78 resultaten.
De uitvergroot
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 82 ik keek me aan
lachte verbaasd
toen ik mezelf zag staan
er was iets onbekends
misschien wel ooit gezien
maar nooit verkend
in ouder worden
draaien films door je
proeft de tijd in het decor
verschillen in de
uitvergroot maar essenties
missen niet de boot
het lijken oppervlakkige
momenten maar toch
wankelen er fundamenten
nog…
opa
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 257 dat klopte redelijk
maar zijn fouten
kwamen uitvergroot
bij hem terug…
nachtdenken
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 233 de nacht
als lunapark
spookhuis
spiegelzaal
hoofd te klein
voor zoveel
gedachten
uitvergroot
door twijfel
over teveel
over alles
over niets…
Voor het leven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 379 Bang voor het leven
Bang voor de dood
Bang voor het schouwspel
Waarin pijnlijk langzaam
Mijn leven stukje
Bij beetje wordt
Uitvergroot…
Licht onder de hersenpan
gedicht
2.0 met 64 stemmen 15.090 Het stapeltje bladeren waar ik me voor had gezet is alweer
tot nul herleid. Nul: niets, problematisch oorsprong van alles.
Zie ik nu ijskoude staaltjes werkelijkheid?
Verklaren oogbewegingen in het donker welke beelden
zich vormen onder de hersenpan? Ik bedoel,
werpen ze er een licht op?
Of juist niet?
Blijf ik gedoemd snappshots te schieten…
chaos
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 147 niet langer in staat
te voelen
hoe schoonheid groeit
open bloeit
met liefde stoeit
dwing ik mij
in het alleen zijn
zonder herinneringen
omvat de eenzaamheid
die het sombere uitvergroot…
mag het iets meer zijn
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.913 neen, driewerf neen
ik benadruk de nee met
een extra n
n iets is meer dan het is
de uitvergroting
toont lelijk
uw hatelijke kloof
uitgeknepen putten
in uw aangezicht
deze gaten worden
nimmer gedicht…
Hallo allemaal
snelsonnet
1.0 met 1 stemmen 198 We dachten dat er geen taboes meer waren
Dat alles wel gezegd was en gedaan
Dat we met medemensen zijn begaan
Dat gêne iets was uit de kinderjaren
Hilarisch ligt de kleine ziel hier bloot
Zo heerlijk fout wordt alles uitvergroot…
neergehaald en uitvergroot
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.500 het kwam gestrekt, met been vooruit
verstak mijn scheenbeschermer links
het bleef doodstil, er kwam niks uit;
de achtertrap was minstens slinks
te noemen; hypocriet, ver onderbaks
ik bleef mijn kalme zelf, sereen
als uitgestreken laken strak
ik dacht me naast het veld alleen
met hém een loden baar dan krak
nog steeds geen fluit, niet…
Sterk uitvergroot
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 112 ik heb jouw foto
sterk uitvergroot
jij bent dichterbij gekomen
zacht je stem aangezet
zie jouw ogen twinkelen op
de muziek van je woorden
in de mimiek
van je gezicht wordt tussen
donker en licht een lach geboren
in fijne accenten
geven grote en kleine lijnen
een warm aanvoelend ageren
nooit heb ik de diepte
van je blik zo intens…
schaduw wordt nu uitvergroot
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 522 hakken tikken door de straat
bomen kijken wie daar gaat
gewaarschuwd door de vogels
muren kaatsen terug
een raam vertoont gezicht
ziet haar op de rug
wie is er op de loop
in het ritme van haar passen
de schaduw wordt nu uitvergroot
ze danst op gevels
het tikken is gesmoord
gestopt in het geluid van remmen
portieren knallen
haar…
afbeelding
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 2.288 bij het maken van je portret
viel op hoe vaak ik in details
het bijzondere kon uitvergroten
van het kuiltje in je kin tot je ogen
met als uiteindelijk resultaat
dat wat Picasso had kunnen maken
ik alleen volbracht in de tijd
het oorspronkelijk beeld voor ogen…
Algemene beschouwingen
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 151 De stem des volks spreekt in het Parlement:
iets met een poedel en de P van Fatimah
herhaald en uitvergroot door alle media.
En de Miljoenennota? Ach, geen cent..
Zo leggen wij tegen begrotingspijn
als volk een zelfgekozen rookgordijn.…
Kaarsje uit
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 142 De vrouw was dronken, moest dus voor de bijl
Zo deelde hij een oude anekdote
Dat prompt de media die uitvergrootte…
Excuses maken? Nee, da’s niet zijn stijl
Dus Talpa heeft het nu bij hem verbruid
Hij stopt ermee, hij blaast het kaarsje uit…
Delft aan zee
snelsonnet
2.0 met 22 stemmen 2.105 Het is gewoon een zaak van uitvergroten
Student - die stapelt kratjes - lekker bier
Voor huisvesting is dat ook een manier
Wanneer 't aanslaat kunnen we zelfs loten
En treuzelt er een met de propedeuse
Dan openen we eventjes de sluizen…
het onzichtbaar bewijs
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 480 de transparante deeltjes van het geluk
zijn voor anderen niet zichtbaar
doch zelf merk ik de beleving
van destijds nog altijd daar
de tastbare momenten van optimaal
genot uitvergroot door een
rozegetinte bril...…
Wanbegrip
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 372 klanken opgepikt en beproefd
met naïeve tong en lippen
vormen snel begrippen
en houvast voor het voelen
uitleg van bedoelen
maar waar een woord
verkeerd ontglipt
de misvatting wordt aangestipt
steeds verder uitvergroot
is begrijpen ziek
en bijna dood…
Actieverlijdensweg/ Bekensonnet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 142 Ze zwom niet zo recht door zee, Rita Verdonk
Ex-VVD, PPR, ex-PSP
Nu ook Ex-Minister-president in spee
Het lijkt dat ons ex-liberaaltje verdronk
Zie Lovely Rita met de billen bloot:
Een soort 'Trots Op Nederland' uitvergroot…
Diep
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 768 Zijn handen zijn verstard
in uitvergroot verdriet.…
geheimtaal
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 577 nacht nog in geheimtaal
in lispeling van geboorte
het kind nog in
nauwsluitend vlees
een duister wezen
fluisterend langs
oude huizen
geschapen - een ziel zo jong
ik kende namelijk haar naam
je liet me gaan in
jouw geheugen
maar dan uitvergroot
ik durfde te zien
om ooit verder te komen…
Een enkel dissonant
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 556 heb de hoofdletters
al neergelegd
gekleurd met leven
en ervaring
in klein schrift
komen de zinnen nog
geschift door nemen
geven en beleving
de uitroeptekens
heb ik uitvergroot als
kenteringen in tijd
emotievol in felle strijd
toch rijmen vaak
de meeste strofen
een enkel dissonant blijft
altijd beterschap beloven…
de verleiding van de roos
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 208 uit eindeloos geduld
blad voor blad
gigantisch groot en rood
siert zij je doek
achter preuts gevouwen blaadjes
over de zoete geheimen
van haar hart
graaft je blik steeds dieper
voorzichtig nerf na nerf
laat je haar groeien uit je verf
en honderdvoudig uitvergroot
geeft zij zich bloot…
Mijn carrousel
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 54 je zit in
mijn archief
want ik heb
je eindeloos lief
natuurlijk
ben jij al lang
uitvergroot maar je
kleding werd te bloot
ik heb jouw
foto’s in allerlei poses
ook die jou heel
lichtjes doen blozen
zij zijn mij
het liefst omdat
je daar voor even
je ziel laat leven
jouw lach en ogen
zijn mijn carrousel
gewoon omdat zij mij…
Na het afscheid
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 375 In het witte schijnsel werd zijn nabijheid
kalm en kloppend uitvergroot.…
Laat de aarde leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 162 alleen de megagolven
maken indruk op
de overvoerde geest
rampen worden groter
als de media
zijn langs geweest
driedimensionaal en
uitvergroot wordt ons
de dood getoond
grote woorden
maskeren het persoonlijk leed
de enkeling komt nooit in beeld
laat de aarde leven
te beginnen met de medemens
in plaats van anoniem wat geld te…
vreselijk die knutten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 730 vrouwtjes ongehoord
zoals die prikken
nooit zoemen ze zwijgen
ontiegelijk gemeen
zoals dat geteisem boort
ze zijn zo duivels klein
dat ik uitvergroot
pas echt waarneem
hoe harig vol venijn
die monsters me bedreigen
waarachtig van kop
tot teen maar op één ding ingesteld
en dat is mijn bloed zuigen
niks natuur dat is geweld…
Mediterrane pigmenten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 95 het licht heeft
andere tinten gekregen
in het dagelijks leven
contrasten worden
scherper uitvergroot
de overloop lijkt dood
tussen blond en donker
kristalliseren steeds vaker
mediterrane pigmenten
als prominent
blijvende segmenten in
ons maatschappelijk bestel
wij kiezen voor transparant
zonder religieus fanatisme
onze vrijheid…
Hoerig, want gratis is het niet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 232 De kunstenaar heeft haar uitvergroot
haar hoofd en aanhef van borsten
met volle bovenarmen ontbloot
op de huid een netwerk van craquelé
breidt zich naar de achtergrond uit
Wat zijn haar lippen mals en rood
Haar ogen daar kruipt triestheid van
Het haar is onnatuurlijk zwart
geverfd, misschien een pruik
pijn groeit als tumor in de buik
De…
gesloten tuin
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 247 is dit het beeld
waarnaar ik zoek
een verzameling van bloemen
-uitvergroot-
om makkelijker thuis
te komen
regendruppels die me vertellen
over vorige liefdes, warm in mijn hals
en later, opdat ik niet zou vergeten,
naar een stil woord verhuizen
beneden
in de kamer
te groot om niet eenzaam te zijn
te klein om de nacht en de koude…
lichtvaardige perceptie
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 533 mijn naam alleen al
is lichtvaardig langer
dan enige belichaming
waarvan akte
'te zijn of niet te zijn'
het futiele buigen
het niet zijn is geen optie
dan ben ik het werkwoord
'buigende'
mijn voorhoofd zwellende
en soms eet ik meer op
dan het woord lang is
maar nog eens kauwen
want met perceptie
vul je geen buiken
tenzij je het uitvergroot…