Alle inzendingen over zwarte rook

Papa paus habemus papam Witte rook wat witte rook Zwarte rook geen zwarte rook Witte guarda witte guarda! Habemus een papa paus Guarda die gordijnen guarda!…

Een oorlog is een huilend kind onder het puin van stukgeschoten steden Na het kabaal de stilte De wereld valt in spiegels uiteen Wat eens was is zwarte rook Waarom het ging blijft onbegrepen…

het vuur verwarmt verbrandt twijfel tot zwarte rook de regen dooft niet zij vormt slechts plassen de tuin dampt ontsteltenis hier was onze grond wacht zij of verwacht zij langzaam schrijdt de tijd voort zonder een geluid ons vuur verbrandt dit voorjaar we dachten het woordeloze uit te kunnen drukken in omhelzing…

Breng in een bakpan olie aan de kook, En laat je nieuwe iPhone erin zakken, Vervolgens laat je het een poosje bakken, Totdat je vlammen ziet en zwarte rook. Je hebt rabbijnen die hartgrondig menen, Dat dan het kwaad der wereld is verdwenen.…

Het woord viel, op een ordinaire woensdagmiddag bij de koffie Jij glimlachte dat ik voortaan je dienster zou zijn, met witte schort En ik zag mezelf in zwarte rok en tranen, half april Tussen bloemen op jouw erf, waar onkruid woekert als carcinomen je stem, nevelig als een zomermorgen beloofde…

Het liefst zou je wegkruipen achter duizend zwarte rokken, glurend met je ogen dicht loop je schoorvoetend totdat je echt niet langer, kunt doen, alsof je niet ziet dat de schaamte, de pijn en het verdriet langs je lichaam stroomt met elke stap kom je dichterbij kijk naar mij zonder ogen dicht.…

En dan waren alle vogels plots daar Die mij van boven tot onder toezongen Die mij dadelijk beseffen deden Je kunt deze niet laten Alsook de zwarte rook De late rook voorwaar Een weigerende lucifer Zeker en vast was daar Dat zwaar occult signaal Sindsdien ben je een dienaar Een vrije metselaar van woorden De schone schoonheid vrijer Onder…

De hemelsblauwe blouse, de zwarte rok? Sneeuwstorm verwacht. Heerlijk: laat het jagen. In de aarde sneeuwt het niet. Ik zal vragen niet te lachen als ik huil. Mijn moeder hoor ik roepen in de kist: god heeft zich goed vergist. ------------------------------ uit: 'Amazonen', 1996.…

vanuit de vierhoekige aarde, te midden van galerijen met stenen pilaren aaneengeschakeld door ramen van lucht hoor ik het schuifelend schrijden van ruisende zwarte rokken in colonne binding zoekend het verhevene te ervaren en onrust af te scheiden als de zoete stemmen zich met mij gaan vermengen sterft allengs mijn duwend denken…

In zwarte rok en met oranje bek troont hij op de mooiste plek. Lijzig schalmt zijn lied in bomen; flemend fluit hij zomertonen voor “zijn bruintje” op het hek. De lokroep van haar gemaal klinkt vurig en vitaal. De warme klanken galmen luid en krieuwelen op mijn huid.…

Bleke neuzen en dunne schenen, Stijve boord en lange jas, Sluike haren, witte das, Kwijnende ogen, spillebenen, Hoge hoed en lange stok, Vale wangen, hoge kragen, Diepe zuchten, mensbeklagen, Vrome blikken, zwarte rok, Erfzonde en predicatie, Kerkbezoeker, kostersmaat, Bijbelworm en tekstenvraat, Satanas, predestinatie, Openbaring, eeuwig…

Intussen: Benito met kogels doorzeefd, een Britse grap over dode lucht in zwarte rokken op tafel, en wit- gerokte dametjes met zwarte korrelogen weer juichend langs de kant van de weg. zo werd jouw leven een happen naar lucht, een gat in het archief. -------------------------- uit: 'De sprong', 1983.…

weg ver van zichzelf vol lusteloos men stuurde bloemen maar wie wil witte rozen als er zwarte lelies zijn toen ging hij op reis op zoek naar lelies lelies in het zwart rook blauwe rozen groene anjers oranje orchideeën maar zelfs rode rozen klinken toonloos als er zwarte lelies zijn terug op beide knieën maar de afstand bleek…

ik treur om onze roos die niet is ontloken en om haar knop die niet wou opengaan ik treur om onze harten die pijn werden gedaan en die door ongeloof en pijn zijn gebroken het was een waan dat dit stormtij ooit zou keren dat op een dag alles weer in bloei zou staan maar onze illusie is als zwarte rook opgegaan omdat wat voorbij is , moeilijk…

Ik volg de zwarte rokken in mijn drang naar veiligheid - onbekommerd. Bij klanken van Chopin breekt de stam in tweeën - bevrijdend. Domme slaaf van dikke torens en zij rijgt mij aan haar mes - genadeloos. Ik kan de pijn niet helen, het is groter dan mijn hart - doodsbedreiging.…

Het stonk er naar bloed en occult zweet de giftige wond van een slangenbeet de ruimte omfloerst door zwarte rook een toren met gruis vermolmd hout en een pook op voorjaarswind zingt een kind uit 't duister ontslagen rondom de geur van bloesem en insectenplagen ik kijk naar blauwe hemel en bonte bloemen in de tuin lelies teder wit, naar 't…

De woekerende prijs der sigaretten Is voor de roker helemaal niet leuk Die zoekt daarom een clandestiene peuk Om voor weinig aan de lip te zetten Genieten, van zo'n illegaal tabakje Staat je netjes, met je zwarte pakje…

Tuinen van Eden, verleden, waar rook is, is er vuur. Gras dat zich laat verbranden. Grote bladeren, stoffen, vuur aangedreven wapperen, slierten, kringen, wolkjes in signalen, Indianenverhalen. Chemicaliën, omgevormd in zwarte of witte rook ontsnappen via de schouw.…

Ik zie de symboliek ervan, dus ook Begrijp ik nu de keuze van de rook.…

roken zeer ongezond zwarte longen protesteren moeizaam verloopt de ademhaling stikstok!…

Beste Sinterklaas, Misschien gelooft u mij niet, Maar door te roken worden uw longen zo zwart als Zwarte Piet.…

Ik rook dus ik besta verdwijn in walmen in slierten en kringen filosofische wolken. Ik rook dus ik verga teer de wegen zwart zuig etherische dampen ver het lijf in en leg plat. Ik rook dus ik verteer alle foute moleculen word sterk en recycle alles wat mij ontzet.…

De hemel hoest dikke zwarte wolken De poolkappen schreien En de zee drinkt en drinkt en wordt dronken De bossen roken hun longen zwart De aarde zucht en steunt Maar slecht weinigen horen het…

Maar nauw is 't smokend kruid verbrand tot stof en as, Of 'k vind mij in die stand, waar ik voor dees in was: En nauw zie ik de rook in ijdle lucht verzwinden, Of 'k zeg, dat ik in 't minst geen onderscheid kan vinden, In, of ik leef of hoop, of dat 'k een pijpje smook, Want 't een is niet als wind en 't ander niet als rook. ---------…

Terwijl we richting de aula lopen, werp ik een blik naar boven. De rokende pijp laat weten dat de oven brandt. Wetend dat jij daar straks ook in ligt in die nietsontziende vlammen ril ik, in de warme voorjaarszon en weet: dat na mij opnieuw iemand naar boven kijkt, naar die rokende pijp.…

Onder de rokken van dat grote eiland, onder die rokken draag ik rokken en onder die rokken verstop ik de kracht van talloze goden, voor jou, dappere vriend, laat ik graag de rokken vallen, kom en drink mijn geest uit een eeuwenoude grot, bemin de lavastromen van mijn tedere kosmos: Lesbos.…

Hé, zwart jasje met je grijze streepje weet je nog? Duke Ellington, Benny Goodman, Louis Armstrong, blues en jazz, nacht en ontij, sexy sax en swingklarinet. Hé, zwart jasje met je grijze streepje weet je nog? Zweten, drinken, geur van gerst en reuk van rook. Hé, zwart jasje met je grijze streepje.…

Een vlugge glimp van witte lingerie onder roetwolk van rokken: zwarte zwanen die, gekoppeld in eenzelfde rêverie, als kanten schuitjes door de vijver varen: kokette weduwen die niet om hun doden blijven treuren - zwart is in de mode.…

muziek doet de rokken bollen de hakken stampen op de vloer lijven glijden langs elkaar heen hun gelaat strak en serieus arm hoog in de lucht de andere hand trekt de rok in de maat terwijl hij om haar heen danst in het zwart, haren gladgestreken voelbaar klinkt de passie door in hun dans, ogen kijken vurig samen bewegen zij innig…

De rook is wit, maar ik beweer glashard: de nieuwe paus is hoogstwaarschijnlijk zwart. ---------------------------------------- ...illustratie: kardinaal Arinze...…