Alle inzendingen over tocht der eeuwen

der eeuwen op het uur dat bijna morgen is…

De populaire tocht door Friese steden Die is nog niet gereden deze eeuw. Nu vriest het flink, maar ligt er ook veel sneeuw: Het ijs is slecht en mag men niet betreden. De tocht komt pas na kilometers vegen Of na een dag met lekker warme regen.…

De dag na mijn verjaring De dag van de hele dag zon De dag van de hele dag ijs Koud, dus warme wanten aan En onderkleding, dichte schoenen Extra sjaal en vooral muts Mutsen op het ijs Mijmeren aan de kant Even niets aan de hand Of toch verdrietig Nederland Want die Elfstedentocht Die blijft in de vriezer…

In ziel zijn wij reeds eeuw na eeuw, allen één in 'Vlaanderen de Leeuw'.…

De opperboerenhofsteewachter staande voor de vrije uitloop van de honderdtwintigduzend kippengaashatende hennen zag dat zij stekeblind als mollen achter hun wammes waggelden en door orendoof gekakel hun poortwachter te grazen namen in de orde van het pikken scheelt dat één twee eitjes niet al is het zonder ruggespraak of last heel moeilijk…

O Geest, toen Gij ternederkwaamt En voor hun oog gestalte naamt, Doorzonk de hemel ademloos Een stille witte vlammenhoos. Boven hun lichaams donkre zuil Verscheen een zacht bewogen tuil Van licht, en glinsterende gleed Het neder langs hun schamel kleed. Hun mengelmoes van woorden vaal Klonk ieder als zijn moedertaal. In mensenwoord, op…

Om hitte en onrust uit te sluiten, Doen wij de zware luiken dicht. Nu dringt uit het rumoerig buiten Alleen de klaarheid van het licht, Want zie, de harten zijn nog open, En zon komt helder ingezeefd En toont, van blanke glans omdropen, Al wat er binnen staat en leeft. Heer, doe de luiken van ons wezen Voor werelds ijdelheden dicht. En…

Een kloof van eeuwen tussen twee meisjes. Elk met hun dromen over wat nog kan komen. Hun verlangens, wat de toekomst brengt. Ze tasten naar het leven elk in hun eigen tijd. Mooi en jong, onbeschadigd en broos werden ze verweven in de kleuren van een penseel. Het ene al driehonderd jaar gestorven en vergeten.…

bast heeft de herinnering van al die jaren om zich heen geslagen, de vorige eeuw wordt zomaar even weggedragen…

Deze eeuw wordt de langste WO2 Het is voor de Vrijheid, ook uw belang Dat Jezus terugkomt met zang en wang Vóór uw geweten aan het kruis verbleekt Dus weert de profeten ter land op zee Zeg nee tegen de lucht in de kotskeet Zie ook: http://www.vlaamsbelang.org:80/0/5863…

Al eeuwen verlang ik naar jou om van je te houden om met jou een huis te bouwen om bij jou thuis te komen; kortom: met jou realiseer ik mijn diepste dromen.…

Op weg naar honderd lust voelen te dansen op een verjaardagsfeest bevrijd van krom gebogen Zij beweegt en zweeft zoals in alle jaren voorafgegaan zij draait en leeft De tijd is een oude man in zijn baard nestelen vogels zij danst op hun gezang want zij heeft het overleefd Honger, oorlog, dood weten van haar bestaan Zij blijft van…

De euro en de bruiloft van het jaar Vereisen hulp van duizenden agenten En daarom lopen volksevenementen Zoals ook de elfstedentocht gevaar. Ze hebben Juliana zelfs verboden Om dood te gaan in deze periode.…

Langs de Visspaanstraat loopt ze verloren met reismand en poes. Langs heiligenprenten de rozenkransen de tuinkabouters de waterpomp. Langs de vuilniszakken de waterplassen het vermoeden van ratten. De paadjes zijn effen het hekken knarst niet de gewassen zijn jong. Hier kleven geen bladeren aan de stoep geen salpeter in oude kelderkasten…

muziek op het tapijt een verdwaalde kat bij het vaal geschijn van een heilige kaars het is zes in de avond en buiten het duister de straten verlaten is het niet beter gewoon binnen te zijn een oude man vergeten waarom hij ooit begon en zelfs werd verwekt schrijft zijn memoires op geleend papier een latere dag wel eens zal hij…

Nu het tocht in je hart bevriest het mijne: had me maar vertrouwd! Ik wilde je leiden, bijstaan, er voor je zijn op moeilijke momenten je hand nemen, en nog! Nu je me anders ziet verkrampt ook mijn ziel: maar waarom? Ben je bang voor de toekomst of voor het verleden? Kijk naar mijn ogen, zie, ik heb het goed met je voor!…

ik fiets tegen een boom op en vervolg mijn weg omzeil de wolken met benen in de lucht berijd de hemel langs de sterren tot aan de poort die voor mij gesloten blijft steevast fiets ik mijn weg naar benee met wind in de rug hervat ik mijn tocht op het asfalt totdat ik daar ben *…

De kans op een elfstedentocht verkeken Een windwak en het sneeuwgat op de Luts Dat komt door als dat ijsmeestersgepruts Dat steken, zagen, boren, prikken, breken Maar ik ga door, zo'n bord zegt me geen fluit Gevaarlijk ijs, dat maak ik zélf wel uit! Veel mensen gaan ondanks alle waarschuwingen toch het ijs op.…

Je bent gespannen voor de tocht De rit die jullie nu gaan rijden Een valpartij een scherpe bocht Kan je beter gaan vermijden Maar bij elkander in het wiel Kan je zonder angst en met vertrouwen Rekenen op de ziel Die je uit de wind zal houden PS: Wanneer je rustig rijdt geniet je meer van het uitzicht.…

ik stel me een tocht voor langs nissen en spelonken door gewelfde gangen onderkelderde ruimtes met paden en lanen -ingedonkerd en dat ik die ziel en zaligheid noem…

Ik start een tocht, Vol goede moed. De vogels tsjilpen vriendelijk. Ik ben blij. Het begin van mijn tocht. Het gaat heel goed. De wind juicht me toe. Ik ben trots. Ik ga verder met mijn tocht. Bijna val ik. De diepte staart me aan. Ik ben bang. Zo gaat mijn tocht. Gewoon doorgaan. De eindstreep houd me bezig.…

Stille tocht Lange rijen mensen Wachten op elkaar Stilzwijgen Zachte stemmen Klinken door de stilte In de stille tocht Stille tocht Het moet gedaan worden Gewoon omdat het moet Het kan niet anders Er is een medemens overleden Die optrad tegen zinloos geweld In deze wereld met zero tolerantie Stille tocht Lopend samen hand in hand…

Daar wentelt de tocht om, speelt blije klucht. Spel van kou en hitte wil zich verwijden om steeds het leven van oerwoudgehucht, onbekende wildernis te leiden.…

En weer is daar een stille tocht De afschuw golft door het land Wat is er hier toch aan de hand Worden er wel oplossingen gezocht ? Zijn er geen stille tochten genoeg geweest Wordt het niet eens tijd om de handen ineen te slaan Of blijven we stilzwijgend leven met deze waan Treden we nu eens op tegen zo een beest ?…

Hoeveel tochten, zijn er nodig? Vraag het mij en ik zeg, geenéén! Ze zijn totáál overbodig, behalve voor de lopers alleen! Zij putten moed, zélfs uit de steeds kórter wordende stoet!…

Aan boord van het motorpersoonschip Organza laven we ons aan uiterwaarden en zicht op gevogelte zo nemen we waar de eend, de aalscholver, de gans de meeuw, de zwaan en al wat verder vliegt over het groene land dat aan dit water grenst ach, hoe leeg de rivier, hoe ijdel ons vermaak glijdend over de IJssel van Deventer naar Zutphen en…

Is m’n essay geen wetenschappelijk succes noem ik het een prozagedicht, ik zit dus als dichter-filosoof altijd goed. Onderweg pluk ik de rijpe dagen, voordat anderen er met mijn leven vandoor gaan. Ik vraag Tamara m’n mooie donkere vriendin, waar ze was in de ijstijd om me te warmen toen ik met half bevroren lijf evolueerde in…

Zelden waren er meer stille tochten zelden lieten geliefden het leven, bij rampen ontelbaar, ze terughalen is geen optie, ze herdenken in onze harten altijd, met stilte, witte ballonnen oplaten, gebeden opzeggen, waarna een ieder zijn deur dicht trekt. Stilte is voel en tastbaar!…

jij en ik groeiden aan de zonzijde van het vrijgekomen land de nacht viel langs glooiende trechterheuvels enkel ons einde droeg een krans van stenen in de oase van samenhorigheid stapte ik over ijzige dagen en zag hoe vlak keien mijn graf omsloten in de weidsheid van stilte vlak voor het portaal naar een vrije wereld…

rusteloos beweegt mijn adem ergens laag boven de grond of is het mijn stem die niet meer bestaat omdat ik zwijg onder natte rouwkransen van gras en water te vroeg komt elk geluid, als hagel op getelde uren alsof duizend nachten drukken op het landschap van één dag ingezwachteld onafgebroken stil draag ik de transparante…