door geitenhoorns
uit de resten doemt een edele aap op
met een spitsbijl van vuursteen in de vuist
zijn grote neus…
op de kwelder
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
199 blikken fanta
hangt mijn geest reeds
aan het verderf van moed
te zwieren gelijk die witte
reiger die me beziet vanaf
de rijsdam tot aan de in verval
geraakte steiger
het is de overvloed die het lijden
voedt met een onleesbare handschrift
wiens tekst mijn mijmering in
zwartgallige woorden in herinnering brengt
humor droogt de spade…