30 resultaten.
                
Sterrenstelsel
netgedicht
 4.5 met 2 stemmen  336
 336 Uitzinnig, oprecht, zonder scrupules
Houd ik vanaf de bodem van mijn hart van jou
Jij bent mijn zon, maan en sterrenstelsel
Mijn licht in deze donkere maanden
Sinds ik ziek ben, heb ik geen grip meer op tijd
Sedertdien kruipt bloed soms waar het niet kan gaan
daar het ware karakter van mijn ziekte
zich geenszins, echt nooit zal verloochenen aan
patiënten…
Lisa Gerrard
hartenkreet
 2.5 met 2 stemmen  339
 339 Haar stembereik weet
alle sterrenstelsels met
liefde te vullen...…
Het juiste moment
gedicht
 3.1 met 7 stemmen  5.625
 5.625 Zijn wij gekomen
juist op het moment dat wij vluchtende 
sterrenstelsels nog kunnen zien?…
onthechting
netgedicht
 3.3 met 7 stemmen  398
 398 ik ben 
een gekooide kamerplant 
gekluisterd 
in een kamertje 
aan een rolstoel
maar in mijn beperking
is plaats voor alle sterrenstelsels
een tuin vol bloemen
een berg liefde 
en tederheid 
en zelfs voor een kussentje
onder mijn kont
mijn gedachten 
zwerven 
onbelemmerd en vrij
de nacht 
verduistert ze niet 
ik ben een jonge god…
De maat der dingen
netgedicht
 5.0 met 1 stemmen  540
 540 Twee biljoen sterrenstelsels groot,
is ons aller hemelrijk.
Het aantal sterren per stelsel,
rond de tweehonderd miljard,
bleef ongeveer gelijk.
Ik dacht altijd al te weten,
dat planeten stofjes zijn.
Onze aarde is bijna niets.
Maar wie of wat zijn wij?…
Gedoornde witte roos
netgedicht
 Er is nog niet op deze inzending gestemd. 278
 278 eeuw na eeuw het gekrakeel
 van de menselijke soort
 hoeders van wijsheid 
 kijken onbewogen toe
 de banen der planeten
 het rijzen van de zon
 het spel der sterrenstelsels
 behoeft hun aandacht
 verdreven uit de Hof van Eden
 slaat Kaïn steeds nog Abel dood
 de roos der wijzen
 bloeit in het eigen hart…
HEMEL
hartenkreet
 3.0 met 1 stemmen  417
 417 Er woedt een hemel in mij
zo goed wil het doen en laten
er woedt een hel in mij
kan als een oerknal uit de hoek komen
Maar er zit vooral een heelal in mij
nog meer oneindig dan het oneindige
met sterrenstelsel en planeten
vooral het goede, het meest goede te dienen
Na mijn dood vestig ik mij op Pluto
dat dan gekoloniseerd is door Holland…
Pronkgewaden
netgedicht
 4.0 met 4 stemmen  385
 385 Aan mijn voorzichtige voeten
dwarrelen ze voorbij
sterrenstelsels in schemervelden
ze vallen stralend uiteen
om opnieuw te verrijzen 
in het universum van naderhand
Twinkelen past alleen in duisternis
en in witte pronkgewaden
door onzichtbare straalstromen
spatten ze als kiemen uiteen
Het afleggen van het oude leven 
om te herrijzen in…
onmetelijke bestemming
netgedicht
 4.0 met 1 stemmen  349
 349 de ruimtesonde die 
langs Jupiter en
Saturnus scheert
om dan ons
sterrenstelsel 
uit te suizen:
wat raakt hij dan
het zwaard van Damocles?
het zangerige 
Cavatina van 
Beethoven dat
het zonnestelsel
binnen zweeft:
wie hoort het dan 
in de sterren van 
Venus Urania?…
jij bestaat
hartenkreet
 Er is nog niet op deze inzending gestemd. 554
 554 Hoe kan jij mooier zijn dan een volle maan
En kan jij zo veel warmer zijn dan de zon
Indrukwekkender zijn dan een sterrenstelsel
En adembenemender zijn dan een zonsondergang
Ben je echt of besta je alleen maar in mijn fantasie
Ik weet toch echt zeker dat ik je hier nu voor me zie
Ik wil je niet uit mijn hoofd laten gaan
Ik wil zo graag mijn…
Vitrectomie
hartenkreet
 3.5 met 2 stemmen  466
 466 Sterrenstelsels en supernova's.
Stralende zonnen en sterrenstof.
Beken en snelstromende rivieren.
Bewegingloos lig ik op de operatietafel.
Verwonderd kijk ik in een universum.
Mijn oogchirurg is aan afronding toe.
De laatste lasershow gaat beginnen!
Daarna sluit hij het planetarium.
Verwonderd en met vragen sta ik op.…
Allerheiligen Allerzielen
netgedicht
 4.5 met 15 stemmen  616
 616 Melkweg
rondeborstige planeten
ontwikkelingskracht, magnetische velden,
grote beer en kleine beer 
sterrenstelsel
in winterrust
kernfusie in mistbanken
winterslaap die wakker wordt
smeltkroes van graven
beginnen te praten
straalstromen van geluk
ieder opgelucht
zielsverwanten die opstijgen
heelal verblijven
lichtflitsen
duisternis…
Apocalyps
hartenkreet
 3.3 met 3 stemmen  402
 402 De lanen zullen uiteenspatten,
de mieren zullen mij verdrijven,
als de macht niet inperkt,
als de wereld niet omdraait,
zodat het sterrenstelsel
mijn woning wordt,
zodat ik kan dansen met de doden,
in een trance die eeuwig duurt,
voorbij de bomen die mijn stem bewaren,
de bloemen die mijn hart verdelen,
er is niets wat mijn verlangens…
Haar kosmische lach
netgedicht
 5.0 met 808 stemmen  265
 265 in haar
kosmische lach
schitterde ieder
lichtpuntje
ook in de
sterrenstelsels
die ik in haar
ogen zag
lichtte nova’s
aparte stukjes 
universum op
zij las de tijd
in de lijnen 
van mijn hand
polste zo de
spirituele kracht
van mijn 
zielsverband
sferisch zijn wij
de nacht ingegaan
waar een rode
maan ons gidste
langzaam zijn…
Viool
netgedicht
 4.7 met 3 stemmen  395
 395 Meisje met de frivole viool
gevoelige snaren stemmen late avond
muzikaal als in echte waarheden geboren
heldere gedachten gaan mee in de droom
fragiele bloemen op de warme aarde
ze dwaalt langs aangespoelde droefheid
wij zijn onze stemmingen
lichtgevende sterrenstelsels
diepe dromen in de oude stad
dit land wil een lied vol romantiek…
Blokfluit
netgedicht
 3.0 met 1 stemmen  377
 377 Het gebeurt nu slechts in duistere verhalen
het landschap van onze verwachting verdwijnt
je struint langs spiegelende wateren
een oude blokfluit in jouw rugzakje
de moerassen zwelgen verzinsels
wij zijn het groene pad
niet kwijtgeraakt
volgen steeds
geleerde sterrenstelsels
jeugdig fluitend onderweg
jij brengt ons naar jouw groene…
eindeloos
netgedicht
 4.3 met 3 stemmen  611
 611 ‘t kind mijmerend over vage verten
daar achter de rode zonsondergang
het einde van zijn eigen wereld
die draait in een beperkt heelal
kennis maakt de einder onbereikbaar
lichtjaren reizen door ’t universum
door sterrenstelsels zwarte gaten
oneindigheid door ons geschapen
ik droomde over mijn geliefde doden
visioenen in hemels licht en…
ongeboren
netgedicht
 3.8 met 11 stemmen  753
 753 stokte
ongemerkt
voor een stonde
geen mens
zou weten
van vruchten
die niet vruchten
in aaibaar water
dat was iets
voor oudere Goden
om het vergeten
te bedekken
*
maar het moest
nog gezegd worden
om het opgaan
in harmonie
te kunnen fluisteren
zij zal de bruid worden
van een voortrekker
aan het levensnet
en doorheen 
sterrenstelsels…
Kakofonie
gedicht
 2.2 met 22 stemmen  5.962
 5.962 Vertel mij hoe het kan dat zich in deze chaos 
een kern, een zwaartepunt bevindt waarrond
alles wentelt, wemelt als een sterrenstelsel. 
Dat door anderen wordt herkend.…
Pointing to the skies
netgedicht
 3.5 met 10 stemmen  545
 545 ingetogen
	
Ik zou mijn lief je tranen willen drogen
Ontsluit je hart en ziel, leen me je oor
Nu ik het voertuig van mijn geest verloor
Kom ik in vlinders op je toegevlogen
Dans ik in goudvonk boven menig meer
Raak ik je wangen aan in zachte regen
Ga ik geregeld op in al wat leeft
Daal ik in soorten sneeuwvlok op je neer
Kom je mij tussen sterrenstelsels…
Weekhaiku's
netgedicht
 3.0 met 2 stemmen  298
 298 Maanhaiku
Het sterrenstelsel
samen met de volle maan
vallen 's-nachts samen
Sporthaiku
Badminton de sport
het racket als instrument
shuttles goed geraakt
Crimehaiku
Stille getuigen
als onwillig slachtoffer
die nooit meer spreken
Rommelhaiku
Het geluid gepaard
met lichtflitsen en donder
dan opnieuw stilte
Intiemhaiku…
Beëlzebub
netgedicht
 3.3 met 3 stemmen  301
 301 Gedachten dwarrelen
nog steeds binnen vanuit sterrenstelsels en gangen van kinderlijk
verleden. Ga weg, gespuis. Maak frisse ruimte voor ijverig gebezem,
blaas stof uit de hoeken van het heelal. Wat is toch dat venijnig geraas
van draaikolken achter de windstilte. Dat schuilt als zuchten of zwijgen
nu eikenbladeren eenzaam wiegen.…
Gitaar
netgedicht
 4.4 met 7 stemmen  371
 371 eindelijk in een droom
muziek schildert zich in aardse tonen
je dwaalt langs gespannen snaren
een oude gitaar ligt in jouw handen
afscheidslied klinkt in de nacht
gevoelig breekbaar zoals liefde
sombere gedachten overmeesteren ons
rivieren vervoeren verlangen
wij zijn onze stemmingen
niet kwijtgeraakt
volgen steeds 
lichtgevende sterrenstelsels…
Missen
netgedicht
 4.1 met 9 stemmen  497
 497 scheurkalender onaangeroerd
weet ik dat jij de sterren niet meer tellen zult 
omdat ook sterren sterven, omdat jij stierf 
na de nacht nog voor de zon hoog stond in blauw 
waarin ik ademen moet met gesloten ogen
 
en niemand weet dat ik huil
dat jou missen is als oude alchemie
de steen der wijzen voorgoed onvindbaar
voorbij het laatste sterrenstelsel…
In bloei
netgedicht
 4.5 met 2 stemmen  378
 378 zeemeermin pas aan land
gekropen met gladde, nieuwe benen
in plaats van een vissenstaart
Ik mocht je leren goed te lopen
van Lotje in de lange Lindenlaan
In de schaduw dichtbij een vijver
schuilden we onder een treurwilg
vanwege de prikkende zonnestralen
In de avond lagen wij
op de nog warme stenen
uit te rusten, liefkoosden
in het licht van sterrenstelsels…
Setèngah mati
netgedicht
 3.5 met 4 stemmen  351
 351 Het sterrenstelsel is vannacht bezweken
Het was al niets meer, had op
niets geleken 
Setèngah mati, op sterven na 
dood
Er werd bij volle maan van
koers geweken
Kompas van schippers op een blinde vloot
Van blauw dreef men stuurloos 
in 't rozerood
Scharlaken purper gulden morgenstond
Verdwaalde bestevaer in dubio
Sextant zegt noordwaarts…
ADHD is maar relatief
netgedicht
 5.0 met 1 stemmen  974
 974 Juffrouw,
u heeft mij 
met veel geduld geleerd
dat sinds de oerknal
in ons universum
sterrenstelsels zich 
met snelheden 
evenredig aan hun afstand 
in alle richtingen 
naar een ongewis einder spoeden
dat die stelsels
door onderlinge zwaartekracht samengehouden 
roterende systemen 
van miljarden sterren zijn
die in dit uitdijend heelal…
Afscheid
gedicht
 2.3 met 193 stemmen  93.495
 93.495 Ze zijn mijn sterrenstelsels, magische cirkels.
Elk kind een parel in mijn kroon.’
Haar oog- topaas, desnoods. Graniet: pupil en iris rood.
‘Maar alles blijft zoals het is: ik ben de Moeder en men
  
heeft mij lief.’
De deurpost, jaren later.…
Ode aan jullie
netgedicht
 3.4 met 25 stemmen  864
 864 opeten 
en beter dat wij ze opeten dan laten hun zachte, dikke buiken 
door doorns van kwaad en haat opensnijden, 
dromen, onze schaapjes, onze knikkers
en ik doorzichtig, met het hart in pastelkleuren,
ik blijf draaien zolang jullie gedachten en de aarde houden mij vast
Ode aan jullie, die kwamen, horen, lezen en begrijpen
hoe wij zoals sterrenstelsels…
Orion.
poëzie
 5.0 met 2 stemmen  885
 885 Is ook een melkweg, in wiens kring
 Ontelbre sterrenstelsels weemlen,
 De uwe ligt in glans gelijk!...
 Verbeelding! daal! verlaat die heemlen,
 Eer mijn geschapen geest bezwijk'.…