273 resultaten.
wat de taal is
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 44 als ik denk:
ik zwerf
door de taal
dan is de taal
een landschap
en ik ben
de vrolijke voetganger
maar als in dat landschap
enorme zwarte wolken
zich samenpakken, weet ik
opeens: de taal zwerft door mij
en ik ben zelf het landschap
in afwachting van de storm…
landschap
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 154 als ik denk:
ik zwerf
door de taal
dan is de taal
een landschap
en ik ben
de vrolijke voetganger
maar als in dat landschap
enorme zwarte wolken
zich samenpakken, weet ik
opeens: de taal zwerft door mij
en ik ben zelf het landschap
in afwachting van de storm…
Cyclus: groei deel 4
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 585 Ik vond mezelf
op het dak
van de wereld
in afwachting
tot ik
mijn vleugels kreeg…
De stilte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 73 voor de opkomende storm
schudt zijn kont, in afwachting
van wat komen gaat
kan ik de klok er vandaag
op gelijk zetten
of zal ik nog even wachten
het gekletter zal niet
van de lucht zijn
evenals mijn vuurwerk
(wat ik achter de hand hou)…
Oortwolken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 166 mijn bomen en heggen
zijn versleuteld
tot land en water,
sterren en de maat der dingen
in perifeer zicht, uithoeken
aan ommelanden
ook is sprake van verwarring,
ongeschreven wetten
in afwachting van
een schone lei, in weerwil…
Men mag er niet aan denken
gedicht
3.0 met 45 stemmen 12.258 Men oefent in afwachting een uitspraak
of men staart zo een detail aan
dat het irritant wordt.
Niemand ontsnapt
aan gewenning.
Zelfs voor wie er niet aan went,
is hetzelfde nooit genoeg.
-----------------------------------------------
Uit: 'Circulaire systemen', 2002.…
Woordenloos
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 307 De juiste woorden
op het goede moment
schoten ze maar te hulp
in plaats van hulpeloos
afwachtend te zwijgen
Bang voor een valse toon
wordt geen lied gezongen
zingen alle misverstanden
zwijgend hun twijfel rond…
Hitler moet hangen
snelsonnet
4.0 met 19 stemmen 1.170 Ooit zag men in een ondergronds verlangen
Het liefste Hitler hier tegen de muur
In afwachting van het commando “Vuur!”
En liever nog zag men de Führer hangen.
Dus tik alsnog een Hitler op de kop
En hang hem daarna aan een touwtje op.…
wakker worden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 128 net over de grens
van geduldig afwachten
durven stappen
in een veld vol bloemen
wakker worden
geeft zin om verder te gaan
op zoek naar vlinders
die vonkend van extase
leven volkomen inkleuren…
Herboren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 Dromen worden mij ontnomen, daarvoor zijn illusies in de plaats gekomen: “Hallucinaties van zielsreïncarnaties"
Een ceremonie in perfecte harmonie
Engelen in afwachting van hun ontkrachting ontdoen zich van hun vleugelen en beteugelen
Herboren met gezang, zijn ze niet langer in bedwang.…
soms
hartenkreet
3.0 met 74 stemmen 15.552 soms voel je je als een vlinder
soms als een rups in een cocon
soms voel je je als een leeuw
die alles overwon
soms voel je je als een haasje
bang afwachtend voor wat er komen gaat
maar dit alles hoort bij het leven
en leven is toch waar het om gaat…
het rijgen in stilte
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 287 wanneer al veel is gezegd
en de avond valt na jaren
wat voeg ik dan nog toe
om toekomst te vergaren
het heden te vullen
dan wel het verleden
te verklaren
het blijft dan vaak
afwachten in zwijgen
en als passief de stiltes
aan elkander te rijgen…
De opstap...
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 601 Duizenden treden, ongerept,
van een majestueuse trap,
in afwachting tot bestijging,
de eerste schrede op trede,
steiging met onverhoopte hindernissen,
echter gedreven uit levenswil,
op weg naar uiteindelijk bereik,
van het laatste deel,
tesamen met het leven...…
26
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.654 “Wij beëindigen de zwangerschap”
en keek me afwachtend aan,
Verwachte hij,
dat ik
In tranen zou storten
In die stille gebeden,
Waar ik bad voor kracht,
Waar ik bad en bad
en mezelf overgaf,
was geen plek voor tranen,
Er was hoop.
En zie,
Een zoon……
Bedachtzaam
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 257 Dat ogen kruisen
mijd ik
zoveel mogelijk
warme gloed
bloost dan immers
rode wangen
als hand dan hand
wil zoeken
doch trillend afwacht
harten blijven zwijgen
zullen lippen dan
ooit spreken met een kus…
Verborgen achter de buitenkant
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 235 Als een goochelaarstruc,
in eeuwige afwachting van haar ontmaskering.
Als een mysterie om geleefd te worden.…
Schuilnaam
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.096 Ik schrijf je naam in schemer
en kus de inkt, vaarwel
schrei lachend tussen laken
verhang de plafonnière
Afscheid glanst barrière
twinkelt atollen aan`t verleden
schuift gordijnen over fel
ik schrijf je naam in schemer
Donkere glazen onaangedaan
hoe lang we ook vermeden
dat laat zich niet ontkennen
Dat laat alleen maar weten
het duister…
wachten op reactie
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 2.521 Hoopvol zit ik te wachten
in stilte voor een antwoord
ongeacht het uur van de dag
zenuwen komen en gaan
Gerinkel van mijn gsm
stijlvol kijkend en wachtend
tot het verlossend gesprek
Minuten op de klok
lijken wel uren te zijn
toch spreekt ze de waarheid
Stil komt de dag
waarop de beslissing
bekend zal worden
Tot dan is het wachten…
WACHTENDE BRUID
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.004 Angstvallig belet de herder zijn schapen
zich te wagen in dat geheime woud,
vreest het doornige loof boven dicht kreupelhout.
Wingerds om bomen hoort hij zuchtend gapen,
spreken over drakenklauwen op wondergoud,
kasteeltorens, waar duivelskunst feest houdt,
kwade geesten, die hier vredig slapen.
De enge wildernis weert ieder mens,
klemt…
VLUCHTIG _ OVERAL AANWEZIG
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 89 De Schepper ziet
Zijn wegzwevende ademdamp
met arbeidzame ogen
boetserende verwachting
steeds even liefdevol...
welke weg die nevel gaan mag
eeuwige dwaalster zijn?
op aarde bestaan
als
teer speenkruid
strenge woudreus
zorgeloze vlinder
of Amerika 's regeerder?…
HERFSTHEIDE
poëzie
3.0 met 3 stemmen 591 Vol grijze dreiging hangt het zware zwerk
Op 't rossigbruin van de uitgebloeide hei.
Langs 't bleke zandpad zeult een kar voorbij
Een donker schonkig paard. Eén tengre berk
Rijst rank op 't grauw met siddrend bladgesprei.
En plechtig ruist, 'lijk 't orgel in een kerk,
De wind door 't woud van sparren lenig sterk
En sombre beuken, 't heideveld…
LENTEBLOEI
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 323 (tanka)
Groene pijlspitsen
steken boven de grond uit;
dagen verstrijken:
slanke bladen omringen
die witte elfenmutsjes.
Het hierbovengenoemde beschrijft de ontwikkeling van de lelietjes der dalen, wat ons ieder voorjaar weer verwondert.…
DE REE IN HET VOORJAARSBOS
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 397 Op mijn voettocht in de ochtend
door het bos in het voorjaar,
bewonder ik hoe al zonder zorgen
is aan het ontluiken. Elk jaar
is dit weer het grootste genot,
te aanschouwen het bos,
ontwakend na de winter.
Al zint ook mij de winter!
Bij het naderen van een veldje
verschijnt plots de reebok
en blijft staan op een plekje
onder katjes, neerhangend…
VERZEGELDE FONTEIN
poëzie
2.0 met 2 stemmen 721 Groen-omlommerd, wit-betegeld,
Springfontein, nog immer zwijgt gij?
Stil-bekommerd, dicht-verzegeld,
Ziel in 't donker, woordeloos, híjgt gij?
Zie de purperen bloemtros bengelen
In 't geblaarte. Hóor de lente,
Zoet als 't lief in Kedars tente,
Loof- en vogelstemmen mengelen.
Moet uw hof nog langer wachten?
Breek het zegel voor de noen…
ZWERVEND HONKVAST
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 90 In de dichte nacht hangen boze wolken
over het meer vol rustig wachtend zwart.
Geruis, kabbelklank, zacht door elkaar verward,
willen reeds het komende uur vertolken.
Plots gaat de zware lucht lichtend kolken.
Bolbliksems boven het water schreeuwen hard:
brandende kraanvogels, roepend van smart.
die moeten vluchten, naar vreemde volken.…
HERFSTGROND
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 118 De voldane aarde van het najaar
mijmert dof berustend, glimmend, trots, bewust
over dankbare, vergane wellust,
die zij gul gaf aan bloem en korenaar.
Bezadigde kluiten voelen zich zwaar,
worden door natte koelte sterkend gekust,
verzorgen teer leven, dat in hen rust,
hoopvol uitziet naar de wintertovenaar.
Verstild wandelt bezwerende daadkracht…
DE DAG
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 72 Frisse morgenzon
brengt door het bos lichtvlekken
vol zacht gesprankel,
die als een smidsvuur wekken:
nieuwe daagse bezigheid!
Late meimiddag
hangt loom lichtgrauw om huizen
dichtbij de bosrand:
stille gemoedelijkheid,
die heel de wereld verzacht.
Bij het boscafé
geeft een reusachtige eik
koelte tot denken;
mocht de oude druïde
hier…
Leven bij de dag
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 171 Het antwoord op de vraag
wat morgen zal gebeuren
wordt niet gehoord
in taal van vandaag
veeleer wat gisteren is geweest
klinkt heden nog in oren
als muziek wat toekomst brengt
en “’t nu” is het luchtledige.…
Nu groeit het grijs heel hard
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 195 Nu groeit het grijs heel hard en alle kleuren wijken
want niets kan hier gezien zijn zonder licht.
De mensen worden moe en groeten nauwelijks
nog, ze willen enkel vluchten naar hun huizen
waar warmte wacht of waar ze kunnen schuilen
ver weg van ’t grijs en van de troosteloosheid die
overal verspreid nog enkel toeneemt met de uren.
Ineens lijkt…
Arcanum XII: De Gegangene
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 81 tussen hemel en aarde
hang ik
naakt en ontmaskerd
ondersteboven
gekruisigd
in het teken van het pentagram
op drie punten
vastgespijkerd
aan de levensboom
die wortelt in duisternis
en onwetendheid
maar in zijn kroon het witte licht verbergt
tussen valse zekerheid
en chaos
dans ik als een derwisj
die rondtolt op zijn hoofd,
in ijdele…