Alle inzendingen over tegemoet

hou me vast met handen van de nacht en laat dit eeuwig duren want morgen nog voor duinen aarde worden treurt de dageraad langs grijze wangen vederloos en onafwendbaar met om mij heen de lage stilte van een dichtgegroeide dag hou me vast in het voorbijgaan en draag het ruisen naar verlangen avondblauw, naar wie ik ben de zee…

We moeten iedereen tegemoet treden collega schrijvers, ministers, burgemeesters bekende Nederlanders met zorgen kindjes het weer, de regen, de zon alles komt ons tegemoet en iedereen neemt zijn eigen problemen mee ziekte, rampspoed, de dood het nieuws vliegt ons om de oren al sinds we zijn geboren iedere dag opnieuw komt de ellende ons tegemoet…

Als ik een vis zou zijn zwom ik jou tegemoet sloeg een vin om jou heen en deelde de zeeën met jou. Als ik een vogel zou zijn vloog ik jou tegemoet nam je onder mijn vleugels en deelde het luchtruim met jou. Als ik een roofdier zou zijn sloop ik je tegemoet en sloeg opeens een poot om jou heen en deelde het oerwoud met jou.…

Alleen de dood zij ademt hier tussen weggezakte zerken wat leeft dat zijn de bloemen die graven sieren totdat ook zij het met hun leven moeten bekopen het ijzeren hek piept in zijn scharnieren ik trek het dicht en loop het leven tegemoet.…

En over 't hooiland, waar een wagen stond Met vers-groen gras te geuren in de zon, En verder waar het drachtig korenblond Met brede golving boog ten horizon, Tot waar een scheem'rend bos zich flauw verhief, De wereld wegsmolt in der hemelen gloed, Dreef mijn gedacht, hoe schoon de dag was, lief Uw schone ziel verlangend tegemoet.…

Wij hebben alles nog te goed wat ons het leven heeft ontnomen: uit welke verten ook, wij komen elkaar ten leste tegemoet.…

één stap vooruit de toekomst tegemoet samen met jou? de toekomst tegemoet vooruit één stap…

Moeder, moeder, wil niet wenen, 't Kind gaat vader tegemoet. --------------------------------------- uit: Gedichten (1870)…

‘Hier vind je wat of wie je zoekt’ zegt iemand Lichtvoetig loop ik mijn toekomst tegemoet, laat me op vleugels drijven Dan dringt dageraad door. ‘Nee,’ zeg ik vechtend tegen tijd ‘laat me blijven’…

een nieuw gezicht, vreugde kent nu geen einde meer, wij groeten blij het morgenlicht, de dreiging van de dood is afgewend, het kruis is ons een levensboom, het open graf een monument, vervulling van een levensdroom, de horizon baadt in het stralend licht, de pelgrims lopen welgemoed naar 't hemels land dat voor hen ligt, de Opgestane tegemoet…

De geknotte wilg Die geen tranen Bloedt, maar Uitlopers kent Die door winterzon En waterig winterweer Nu al vooruitlopen Op wat komen gaat - Lentevogels die In struik en gras Van geen ophouden Weten en zingen Alsof hun leven Er nu al vanaf hangt: Zwijgend glimlach ik Bij zoveel vrolijkheid Hun en mijn nieuwe Leven tegemoet…

Als ik aan jou denk, stroom ik echt helemaal vol, vol met liefde Genegenheid die zich moet uiten tot zij weer bij zinnen is Mijn liefde voor jou gaat dieper veel dieper dan sowieso ooit geweest Samen met jou, dans ik het voorjaar tegemoet...!…

waaier uit over de wereld maak vuur van bevroren bomen leer op zee schaatsen duik diep in de oceaan omarm het onbekende laat niemand meedogenloos verdrinken haal je schouders niet op beschut en bescherm als een aarden wal…

's Nachts rusten meest de dieren, Ook mensen goed en kwaad, En mijn Lief goedertieren Is in een stille staat: Maar ik moet eenzaam zwieren, En kruisen hier de straat. Ik zie het zwierig drijven, Ik zie de klare maan, Ik zie dat ik moet blijven Alleen mistroostig staan. Ach lief, wil mij gerieven Met troostelijk vermaan.…

stroomopwaarts zwemmen zalmen hun ondergang tegemoet levensdrang geldt het nageslacht te ankeren in het zoet stroomafwaarts drijft mijn boot de ondergang tegemoet erfgoed geldt het nageslacht verankerd in het bloed…

We hadden weer die dinsdag in september De sfeer was ditmaal bijna opgetogen Soms las W-A met neergeslagen ogen Al mijm'rend over sneeuwpret in december Of over hét protest, of dé betoging Van lieden tegen 's Konings loonsverhoging…

Een warme glimlach tovert kuiltjes in haar nog wat slaapdronken wangen als ze uit Morpheus‘s armen glijdt ze zal de nieuwe dag gaan veroveren wind en regendruppels ten spijt ze lieft de herfst boven zomer en winter de lente is ook een zaligheid maar de herfst met al die dwarrelende bladeren en kleurende klanken die hoort bij haar hart…

omarmd door jouw liefde word ik geleidelijk wakker wetend dat jij mijn dromen bestormde vannacht rek me glimlachend uit zoen het ochtendgloren met het opendoen van de gordijnen een nieuwe dag straalt mij lieflijk tegemoet en wandel op wolken het morgenlicht tegemoet…

met groene blaadjes glimt de roos mij tegemoet het is winter -…

ik kijk niet meer jouw engelengezicht liegt de hemel tegemoet…

Vlieg als een vogel de horizon tegemoet. Zorgeloos en vrij.…

kleurrijke vogel vlieg je vrijheid tegemoet op glazen vleugels…

gevlochten klanken dwarrelen droef en donswit de zon tegemoet…

lopend langs de wei waait de stank me tegemoet welvaartsmaatschappij…

Een sneeuwklokje zingt de lente al tegemoet; dat maakt mijn hart blij…

De ijzers snijdend in koude sneeuw zacht zoevend de wind tegemoet.…

=================== camper op weg de horizon tegemoet kwestie van gas geven vrijheid! =====================…

In het vallende zonlicht Van deze zomeravond Vliegen zilveren meeuwen De volmaaktheid tegemoet…

haar schoenen stout ze trekt ze aan loopt doelbewust onverschrokken alles wat op haar pad komt tegemoet…

Zoals de nacht zwart kleurde, kleurde mijn rivier rood en stroomde ik de eeuwigheid tegemoet ...…