Alle inzendingen over verstokte

verstokte ouderdom sust ongemerkt in slaap in de armen van de dood geruisloze overgang naar een nieuwe energie in een nieuwe omgeving…

Kolderiek periodiek (nr. 31 uit een reeks van 100) De verstokte roker, die aan longkanker zou sterven, liet zich cremeren. Zijn laatste woorden waren: “ Ik sterf zoals ik geleefd heb... rokend!"…

Nog nooit getrouwd, maar vaak gescheiden, een hoop gelazer en getob; toch ken ik nog de harteklop van elke vrouw waarmee ik vrijde. Ik schreef gedichten tussenbeide, maar loste het probleem niet op: nog nooit getrouwd, maar vaak gescheiden, een hoop gelazer en getob. Hoe dikwijls toog ik niet ten strijde en keerde met bebloede kop weerom…

Ze rijden wel op duivelse motoren En oefenen terreur uit in de straat, Maar dat ze dus verstokt zijn in het kwaad Zult u van mij niet lezen en niet horen. Ik kijk wel uit – maar stiekem denk ik wel: Hoe kwamen deze angels in de hel?…

terug naar celdeling naar kernkracht, rauw vlees olienagels terug naar verstokt gesteente ‘n gezicht zonder masker het kale water het droge hout vuur aap, noot, Mies…

Een verstokte drinkeboer uit het Gelderse Hoevelaken wil echt iets doen om van zijn verslaving af te geraken, hij meldt dat hij van nu af aan weer het nuchtere pad zal opgaan, en enkel nog op dagen eindigend op -G een fles zal kraken ...…

Verstokte rechtse rakkers als Van Eerd En Huffnagel en Barneveld verklaren: Wij hebben ons uit pure angst na jaren Toch tegen onze VVD gekeerd Nu men ineens de lijkzak dicht moet ritsen Van zo verdacht veel liberale Fritsen…

en het lentelicht stroomt krappe ruimte binnen dwars door het strak patroon van monotoon geluid verstokte woorden lopen uit geneigd naar zon, gekeerd tot een belofte die wellicht tot niets leidt maar ik lucht mijn hart en klop mijn wezen uit…

Maar ’t speeltuig ligt in ’t stof geworpen En hij die ze er aan ontlokte Is nu een afgestompte, verstokte Dronkaard geworden in de laatste dorpen. Nog zweven liedren op de wind...…

de rozen moeten gesnoeid, de heg geknipt de houten schutting mist zes planken het hoenderhok schrankt, naast verstokte druivenranken bij de vijver waaruit het water ontglipt ik zal de hemel op mijn schrale knieën danken wanneer Azraël mijn naam aanstipt…

Sprak ik de geest van de doos op het naaktstrand verlegen als een verlaten vogel op de vlucht tussen al die bewegende benen op het zand vond ik de brievenpost opgedronken in een geheime whiskyfles toen ik het ophield en verstokte in mijn ademhaling bij schoonheid die op zichzelf geschreven toch bestond liep ik daar zelf nu in mijn blote…

Verdoezeld en overtroffen zette hij zijn klauwen in de muur Klom als nooit te voren verdrong de onttroning tot verdoemenis Verstokte zijn doen schreeuwde zich lof toe zwaaide hoffelijk zijn zwaard Wervelstorm van gevoelens rees door zijn lichaam angst was niet de zijne Smedend vormde hij de wil tot de overwinning hem toebehoorde…

ik heb nooit iets geschreven of het was achter doorhalingen ik heb nooit iets geweten of het stond achter dikke rode strepen ik ken meer liedjes dan gedichten meer films dan romans alles wat ik niet weet en alles wat ik nooit schreef vent ik uit als stroop en azijn in verstokte mierenkolonies ik ken de mores van het verkoopteam…

Al is Oranje niet meer aan de orde Wij zijn ook altijd nog Europeaan Zodat wij voor vier ereplaatsen gaan Want wij zijn niet voor niets ooit één geworden Zeer legitiem en quasi-eensgezind Mag elk van ons scanderen: "Hup wie wint!"…

in het schijnsel van de heldere maan blijf ik even verstokt staan ware het als haar gloed, over een rustige zee straalt jouw schoonheid mij tegemoet als ik dan door jouw passie heerlijk zal slapen en na een nacht van dromen stralend zal ontwaken zie ik diezelfde schoonheid voor eeuwig bewaard als bij het eerste moment waarop ik…

En eensklaps bloeien de verstokte bomen. Een rode bliksem slaat dwars door het bloeien. Een rood gewaad heeft mijn bestaan verschrikt. Verbleekt heb ik de chaos ingeblikt. Boven de oergrond hang ik ijl te bloeien.…

Het was weer bijna als vanouds in elkander vrij gevochten verzengend ver van al het kouds wringen onze laatste bochten snakkend naar de pure vormen die het leven inhoud geven hier het haakje voor de wormen daar de zeilen om te reven varend op het kompas van maan stap ik over op een klipper ik stop mijn netelig bestaan als verstokte crisiswipper…

de zee is niet het lijfbezaaide zomerstrand de buiken verankerd in het hete zand de zee is niet hengelaars op de pier hangend aan hun stok verstokt de zee is niet vissersboten zwalpend op de groene golven gevangen in hun netten de zee is zelfs niet meeuwen die schreeuwen in de branding of een zon die ondergaat in zee de zee is alleen…

De dichter is maar een mens Onder de mensen, sprak de Verstokte dichter, en hij Kon het weten, want hij stond Het dichtst bij wie de dichter Ten diepste is - Misschien is hij wel meer Mens dan anderen, warmer mens, En vooral: dieper mens, hij ziet De dingen niet alleen met het Linker en rechter, maar vooral Met het innerlijk oog…

hij putte zinnen lepelde als dorstige hond uit de bron van woorden zijn glazen oog gevuld met metaforen de taal gelikt, gesnoven en gedoopt geschreven en gesloopt ligt nu bevroren naast verstorven wijn en geur van dode dichters ruikt hij het bloed dat traagzaam kruipt door holler vaten zijn troebel oog kleeft aan de randen van verstokte…

Het bedachte was slechts wrede daad want verstokte woorden koesteren haat voor wat hen van het onbestaande scheidt, omdat hun zin nooit naar het echte leidt. Pas wanneer LAIS hen klank en waarde geeft, laten zij voldaan en zonder nijd ons blij en vrij, tevreden op aarde.…

strelen Het is de muziek van de kierewiet die weergalmt uit te luide kelen Het is het rood van de kersenwijn dat het verweerd plafond laat zweven Of het trammelant van de zwerver in een roemloos leven Of de lelijke eend die koekeloert in troebel spiegelwater Dan, de gulzige navelstaarder door z’n debet immer krap bij kas Of de verstokte…

Een sentiment van ophef en verontwaardiging maakte zich meester van diehard Trumpisten en verstokte Biden-adepten over ongeoorloofde infiltraties van het luchtruim boven de Grote Meren tussen Ontario, Wisconsin en Michigan... Mede geïnspireerd op 'Opgelaten', het snelsonnet van Theo Danes...…

de stilte is gestorven aan prille woorden zwijgende strakke lippen ontdooiden aangeraakt door de echo van zachte golven die de duwende lucht ontkooiden een nieuwe schepping werd onstuitbaar verworven bevroren in diepe levensaders verstokt in lijfelijk gelid waar een moedeloos verloren gemoed de keel vernauwde door een hart dat bloedt…

Ik zwijmel gezever ik kijk om me heen De tongval zoekt spreken dicteert onderworpen maar de dichter ziet woorden in gal en steen Hij spreekt hier de letters in onrust gedropen Zijn wereld bevredigd het blok aan zijn been De dichter bevestigt zijn wezen stilzwijgend Geluidloos verstokt in gekrabbel bevroren De rebel wordt immers vermeden door…

voor de verstokte drinker valt het hoogtepunt op maandag. als hij niet uitkijkt dan, heeft hij een bizar gekapte kapster aan zijn houten been. en staat hij de rest van zijn leven haarkrullen samen te vegen.…

strelen Het is de muziek van de kierewiet Die weergalmt uit te luide kelen Het is het rood van de kersenwijn Die het verweerd plafond laat zweven Of de trammelant van de zwerver In een roemloos leven Of de lelijke eend die koekeloert In troebel spiegelwater Dan, de gulzige navelstaarder Door z’n debet immer krap bij kas Of de verstokte…

Je stille stem klinkt in mijn hoofd De tastbare leegte vult mijn ogen met verdriet Herinneringen spoelen voorbij Mijn hart voelt warm De tijd staat even stil Ik lijk wel versteend Een brok in mijn keel verstokt mijn adem Mijn starende blik kijkt terug in de tijd Even lijk je weer hier Al zie ik je wat vaag Ik hou je voorzichtig…

brengt verlichting optreden in onstuimig voortgaan steeds weer hetzelfde vastgezet in zijn wezen brengt hij de dag naar de nacht er zal weer rust ontbreken denken over zijn leven intensief is wanordelijk terug naar het bewuste ik intreden in zijn diepste binnenste slaaf zijn in weten nooit te doorgronden doe maar en blijf verstokt…

Lijfstijlzien zegt een gloeispiraal wordt verwarmd in de coil als je de firebutton indrukt van de elektronische vaporette Een kruising tussen het lazy onderbuikgevoel op een gemiddeld door de draaibank genomen e-bike en doorgedraaide verstokte kettingkastinhaleerders Mens durf te vapen zonder geeuwen en gapen zolang je batterij…