40 resultaten.
Dikke pech
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 954 Maar helaas zijn ze met z’n allen
In de voorronde al afgevallen.…
Mijn ziel zonder heil
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 159 Hoog riekend op Zijn Troon
Bespuugde ik Zijn Gewaad
Sloeg ik Hem en rukte
Zijn Kroon woedend af
Ik sloeg buiten zinnen
In op zijn Geest en Zoon
Ik ben een moordenaar
De beul van de Drievuldigheid
Ik heb G-d vermoord…
groentemannetje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 122 laatst
Karin Bloemen
weer eens op
tv gezien
behoorlijk afgevallen
volgens mij heeft ze een
Hanneke Groentemannetje
gedaan...…
herfst
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 193 zacht zuchtend, de wind
zomersterven ruist vredig
stilte tot stormen
hergeboorte wemelt rond
afgevallen bladeren…
onbewogen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 256 de tuin lag bezaaid
met afgevallen bladeren
toen je wegging
je glimlach leek
op een ver landschap
het waaide hard
de takken bewogen niet
ik wist niet wat ik zag…
De Afvaller Wint
snelsonnet
3.0 met 18 stemmen 835 Zal het de zwaargewichten goed bevallen
of zijn ze al na twee keer afgevallen?…
Ik mis je
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 151 de mensen zien me wel
de mensen praten wel
maar ik wil dat jij me ziet
dat jij die dingen zegt
het kermen van de meeuwen
in ons gras de eerste afgevallen tak
van de duivelswandelstok
kom terug
ik wil met je dansen…
Onvervuld
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 129 ik heb ze begraven
zand erover
en afgevallen lover
uit pure berusting
uit vrede ermee
hebben heel gedwee
eens zal het dagen
dat het zinloos is het
na te blijven jagen
we zijn tenslotte
allemaal mensen
en zullen ze ooit
ten grave moeten dragen
onze onvervulde wensen…
dagen vol lucht
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 781 de dagen zitten vol met lucht
nachten bestrooid met duister
de toekomst droomt, een zucht
er is nog slechts gefluister
als een afgevallen blad
dwarrelt weemoed naar benéé
wangen worden nat
niets is meer oké
en als zelfs de regen
voor je schuilt
je liefde wordt verzwegen,
weet dán, dat mijn hartje huilt…
HERFST
gedicht
3.0 met 2 stemmen 3.415 In paarse weke huid
zit ongemerkt
een zwam verdriet
verschilferd en verdord
tot schaamte,
het regent zwart en grijs
met flarden groen
van asfaltbloed,
ver vuurlicht
zonder warmte
as een knipoog
in gesloten huizen,
de ruggen
krimpen zat bijeen
en leven als een
afgevallen blad.…
kever
hartenkreet
2.0 met 40 stemmen 5.161 onder de bladeren woelt een kever
de oppervlakte nabij met
een bal vol dromen tussen
zijn roestige grijpertjes
in een herfstig landschap
hijgt hij tussen geel
blad en afgevallen appel
en rolt zijn garen tussen
de mestkeverballetjes door
een gevoelstroom vol leven
om kalm en als mist weer
in zijn warm hol te verdwijnen…
Toegift
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 342 Niet het geluid van uilen in de wouden
noch geuren van het afgevallen blad
geen donkerblauwe lucht bezaaid met sterren
of wind die langs het zwarte water strijkt
de zomer laat zich dit jaar niet verjagen
al geven wij haar voorsprong van een uur
weer bloeien bloemen, vliegen vlinders
een broze toegift van moeder natuur…
Nazomeren
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 96 alsof het hoogseizoen
nog moet beginnen
ons dorp in zon en zeebad
het strand tot de laatste dag genoten
onverstoorbaar bloot en bruin
op slippers door reeds afgevallen blad
ons dorp is nog even badgast
morgenvroeg is weer fris september
en ben ik aangenaam verrast
dan verwelkom ik de mooie herfst
met haar kleuren en haar rust
dan…
zinvol zinloos
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 76 Als volle zinnen zinvol zijn,
De lege antwoorden zinloos lijken,
Dan slaat de twijfel wel eens toe
In mijn kleine leven
Heb ik meestal geen antwoorden gekregen
Zinloze woorden
De stilte die dan zal komen,
Ongevulde bladen
Afgevallen bladeren,
Onherkende paden
Netwerken die stil vallen,
De zender die begint te sputteren,
De ontvanger…
Hoogpolig herfsttapijt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 104 het zijn geen
vlaagjes wind
die spelen met
afgevallen bladeren
maar beelden uit
voorgaande seizoenen
die nog lente dansen in
het naar de zomer groenen
geen afval uit
voorbije tijd maar
kleurrijke herinneringen aan
toen bomen nog vol hingen
nu dwarrelend gedragen
en bijeen gescharreld
door de droge lucht
op hun laatste vlucht…
Haar laatste wandeling
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.563 Ik ben het afgevallen,
Het vroeg verwelkte blad.
De zwaal'wen trekken henen,
Ik staar hen na en peis:
Ik ben een arme zwaluw,
Ik moet alleen op reis.
Zij trekken naar het zuiden,
Zij weten waar zij gaan,
Zij zullen wederkeren
Met loof en lenteblaân.…
adem tocht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 353 daar was de dag
dat ik mijn ziel liet gaan
en zei, ga maar
ik ben van aarde
jij van wind
verzamel afgevallen blad
bolsters van tamme kastanjes
esdoornvleugeltjes
beukennootjes
de geur van dennenhars
van pasgevallen regen
maar bovenal
zoek naar de stem die
jou tot leven riep
en kom dan weer
bij mij
dan spelen wij
nog samen…
queeste volbracht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 244 halsstarrig de blik
op de horizon gericht
reist de geheimenbewaarder
langs bergen en door dalen
zijn queeste duurt reeds jaren
zijn mond en schoenen gapen
zijn kleding vervalt tot draden
door het lang en eenzaam gaan
niet eenmaal ziet hij om
zijn blik blijft naar de horizon
zijn schatten en zijn leven
kunnen geen terugblik velen
drie…
windkracht
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.896 de man luistert naar krachten
van de wind rondom zijn hart
waar pijn niet wil verzachten
en de grenzen telkens tart
van de dood die naar hem grist
en de tijd die hij nog heeft
en hij sluit de koude buiten
zolang het kind in hem nog leeft
de wind fluistert gedachten
tussen afgevallen blad
dat zwijgend ligt te wachten
langs het uitgesleten…
Bevroren tranen
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 457 Krom gegroeid door lange jaren
staat gebogen in de koude wind
de oude eik met kale takken
te staren naar zijn afgevallen bladeren
die dor en droog de grond
bezaaien, geen kleur meer hebben
vertrapt door mensenvoeten, droog
en krakend tot verpulvering
en zelfs zijn stam voelt koud
waar bast al afgebrokkeld is
nu buigt hij 't hoofd, en…
Iemands stem stapt door mijn hoofd
gedicht
3.0 met 25 stemmen 8.085 Wie ruikt hier zo
naar ziekenzalen, bed na bed
het lopen van de koffie, belangrijk
kleiner de resten van een sigaret, krulletjes
ergens afgevallen, o wee, rusten zacht.
Zo de dunst mogelijke rook, getuite
lippen en toch de slappe lach gekregen.
-------------------------------------
uit: 'Bestendig verblijf', 2009.…
Zwarte sneeuw
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 405 Koud vuur in dit getij,
oud zeer druipt van alle
omgekomen bomen, zwarte
sneeuw bedekt de borst
van de doden die van
verre zijn gekomen,
streelt de winter,oud
en wijs gedeeld in ijs,
vindt de weg terug van een
reis in afgedankte sterren,
tussen afgevallen bladeren
ontbonden smarten onder gladde
stenen, dan zijn ze thuis, tijd
ontbindt…
De bierbrouwer
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 430 Al was hij wel wat afgevallen
en dronk hij nooit meer gerstenat,
wat zijn humeur deed vergallen,
het spokenleed werd onderschat.
Uit frustratie is hij toen gaan klieren,
de nieuwe bewoners griezelden ervan,
klokslag twaalf hoorde men rinkelende bieren
en soms smeet hij met een koekenpan.…
LAATSTE WENS
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 161 hij zei: als ik niet meer ben
laat het iedereen
en niemand weten
al degenen die
ik wel of niet ken
vertel het geen mens
want ik was ook hen
nu en in de toekomst
en verleden vergeten
begraaf me in het bos
stilletjes – zand er over
zoals ook een daar gelegen
boomstam wordt verteerd
en overwoekerd met mos
dek me toe met afgevallen…
Witte steen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 234 Onlangs vond ik op een wandeling
een mooie witte steen
ruw nog met aardgelaagde strepen
hem thuis gewassen en geslepen
eindeloos gepolijst tot hij schitterde in de zon
een naam er in gekerfd, een edele naam
die in eeuwigheid niet sterft
wel duizend keer gezegd
over het aangeharkte pad
ontdaan van afgevallen blad
naar de rustplaats gebracht…
Oktobervrouw
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 86 Ach lievelingsseizoen, je storm en regen
Die geven speelse duwtjes, dagen uit
Ik raap het laatste afgevallen fruit
Je bladeren glanzen, zo ook asfaltwegen
Ik zie het liefste je aan stille stranden
Of je in bossen; windstil, geen geluid
Behalve knisperen waarop ik stuit
Je dorre kant ervaar ik als een zegen
Ik neem je dennenappels, beukennootjes…
Alweer een.....
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 157 Of ontkomen we aan de averij,door
in een dwingend gebaar, de klokken
in muiterij de stilte te verstoren, of
gaat de tijd in vlijt verloren, zijn
de afgevallen rapen nog niet gaar,
en springt de wijzer naar het hele uur,
verschoten vreugde is van korte duur,
blijken reeds geplukte druiven zuur,
lijkt alweer een jaar verloren, of
ben ik alleen…
als zou ik het niet weten
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 832 zo zijn wij ooit gegaan:
jij voorop in ‘t land dat helemaal jou was
ik als verzamelaar van al jouw stappen
elk afzonderlijk uit afgevallen lover oprapend
en jaloers de vogels wegjagend
die in jouw schreden pikten
niet altijd was het herfst
maar altijd wel een stroom
waarlangs wij met of tegen ’t water spraken
en als wij zaten en ik mijn…
Wintertuin
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 680 op komen halen
een merel staat met schuine kop
de snavel gericht op de nog natte aarde
zijn pootjes trappen plots omdat hij wat ontwaarde
aan de clematis hangen nog wat pluizen
wat frommelig te trillen in de wind
stram en donker staan de restanten van de Sedum
waar nieuw leven alweer aan onderkant begint
twee heggenmussen gaan in het afgevallen…
Onsterfelijke poëzie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 51 het hert met inzicht doorziet hem
vlucht als het losgebroken konijn
dat huppelt in het bos
de gapende dieren overmeesterd
in hun kooi
van afgevallen bladeren en kromme kale
takken onverzadigd
en
weg zinkt met het drijfzand van de tijd
de zon huilt achter donkere wolken
hemel tranen dalen
recht
uit de hemel
als
zilveren pijpenstelen…