Alle inzendingen over wijden

Iemand tot het laatst aan toe verscholen bedenkt de memorabilia aan opgelegde tijden; hij kan het zo gek niet bedenken tot te dolen, of alle inzichten volgen aan het wijden.…

kijk, mijn kind ik nam je hand dag in dag uit je gouden krullen waaierden langs de lente de maan zo hoog boven vuren vleugels vlinders deinden door ‘t open raam en doorheen het zingen van de eerste vogel het beminnen nu, in witte kragen, glijdt zacht en krachtig naar de zomer hoe mooi het lied, het bruidsgezang ik…

Maar bij God staat de deur wijd open Hij nodigt je uit om binnen te komen En wil je met Zijn liefde doorstromen Bij Hem kun je zo maar binnenlopen. Hij zegt: “Kom maar tot mij, mijn kind” “Ik ben de weg, de waarheid en het leven Ik hou van jou en zal je nooit begeven Jij blijft voor altijd door mij zeer bemind.”…

Iedere levende letter in vis vaak gevangen in vertroebeld water, het wijze net met wijde mazen was te groot, om daaruit een nieuw begin te blazen, ketter tot in de schoot, iedere gedachte teruggevallen als afgeschoten pijl bedoeld om terug te vallen op de aarde zwaar als lood om begrijpend naar luisteren zonder iets te doen als…

Iedere spartelende letter als vis vaak gevangen in vertroebeld water, het wijze net met wijde mazen bleek te groot, om daarmee nieuwe alinea's in te blazen, ketter tot in de schoot.…

Voor Roald Twee maal de Lengte plus Twee maal de Breedte, zo heb Jij het geleerd Bij je redactiesom - Voor mij voelt Het net andersom Leven dat leven Schept, leven Dat adembaar is Tot aan elk longblaasje Toe, leefbaar Leven tot in de Wijde omtrek van De plaats waar ik Verblijf…

(tanka) De eenden zwemmen lustig en tevreden rond in hun smalle sloot, kennen het ruime water achter die hoge dijk niet.…

een deken van mist spreiden over pleinen van lawaai, een cirkel om verwaaide tonen trekken bladeren doen luisteren graven in ondergrond en nevel met sneeuw bevlokken we zullen nog water prevelen afstanden verwerpen tijd laten gaan om te rekken in gerucht zonder gezicht aan ons onttrekken in niets dan lucht zonder gewicht…

toen het weer licht en morgen was zweefde een liedje voor mij uit ik wist het zeker: vroeg of laat vind ik het woord levend als water dat mij bevrijdt de ochtend was ongemeten wijd…

In het knusse vertrek van de geliefde kroeg vermeien zich thans niet meer dan acht mensen de weinige bezoekers voorspellen met geschuif van hun drinkglazen veelbelovend samenzijn dat verrassingen vraagt drukke spraak is spoedig daverende scherts en warrig gezang denkbeelden strekken zich naar hevige strijd uit tussen harde waarheid…

De polders zijn vol zwanen in vergadering. Plan voor nest zoeken?…

uitkijkend over wijd gestrekt land dat nog altijd in diepe rust verkeert banen zonnestralen zich 'n weg door een grijs wolkendek vol herinneringen hoe ik op mijn hurken zit met armen wijd open wachtend op mijn kleine meid die mij in mijn armen vliegt nog altijd sta ik daar…

Lentekathedraal: wijd open staan de deuren -- van de beukenlaan.…

wijd spreiden vlokken witter de wintervelden wintervogel vlucht…

met zomers geronk vult een vrolijk vliegtuigje de wijde hemel…

Klimmers verdienen de toegift van de duinen: een wijd open zee…

Bij zonsopgang klinkt luid geklepper: ooievaars wijden hun nest in.…

Niets dan de wijde, de grote rust: eenzaamheid zachtjes in slaap gekust; niets dan het sluimren van 't levend Al, dat straks weer de ogen ontsluiten zal; niets dan de hemel, die ogend waakt, zolang lome aarde het waken staakt; niets dan wat wijde oneindigheid, in Nachts zachte armen rustig gevlijd.…

De avond is zo simpel blauw, er zweeft iets van stil berouw over het wijde water. Daar bij de biezengroep klinkt van heel ver, wat schuw geroep een weifelend gesnater. Een snelle zeilboot komt naderbij, een snelle zakdoek wuift naar mij over het wijde water. Ik voel in mij een vreemde pijn, zou er dan toch nog.........iemand zijn?…

met je armen wijd draai je rondjes, stopt en valt de wereld draait door…

sluisdeuren drinken dorstig allerlei boten met wijd open keel…

[Haiku] Meertouwen schuren geringd over de kade - de wijde zee trekt.…

tussen wijde leden zie ik helder blauw ze staan wat boller dan normaal doch zijn gebruikelijk omrand met een dunne harige heg nog beschermend, echter vaal het zegt iets over mijn ogen en de sprekende klank waar van ik verhaal let wel, ze begaan niet zomaar een willekeurige weg zonder inspanning wordt u tevens: gewogen, bewonderd…

Snelkookpan die Regelmatig overkookt En een gulp gaargekookte Details langs zijn Kanten naar beneden Ziet gaan - ' t Is genoeg geweest, Nu, tijd om alles In de winteropruiming Te doen, 'k wil zien Van het onzinnig Databestand af te komen, Betekenisloze details Wil ik gaan mijden - Hoog tijd om me Aan de leegte te wijden…

Zwaan, zwaan, kleef aan, laat me dromend achter j'aan op het wijde water gaan. Zwaan, zwaan, kleef aan, doe me weer opnieuw verstaan hoe 'k kan leven zonder waan; Zwaan, zwaan, kleef aan laat me nimmer stil dan staan, maar in 't wijde water gaan.…

gezelligheid spreidt haar vleugels wijd 't was goed vertoeven in jouw huis…

Armen wijd en sta Word betast zonder gevoel Staand op blote voet…

Volle maan schijnt klein in de wijde nevelkring vol licht en krullen.…

en specht van de liefde tegen mijn slaapslagader slaat toe...ge...wijd toe...ge...wijd toe...ge...wijd…

mijn geest slaat de vleugels wijd uit mijn hart zoekt de ruimte de wind leent zich als levensstroom…