Alle inzendingen over veerpont veerman liefde kus

De veerman is een oude man. Hij hoeft geen geld. `Het is liefdewerk,' zegt hij. En de brug is nog maanden lopen.…

Wij willen water overbruggen van oever naar wal en omgekeerd Het is niet de rivier die ons deert zelfs niet bij hoog water Nee, dan ooit het veer dat veerstoep met veerstoep verbindt het nu...met het later Maar de veerman heeft z'n veerpont verlaten motoren stilgelegd Zijn vaartuig heeft hij vaarwel gezegd met een '…

bleken vrienden van weleer na uren werd het tijd om weg te gaan ik vroeg de weg naar veerpont of naar brug het antwoord klonk: 'de veerpont vaart niet meer de brug is wel een leven hier vandaan er is geen weg terug … geen weg terug'…

P zijn dodenrit per snelle arrenslee de wolven – ja, het waren barre tijden - die reizigers als warme hap verbeidden werd grijsgedraaid (eerst plaat, daarna CD) nog altijd gaat een veerpont heen en weer al heeft geborrel akelig geklonken (hetgeen betekent dat hij is gezonken) de woorden echter zinken nimmermeer al negentig, de veerman…

geluk is de veerpont het heen en weerom stromen trotserend zonder pardon... aan gindse oever waar ze wil zijn wacht haar geliefde met een tuiltje jasmijn liefde is zoet zoveel sterker dan pijn wreed het gemoed als een gedicht van Verlaine…

Veerman, vaar mij nu maar over.…

De baas van een veerpont bij Etten Die sjoemelt steeds met zijn biljetten Ik krijg ied're keer Gewoon 't heen en weer Als hij me weer af wil gaan zetten…

zo zin je te aaien en te knuffelen minnekozend aan je hele lijf te snuffelen je handen plat te knijpen je lippen zwoel te verwennen ik ben niet meer te temmen zou alle zeeën doorzwemmen en heel, heel ver rennen voor één kus van jou…

De kus van het leven De kus van de dood De kus van de liefde De kus in het vroege ochtend rood De kus vol met passie De kus vol met vuur De kus van het afscheidt De kus van het laatste uur De kus….…

De eerste kus van je leven De kus die je nooit meer zal vergeten Een kus van je eerste liefde gekregen Onhandig twee monden op elkaar bewegen Je voelt de vlinders in je lichaam zweven Een raar gevoel van binnen gekregen Door de vlinders die door je lichaam zweven Je hebt je eerste kus gekregen Van je eerste liefde in je leven Op dat moment…

Toen heeft er een de veerpont uitgevonden, Na overleg of misschien wel alleen. Graag steek ik de bedenker van die pont Een pluim en een (Reitdiep)veer in de bips.…

zich rimpelt in de strijd weerklinkt mijn drijvend spiegelbeeld in klotsen dat zich wijd als een uitgestrekte echo voorbij de luchten heeft verspreid en zal ik mij hervinden in de rimpels van de tijd Kijkend op het water verglijdt mijn beeld in blauw stromend trekt mijn spiegelbeeld langs oevers die in dauw wachten in hun ongeduld op de veerman…

het pontje bracht ons heen en (verrassend) even later ook weer terug (dat gold aan boord voor iedereen) toen zei opeens een vent uit Slikkerveer ‘het is beter aan wal te blijven staan dan te varen en heen te gaan’…

Ik stuurde de veerboot die van dood naar leven gaat heen en weer – zolang de klok het einde slaat. Ik vaar altijd bij schemering wanneer we lijken op elkaar – je wilt onder mijn kap kijken naar mijn donderend licht. Drink het water maar van vergetelheid – met de tijd doe ook jij je ogen dicht. En als je ze sluit tel ik de buit die…

hij neemt de munten van m’n ogen en draagt me naar zijn boot ik voel me opgetogen al ben ik kennelijk dood er is het wiegende bewegen op het water de besliste haal waarmee hij aan de riemen trekt de zachte schok een tijdje later waarmee de eindreis zich voltrekt een zwijgend wachten tot ik opsta een knik – als groet bedoeld terwijl…

De veerman telt zijn munten na. Alweer klaar om te vertrekken.…

de veerman op de pont belaagt het water keer op keer overwinnen zal hij dat wat zijn vrouw nam rusteloos frommelt hij aan een sigaret hoort de takken in de noordenwind het is kalm aan dek zoals bij hem in huis waar koffie en muziek zorgden voor een thuis onbewogen staart hij het water af dat zijn gezicht prijsgaf…

jouw lippen beroeren mijn mond zo zacht zo intens compleet afgerond zinderingen komen door lichaam en geest ik verdwijn van de wereld ik ben er geweest! Metske,2016…

Kus mij Laat het een kus zijn Die mij beven doet En achterlaat met lieve pijn Een kus zo zoet Dat het mijn lichaam Doet verlangen Laat mijn lippen De belofte vangen Van jouw liefde Kus mij Zonder schaamte Laat jouw lippen Mijn lippen zijn Kus mij om te kussen Maar kus alleen maar mij…

kleurden blauw ik gaf me over aan de armen van de zomerwarmte de veerman bracht me zwijgend naar de overkant…

Gevecht met de zee om veilig thuis te komen met haven in zicht.…

Ik kus de tranen in je ogen Je laat mij ze doen opdrogen Ik wilde je geen pijn doen In die allesvernietigende zoen Ik kus de tranen in je ogen Je laat mij in liefde dogen Ik wilde niet tegen je liegen Je laat mij eindelijk uitvliegen Ik kus de tranen in je ogen Je laat mij ze doen opdrogen Ik ga nu in liefde bloeien Je hoeft mij niet…

Dus blijft de bootreis onverlicht als de veerman het licht duistert namens alle wereldgoden omdat niemand ooit nog luistert.…

Samen op de veerpont, of in de arreslee en nemen voor gezelschap de Karamazovs mee. Bedank voor uw recept, te leven lang en blij en door u zelf beproefd, knolraap, lof, schorseneren en prei.…

Ik kus u stil en onverwachts, Ik kus u heftig en verborgen. Uw liefde is zo wijd en vrij, Zo vol van deernis en ontferming, Dat ik nooit buiten uw bescherming Verdwalen kan; ik kus u blij.…

Minister Veerman is een ritselaar, met nevenfuncties en met boerderijen die blijkbaar zonder hem niet goed gedijen, met foutjes hier en slordigheidjes daar. Als een gladde aal kan hij ontsnappen en voelt zich niet gedwongen op te stappen.…

jij bent mijn kind Iets wat ons aan elkaar verbindt Ik had nooit gedacht dat het zo zou zijn oh schatje wat is het leven met jou fijn. ik wil je nu iets beloven Ik zal altijd in jou geloven. Je kan altijd bij mij terecht. Weet dat ik voor je vecht…

Kus het afscheid De reis begint Niets meer zeggen Ga mee Kus het verleden Een vaarwel Niet meer omkijken De toekomst lokt Kus mij zacht In liefde tot schoonheid De keuze is gemaakt Wij gaan samen verder...…

Die anderhalve meter blijft nog even u weet wel het nieuwe normaal nou laat ik u dit zeggen dat is abnormaal en laten we hopen tijdelijk abnormaal en die noodwet van de baan want nood breekt al wetten en wat die afstand betreft zo close zijn Nederlanders niet ook niet zo heldhaftig, strijdig, gastvrij dat heeft de 2e wereldoorlog…

Er staan files ten zuiden van mijn stad langzaam rijdend verkeer opstoppingen rond het dorp winkels onbereikbaar vertragingen op het spoor vluchten geannuleerd stapvoets door de polder boten uit de vaart veerpont gestremd omleidingen en uitkomen op een doodlopende weg maar mijn hart is gewoon bereikbaar…