Alle inzendingen over wijze met goud

Aan mijn bed geen 3 wijzen, geen goud, geen mirre, geen wierook geen vader, geen zoon, geen heilige geest, geen moeder Maria vol van genade M'n vrouw wil ik, m'n feeks, m'n heks met krachtige verwensingen. Vloeken zal ze, dichten en zingen over een man met twee katten en een jonge hond…

Een Marokkaan op een scooter zei me dat hij een gouden ring rijker was, die ik hem van de straat zag rapen. Ik zwaaide hem de vondst extra toe, want zijn imago is pet en hij leek ineens een gelukkige ekster. Er was ooit een wijze, die het kind Jezus op goud trakteerde, misschien doet die Marokkaan hetzelfde.…

De oude wijze ziel in haar geeft raad maar ZELF neemt ze het besluit De poort van goud gaat ze niet door een ziel gaat haar lichaam uit... Veel later sterft een oude vrouw geboren wordt een kind... Ooit vraagt hij raad om WAT te doen? als hij zich voor een poort van goud bevindt Een wijze ziel geeft raad...…

vage visioenen en oude rituelen verbinden mij met een andere dimensie in eeuwenoude boeken word ik genoemd geheimen heb ik niet het is een race tegen de klok ongeacht de razernij in verre orden hebben muren oren ik vecht me vrij en leg de handdoek in de ring…

Lees de krant Zet het pannetje op het vuur Loop in de regen Stamp in een plas Want de peper is zo duur…

Vorm, inhoud, woordkeuze en zinswendingen namen mijn hart in bezit Vooral de maas speelde een hoofdrol en werd kapitaal; ik dacht : deze zit De inbreng is zo levensecht gebracht; zou perfect scenario wezen voor geslaagde film, vast een topper Tevens zeer subtiele hint voor erg velen onder ons lijdende aan een sociaal aanvaarde drug wel droeve flopper…

Mijn jouw-indrukken gegrift op stenen tafelen in m'n geheugen staat verzegeld ons gebeiteld verbond vanaf het ogenblik dat we mekaar vonden was het een blik op oneindig was het geen blik meer maar goud dank zij jou, m'n Steen der Wijzen waarvoor ik gouden kalveren terzijde liet.…

Sven Kramer schaatste regelrecht naar goud Want hij ging enkel maar voor eerste prijzen Totdat zijn coach besloot erop te wijzen Hoe ’t met de wissel zat, doch dit bleek fout Natuurlijk heeft ie ’t niet expres gedaan Al gunt Sven hem nu ook een and’re baan ….Een verkeerde aanwijzing van zijn coach kostte Sven Kramer een gouden medaille…

de mooiste plekjes die liggen in het donker liegen in het licht!…

Mond, poppenkop op naakte stok boven een handbewogen zee Weet dat als je spelen slinkt dat zwijgen ook in 't hart verzinkt.…

Na de Wijzen komen ook wij aan, zoekend, vindend soms maar ook droomverloren omdat we het Licht niet zien. Willen we wel echt of blijven we zo dikwijls onbeslist en cirkelen we rond de kleine verlangens, rond de doem van de dag, de zekerheden... Licht, kom en schijn voor ons uit!…

De wijzen bogen door zijn glans verblind En vlijden, wenend, blij door Hem bemind, Goud, mirre en wierook aan zijn blote voetjes.…

Altijd, overal als je wijst naar een ander dan wijzen er drie naar jou 3 eigen vingers wat verborgen wat verscholen wat onzeker maar wat een rijkdom als je dat onderkent als je dat aanvoelt als je dat ziet maar bovenal als je daar wat mee doet bewijs je jezelf om die ander!!…

Mijn huis is vuil, mijn kinderen, talrijk, krijsen. De varkens wroeten ronkend in de hof. Maar bergen, blauw en ver verheven, eisen Mijn aandacht op, die stijgt uit stank en stof.…

Er zijn mensen die hun vermogen goed beheren, maar... de wijze heeft zichzelf in beheer…

ik hoor weer het wiegelied van een vogel wil meegaan op de juichende tonen de echo bij me dragen diep van binnen als een tere wens op mijn lippen leggen doodstil zijn nog één keer tranen - morgen, ja, morgen zal ik warmte schrijven spreid ik het licht over de schaduwtijd kleur een nieuwe dag over de langdradige wond…

Uit Sidney daalt een gouden regen neer Nu daar een paar gespierde landgenoten Het aanzien van ons kikkerland vergroten Door mee te strijden om de hoogste eer. “Wij zijn sportief!” zo juicht de natie luid En zakt weer voor de beeldbuis onderuit.…

Al heel jong, ingegeven tijdens spel win je niet, dan verlies je wel bittere pillen die wonderwel: Nog niet bij iedereen geslikt zijn want: het moet alleen goud zijn wat blinkt! Had vroeger maar bij ons aan tafel gezeten dan had je meer van " tegen je verlies" geweten!…

Uit het westen komt zij wijze vrouw zon begeleidt haar rechterzij toont groots `t silhouet onnatuurlijk volgt de zon reist langzaam mee naar `t oosten draait de dag zij lacht vrede kust dode bloemen kracht blaast bloedende gewonden gezond noemt onverwacht namen der schuilende bloeddorstigen tikt hen speels af verdwijnt achter oostelijke…

Oma sprak vroeger de wijze woorden, ik hoor ze nog zo af en toe, ze sprak van handen wassen, niet praten tijdens het eten, we wisten niet beter, of het zo hoorde. Oma sprak vroeger de wijze raad, speel niet met vuur, als je ’t maar laat, je kunt je branden als geen ander, dus let op met vuur en let op elkander.…

Is het raar dat kinderen opgroeien in de wetenschap dat " het zo hoort" is het vreemd dat ze, terwijl wij ouderen weten dat het anders moet, de normen en jawel, ook de WAARDEN, niet automatisch vastliggen bij de jeugd van nu? Natuurlijk niet, want de tijd van toen staat in geen verhouding tot die van nu. En als je kijkt naar hoe volwassenen…

De vrouw die mij eens ongevraagd, maar niet minder dwingend, moraalfilosofisch consult in de liefde gaf, belde mij onlangs per ongeluk vanuit haar broekzak. Zij wist niet dat ik kon horen hoe zij gewillig uit haar kleren schoot bij een ander dan haar man. Niet lang daarna kwam zij kreupel met bebloede lippen mijn tuinpad opgelopen.…

vanaf de hoogste top, kraait de gouden haan, bejubeld door gegoten klokken, de boodschap van de Heer, het kunstwerk aldaar vertelt zijn verhaal in alle stilte en eenvoud, daar kan men schuilen, en praten, zonder meer lichte wolken als witte vlokken verbinden beiden ieder geeft op zijn wijze beschutting weer…

uit de echo van de schepping is opnieuw blinkend goud geboren en nog wel in de lente door de vroege adem van het eerste jaargetij op een namiddag waarin de glans van groen ons in warme zonnestralen verlicht doet bekoren zij is de zevende in de rij; een rijkdom aan schatten deze waarneembare tederheid is op onze aardse wijze…

Al jaren moesten we het zonder doen Een ster aan ’t firmament, een flonk’rend licht Een hinde! Blije, blonde bliksemschicht Veel rapper nog dan Fanny Blankers-Koen Hoe wonderbaarlijk toch dat Neerlands hope Zo snel is als een ranke anti-lope!…

Aan smalle straten staan kleurige panden; beschilderde wanden met mensen en dieren worden bekroond door een gouden dak. En onder de erkers verhalen, historie: hier woonde een wijze, befaamd geleerde, en daar verbleef de Vorst van dit land.…

tranen van nieuw geluk spreid ze uit als geurig balsem over je gekwetste huid van wonderdadige zachte klei vorm ik nieuwe lichte deuren zonder sloten en sleutels met verroeste verleden kleuren je kan weer kijken en langzaam voelen alsof het was verholen je hoeft niet meer in je labyrint te dolen zie het kostbaar goud…

Een beetje goud vonkt al doorheen de regen of is het een huiveren een eerste beven de linde behoedt bedacht elk blad…

woord meer neer de merel stopte het fluiten katten zwerven roofzuchtig in mijn tuin ik zag er eergisteren nog een hoog in de bomen klauteren vogels cirkelen in de lucht krassen krijsen om ter luidst ik pers de druiven drink de jonge wijn er is geen medicijn voor iedere pijn de merel sloeg te pletter zijn bekje oranjegeel goud…

Als de dag haar gouden glans heeft verloren en het daglicht bijna is gedoofd wordt de hemel toegedekt met donkere wolken grijs en grauw waar geen sprankje te ontdekken is van het hemelse blauw dan ontmoeten we de nacht langzaam verglijdend in een nieuwe dag die ons stralend toelacht en weer zal bekoren…