Alle inzendingen over wurgen

De vrouw in Pakistan die zwanger werd gestenigd bij het gerechtsgebouw omdat ze wilde aangeven dat ze niet was ontvoerd door haar geliefde maar bij hem was helemaal uit vrije wil bleek dus een man te hebben die z'n eerdere vrouw had gewurgd om bij haar te kunnen zijn Zij moet dat geweten hebben en ik begrijp opeens de familieschande…

als een zijde draad wentel ik mij om jou om te strelen in verlangen en te wurgen bij verraad…

Maar morgen schop ik weer naar hond en kat, Ik wurg de haan en sla de muggen plat.…

Hij kan zich laten opereren door een snurkende chirurg maar is bang voor de heren en wacht tot ìk hem wurg.…

geschrokken zit je met de brokken stuk in je lijf gebroken gebruik en verder uitgesloten ze beloven niets hangen je op aan tijd laten je bungelen in hoop tussen hangen en wurgen ze vieren en trekken tot de strop je laat verrekken in hun zee van tijd je ging voor de hemel die weg ben je nu kwijt…

Wanneer paniek ons wil wurgen, wil ik naast je staan. Samen zullen we rennen voor ons leven, door tegenslagen en de zwaarste storm. Als het moet, ons lange leven lang. Wanneer we om durven kijken zien we, hoe angstig onze laffe duivels zijn. Ze vluchten! Panisch rennen hoeft niet langer meer. Voor paniek zijn we niet meer bang.…

Macht is een slang, die is ingesteld om te wurgen, maar omkomt in zijn eigen gif. Er lag een non op non-actief aan de zijkant van een slotklooster, waar de monnik van haar dromen met haar speelde als in een superromantisch verhaal, alleen was hij in dit geval een lantaarnpaal.…

Hier heet het anders; dáár is het nog moord. In Mexico is het bij wet verboden om zomaar oude vrouwtjes wat te doden. Maar, ook al lijkt de straf echt ongehoord, ik denk dat deze vrouw bij goed gedrag vast al na honderd jaar de cel uit mag.…

zon schiet uit de hemel om in haar hals zijn medicijn te likken. huid branden wil hij niet, maar sloom, in een trage wals herhalen hoe het gebrek aan handen zijn stralen zo met verdriet ontmanden, daar hij haar ziet maar niet strelen kan. man, zon, ster, die ’t eigen licht wel wurgen kan, omdat het haar gelaat voor hem ontbloot, maar hij haar…

Ik moet haar wurgen, wist ik, het touw teder als een bewijs om haar dunne hals geknoopt. Ik rook het oude beven. Maar ik deed niets. Doof en dronken strompelde ik naar buiten. Stak niet eens het huis in brand. ---------------------------------------------- uit: 'Nachten van Beiroet', 1994.…

hang je maar op kies de strop voor leugens die je wurgen breek maar je nek je bent gek geworden door de haat en nijd van die fanaat waarvoor je bloedt je was te goed gelovig en devoot hij trok bestaan onder je vandaan je kijkt me aan met ogen zonder leven je bent er in gebleven toen de dood naar buiten sloop eerst rood…

Hoe dat woord in het Frans en Engels hetzelfde geschreven bij uitspreken anders klinkt in het Nederlands stilt In alle talen vinger voor de mond en zucht sist door het lawaai om aandacht vraagt zich kennen laat kronkelt als een slang Tong uit de mond geurtjes proeft warmte van aanwezigheid over wurgen en vergiftigen peinst In de…

Ik zie de wolken smaken weer naar softijs En hoor de sprieten schieten bommen bladgroen Als een gulden vos lig ik in het voorjaar Zaden en pollen maken stroop van het land De liefjes wurgen elkaar waanzinnig geil Uit dat gevrij floept een ei of druipt stampij Langs de lippen en de snuivende snoetjes Die dan verzadigd…

Een pijnlijk wurgen, een ijskoud doodshemd camoufleert mijn purpergevlekte huid, donkere schaduwen in mijn hals, door een witgevroren navelstreng omklemd. Ik blijf gekluisterd in de baarmoeder van mijn verlangen, steriel glijdend in mijn naakte drang om geboren te worden zonder dwang.…

Ik heb stoer teruggemaild, dat ik benieuwd ben naar de vrijheden en beperkingen van die opdracht, terwijl direct contact met wildvreemden en het aangaan van afspraken niets voor mij is, maar omwille van het resultaat wurg ik de beperkingen in mijzelf graag even tot zwijgen, al weet die argeloze niet dat ik er zomaar het bijltje bij kan…

Dromend word ik wakker in het huis van mijn angsten zonder gangen, gevangen tussen hoogwanden en geesten die zich almachtig plooien om mijn gedachten ze langzaam wurgen of opblazen tot zwarte reuzen die honger hebben en mij ruiken op de richel van dood en leven duisternis verzwelgt mij, pijn wekt me in het nauwe kanaal dat mij…

ik mis je in het opgaan van de zon je schaduwt alle uren die nu langer lijken te gaan duren de week verliest zijn dagen omdat niemand naar hun naam komt vragen, zonder jou is doordeweeks maar grauw je woont in stilte neemt geen woord meer op laat je warmte langzaam wurgen door de winter van de strop muren schuren onbegrip liefde…

handen wurgen zwart ogen gillen wit en angst vervloeit langs muren die de stilte zat zijn en elkaar spinnen ragen rood het harigt op de poten ze hoeken voor hun leven rennen voor de dood ze trekken draden treurmuziek in webben vaag verdriet want als de prooi gevangen is eindigt abrupt een levenslied ze wroeten in mijn geest vernachten…

je verkende zacht mijn land streelde met je slankevingerhand mijn bergen zocht de dalen herkende de verhalen van het leven aan de top de eenzaamheid van afgrond het magnifieke uitzicht in de strop je weet wat wurgen is nee niet het nekkebreken na de val maar de pijn van doodgaan zo te voelen overal je trekt het touw wat…

daar helpt geen lievemoederen meer aan vol schaamte wurgen zij zich in de strop van drugs en pillen of in het vunzig leiewater tijdens een kille winternacht.…

heet gebarsten harses lossen de wereld op in nauw beknepen ademtochten wensen vol woeste doodsverwachting razen door rauw ontstoken vloekgeluiden wurgen wolken woedende verblinding door een waas van gedoemd zicht in voor rede doofgeschreeuwd gehoor tot hoge prijs gewroken zuigt een demon zijn tanden los gewond gestolde ruïnes blijven met…

GELIEFDE Voor het te serieus wordt te diep, te snel, te koud moet je één ding van me weten ik kan niet tegen snot De kleur of smaak doet er niet toe groen, geel, rood, wit of blauw zoet, zout, zuur, zompig of hard Dus als je verkouden bent mijd mij dan als de pest Als je mij besmeurt tussen mijn borsten, breekt de duivel in mij los, wurgen…

alom woedt met wortels diep ingevreten xxxxx een opening in de blauwe bol een kleine deur, een grote poort toegang tot de donkere krocht de wortels moeizaam opgezocht gif gestrooid, weggekapt en doorgesneden xxxxx het begint het nieuwe kind dat in mij groeit en ik straks weer wurgen…

De zatlap aan de bar pist met hangen en wurgen in zijn broek en laat een natte scheet. Hoeren schreeuwen, kurken knallen, een pooier kotst van schrik en snijdt dan dikke lijnen cocaïne. Wow, what the fuck is going on? De pianist rolt van zijn kruk en rukt zich af op reet van Anita. Sodom en Gomorra! Het einde is nabij!…

Samen de tijd wurgen en dan nog voor de laatste tik elkaar verlaten. Samen kiezen voor verlaten. Alleen tot de dageraad met de geur van hout dat smeult. En dan steeds waziger denken: Wij, eeuwig samen.…

met al die vieze plekken op haar huid Haar benen, als je die zo noemen wil, waren ook bepaald niet echt gracieus Ze eindigden in iets..als een dikke bil ook al een erbarmelijk iets, ja serieus Haar handen, die zelfs klauwen leken hadden niets fijns van een chirurg en Als je er in zat, kon je enorm smeken; je kon haar niet beletten..je te wurgen…

met al die vieze plekken op haar huid Haar benen, als je die zo noemen wil, waren ook bepaald niet echt gracieus Ze eindigden in iets..als een dikke bil ook al een erbarmelijk iets, ja serieus Haar handen, die zelfs klauwen leken hadden niets fijns van een chirurg en Als je er in zat, kon je enorm smeken; je kon haar niet beletten..je te wurgen…

De drang de dageraad te wurgen breekt uit zijn doffe blik. Zijn rechtvaardige handen grijpen de lucht voor hem uit. De lucht kraakt ijl, maar het is slechts het piepen van zijn verkrampte ligamenten. De ochtend had hem de geilgrage fantasmagorie van de oneigen dood ontstolen.…

Ons dierbaar België, van oudsher zo labiel, verzeilt nu stilaan tussen wurg en hang. Want Vlaamse lieden van politieke stiel belagen het ernstig door profileringsdrang. De splijtzwam Brussel gekneld tussen gewesten barst uit de voegen van het staatsbestel.…

Jij, dood, die dreigt en treitert met mijn liefste, 'k vecht dat je hem niet krijgt, 'k wil je wurgen of wreed doorklieven, 'k maai met mijn armen in de lucht, maar niet te pakken ben je, zacht huilend steun ik dan en zucht, maar steeds vooruit me ren je.…