Alle inzendingen over wilde dieren

In vijf jaar tijd is het aandeel circussen dat in Nederland voorstellingen met wilde dieren gaf, gedaald van 83 procent naar 35 procent.…

De wilde dieren vindt men ongepast, Trapezewerk mag van de Arbo niet, De clown bezorgt de kinderen verdriet En ons orkest de buren overlast. En dus bestaat nu ons amusement Uit twee uur zitten in een lege tent.…

men roept nacht maar ik weet dat het dag is men zegt dat de wilde dieren het park nooit zullen verlaten ik kijk naar buiten en zie de fabeltjes verdwijnen men fluistert dat je te laat bent maar ook tijd zal ons niet scheiden…

Ik heb een brief op zak, een zware last, Om namens de belasting mee te delen, Dat ze failliet zijn, tot verdriet van velen, Er is één troost, daar houd ik mij aan vast: Gelukkig zijn, vóórdat ik ben gekomen, De wilde dieren hun al afgenomen.…

de rivier kolkend en woest als een wild dier kronkelend door het landschap gedachten kolkend en woest verraderlijk onstuitbaar als de rivier onberekenbaar onbereikbaar onbetrouwbaar stromend naar een waterval van kolkende emoties neerstortend in een onpeilbare diepte…

Ik wil liefhebben, Ik weet niet wie, ik weet niet hoe Ik wil getroost worden, Ik mag niet huilen, ik mag niet zwak zijn Ik wil schreeuwen, ik wil slaan Ik ben als een wild dier, die woedend in zijn kooi zit en wacht om uit te breken Ik wordt getreiterd, ik word verlamd Men is bang voor mij, Ik word opgesloten in een gesticht…

Die wereld die ons nu nog zoveel biedt: De poolvos, walrus, zeehond, walvis, ijsbeer Maar Shell ziet reden om groot feest te vieren: “Het ziet hier strakjes zwart van wilde dieren!”…

In het grafschrift van mijn vader dansen vlinders met dronken katers drinken zigeuners rode wijn met zeelieden op drift zwijgende zeilboten geen zuchtje wind en in het intieme onbestemde klinken violen als wilde dieren in laatste noten nacht muziek.…

De aarde beefde door verboden knallen Al rellend is vernielingswerk verricht En in het hele land werd brand gesticht Er zijn weer hulpverleners aangevallen Ons landje telt maar weinig wilde dieren Rond Nieuwjaar zie je ‘t aantal welig tieren…

Roodkapje waar ging zij heen zo alleen - zo alleen niet naar grootmoeder nee nee nee ook bracht ze geen koekjes mee in het bos.... het diepe bos daar was de boze wolf los en zij hield van wilde dieren dus liep zij heel graag door het bos op haar wangetjes een blos zou zij de boze wolf versieren met haar rode kapje op en als verleidelijk…

Ze zocht zich een ongeluk in het weidse veld naar een klavertje vier Zoveel mooie bloempjes d'r wel niet stonden trapte ze in extase, als een wild dier haar hart en handen brandend trof ze dra daar een schone roos die haar van vreugde zowaar innig wenen liet…

In deze uren Die leger zijn dan lucht en zwaarder dan lood Zijn het de onvervulde dromen die tegen me aankruipen Als wilde dieren. Is het dit hart dat breekt Bij het besef : zij is er niet, want zij is dood.…

Het was de donkere nacht die mijn muren onderbrak het meeslepende dromenland door grenzeloze avonturen in het groene rivierengebied waar wilde dieren dansten het was in adembenemend duister waar mijn droom tot leven kwam ik zuurstof hapte uit jouw hart omdat jij zwierig door het leven ging op weg naar mijn onbewust verlangen.…

voor de kik en het plezier, winkels plunderen en vernielen met het gedrag van een wild dier wat kan er hen toch bezielen? het is zo moeilijk voor hun ouders die daar leven en daar werken gaan omdat het droevig blijspel weegt op schouders, maar daar trekken ze zich geen moer van aan!…

Ongerept en wild geschapen waren bossen op zijn mooist maar door tijd en evolutie werden dierendromen stil vermoord wilde dieren moeten wijken want hun habitat werd afgenomen mede door de slimmen en de rijken die hun bossen kolossaal onthoofdden ik kan hier enkel maar wat hopen dat industrie en bondgenoten éérst wat denken alvorens zwaar…

Het geesteskind uit ons geboren is van uitzonderlijke bloede in onze doofheid kan het horen hoe God een stille dood verhoedde het draagt de waarheid van ons leven over een zee van zijrivieren waarin de liefde is verweven met brute kracht van wilde dieren het overstemt kwetsbare klanken in het concert van overleven wij hoeven nooit meer…

Maar waarheid is een al te makke hond, met wilde dieren loopt het liever rond. Het weet zich met de lezers aangedaan zonder hen was het niets, niet eens bestaan. Maar ’t vraagt nu het echte, de naakte huid, en ’t levend woord wordt vel en trom. Welaan: het maakt van haar in god en mens geluid.…

dieren oerkracht stuwde rampspoed voort en verslond alles wat op haar pad terecht kwam…

dieren gaan ze lopen en corona genadeloos slopen…

altijd stenen rapen verboden maar in rome kon ik het niet laten ik colloséumde zo graag de bouwval is geschoond tragiek gedijt in religieuze zinnen want brood en spelen konden hier beginnen ik vocht met wilde dieren gladiatorde hart en nieren mende paarden in ultiem gevecht de duim omhoog ik was de best maar in de catacomben voel…

ooit zal ik een épos schrijven waarin ik magistraal arena's zal betreden u zal smeken om uw zegen voor mijn strijd u goddert al mijn krachten de torso zo gewild schouderspier en bovenbeen zijn aan wilde dieren echt verspild maar ik wil schrijven om uw gunst geef mij uw minnaar ik verander zo zijn kunst jengelbengel is altijd…

zie in jouw gedachten de metersdiepe oceaan fascinerend toch doch jaren geleden kregen een aantal geldmaniakken een zeer slecht idee zij roofden zeldzaam mooie wilde dieren zwemmend springend uit deze gigantische wereldzee totaal overrompeld niet wetend wat hun verdere generatie zou moeten doorstaan GAAN voor stomme…

Of het God was of de mens die het dier als minderwaardig dacht te mogen beschouwen laat ik in het midden van de twijfel overal ter wereld waar de mens verschijnt verdwijnt het leefgebied van de wilde dieren dat kan nooit de bedoeling van een schepping zijn geweest we roven, stelen, plunderen en de dieren delven het onderspit we leven…

De mens is een wild dier in een kudde, een groep die zich organiseert om getemd te worden maar het valt niet mee om de systemen goed te krijgen Er zijn onverwachte effecten of knellende eisen Niemand is verantwoordelijk Leiders afzetten, dictators vermoorden maakt niet uit Het volk gedoogt de opvolger Er is hulp nodig Van buitenaf…

Schreeuwend voor Holland zie ik elf wilde dieren als een orkaan over grasmat gaan, rijen verdwaasde oranje kuddedieren als ware clowns op tribunes staan, en in het geweldige stadion verzonken de tegenstanders verspreid op het veld, scheidsrechters, grensrechters, fysiotherapeuten, ter beteug`ling van het geweld.…

waar prooi is duiken gieren alleen wilde dieren sterven om de evolutie te beërven zie de vogels roerloos ver in de savanne waar hitte wordt gespannen tot een klaterende donderbui jij vreet de woorden kaal van mijn verhaal strekt je lange nek de letters proef je pas als je mijn bloed hebt in je bek jouw vraatzucht trekt…

Op het moment dat je weerloos bent slaan ze toe in niets te vergelijken met wilde dieren de beschaving uit het boekje literatuur voor ambtenaren en jij in het verdom hoekje ze laten je liever bodemloos dalen in het dwalen van verhalen leggen je geen strobreed in de weg als je weggelopen bent van hun rede op het moment dat je om hulp…

Met bivakmuts, daarachter holle ogen, loopt het individu naar het loket en vraagt heel onbewogen al het geld wat zij zonet op stapeltjes had gewogen Gevleugeld als een arend gespierd als een wild dier geheupt, als was zij barend en kijkend als een Gier...…

Kleine vogeltjes maken kennelijk de dienst uit - geen hert of zwijn betreedt mijn horizon – en vinden geluiden uit die lijken op wilde dieren. Ik probeer ontspannen de warmte te negeren en strek genietend mijn hals om maar niets te missen van de bedrijvigheid in een paddestoelendorpje. Kleine, ja wat?…

dieren die mensen als prooi namen ieder steentje heeft een eigen geschiedenis samen bepalen zij hoe de oudheid zijn en hun leven heeft geleid…