95 resultaten.
vrolijk vieren - van harte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 202 als de vogels in mijn tuin
die zich nestelen in het lover
zingt vandaag mijn hart
als een appelboom in glorie
vol takken met dik fruit
hang ik jou de slingers
als een regenboogschelp
peddelen in een steile zee
kleurt vandaag de dag
vrolijker dan al dit
kan het niet worden
omdat het jouw jaardag is
een podium gun ik jou
met openschuivende…
appelboompjes
gedicht
3.0 met 52 stemmen 17.851 Op een recht, zwart kousenbeen,
dunne rokjes opgeheven,
dansend in de vroege regen
en de tuin voor zich alleen,
staan twee jonge appelbomen,
't witte bloed omhooggestegen,
vlinder-hoofden wijd omgeven
door hun aller-eerste dromen.…
Onveranderlijk
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 201 vurig in de lucht
ook het ritme van de vogels
bewoog met elkaar
vief als mijn diepe zucht
de haan kraait zijn kracht
kakelgeluiden van de hennen
steevast een morgenzandbad
warme regen druppelt
op mijn koude huid
en op het kinderkopjespad
lentebollen knikken
het lijkt alsof al die kleuren
een beetje voor mij buigen
mijn geplante appelboom…
In herhaling
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 498 Jullie keken hoe de schemering
zich het eerst onder de appelboom
verzamelde, je hand als vanzelf
daalde, komvormig op haar fontanel.
Jij een liedje voor haar zong
over een meisje, dat moest gaan slapen
om vroeg in de morgen samen met jou
de zonnegroet te doen of te laten
jouw vingers streelden het blonde haar.…
MIJN GEDACHTEN
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.042 Ik zie de groene appelboom
en het water achter de dijk
wat ben ik een bevoorrecht mens
als ik al die dingen zo bekijk.
Mijn eerste mooie rode step
ik mocht tot het eind van de straat
waar ik toch stiekem een stukje verder ging
ach, je weet wel hoe dat gaat.…
EEN VORIG LEVEN
hartenkreet
1.0 met 8 stemmen 760 Naast de muur van de toren
staat een oude appelboom
knoestig, dicht met mos en klimop begroeid
zijn takken zwaar door goudgele vruchten
daarvoor lag een hoop stenen met een sokkel
waarop vroeger een altaar of beeld had gestaan
ik klom erop, stond met mijn rug naar de boom
keek toe hoe de strijd verliep
ik wenkte een verpleger op weg naar…
Vanuit de keuken
gedicht
4.0 met 5 stemmen 9.753 Mijn zilverharige vriendin en ik
zijn als twee grote appelbomen
steviger en heerlijker dan ooit in bloei,
voor de bongerd gerooid wordt.…
Wintervriend
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 465 Soms vriezen de boze uren
als dagen aan de winters
van onze oude appelbomen
een andere dag is het vuurwerk
een jaar dat is begonnen
met het knagen aan de tijd
veel vaker is het vragen
niet aan antwoorden gebonden
we raken elkaar niet kwijt
als de nacht komt met vrijheid
slaapt de dag door wild verlangen
we dragen elkaar door de nijd…
DANKBAAR ZIJN
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.283 Ik zie de groene appelboom
en het water achter de dijk
wat ben ik een bevoorrecht mens
als ik al die dingen zo bekijk.
Mijn eerste mooie rode step
waar ik mee mocht tot het eind van de straat
en stiekem een stukje verder ging
ach je weet wel hoe dat gaat.…
Food-art..
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.237 Broccoli mag niet ontbreken,
appelboom in zoete rijpe bloei,
geurende ladder in vanillestokje,
struiken in weelderige wildgroei.
Laten we het pad stil afwandelen,
peper voldoende in lichtbruin,
doorheen het zouten stokjes hek,
komen we in onze zorgende moestuin.…
Dat bruin en dat groen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 109 Heel zeldzaam was ons gesprek
want de appelbomen bloeien nog niet
al hoor ik die aanvliegende vliegtuigen
zie ik verbeeldend aanstormende treinen.
De nacht toont verzamelde herinneringen
alsof er voor u amper nog toekomst was
de kamer en ruiten waar u doorheen keek
mijmerend over het geluk van ooit jeugd.…
't Is lang geleden (6)
poëzie
2.0 met 3 stemmen 635 God's wijze liefde had 't heelal geschapen:
Vol lente, net als de appelbomen bloeien;
Weldadig-groen liet voor het vee Hij groeien
Het gras, voor ons doperwtjes en knolrapen,
'T varken om spek en ham, om wol de schapen,
Om boter, kaas, melk, leer, vlees, been de koeien;
Waar steden zijn, liet hij rivieren vloeien;
Het zonlicht spaarde Hij…
Als reizigers
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 199 Langs het pad van gouden appelbomen
de weg verloren.
Uit het zicht geraakte korenvelden.
Het ging hen voor de wind
en ze geraakten verder in het succesvol najagen van hun hartstochten.
Toen alles in goud verandert was,
werd het kil en donker om hen heen.
De weg terug,
zij waren het spoor kwijt.…
Elvis Presley zingt Aaron Schroeder
gedicht
4.0 met 4 stemmen 9.995 AAN JE VAST
Schud appeltjes uit appelbomen neer
en schud dan mij: mij schud je toch niet los.
Ik haal mijn vingers door je zwarte dos,
en hou je vaster dan een grizzlybeer.
Verstop je in de hal: je bent de klos,
verstop je in de keuken: ben ik weer.…
De kleuren van de avond.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 116 Zitten onder de appelboom.
De nog voelbaar warme grond
maakt de avond loom.
Het is de schaduw van je lichaam.
Vaag zie ik je gezicht.
Zacht fluister ik je naam.
Je prachtig mooie ogen dicht.
Het is je glimlach in de avond.
Een lieve, zoete pijn.
Denk aan hoe dit ooit begon
en we drinken rode wijn.…
hier sta ik
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 216 hier sta ik dan
een oude eik
wiens takken ooit
jong en groen nog
zich verstrengelden
met een appelboom
uit de wortels
van die omhelzing
entten zich de loten
die schuilend eerst
groter groeiend later
uit onze schaduw traden
zo is vol het leven
in het kleine woud
dat wij samen waren
tot rot op zekere dag
ziek en dodelijk
mij…
De Mistral
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 85 Koolmezen, roodborstjes en vinken,
klampen zich aan een vetbol vast,
die ik in de appelboom gehangen had.
In de vroege ochtend warmt de zon,
de wit berijpte bomen.
Alles lijkt in brand te staan zonder vuur.
De houtkachel snort ons behaaglijk warm,
buiten voelt het koud en guur.…
- Roze wilgenroosje -
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 182 Klein roze wilgenroosje,
de lente kleurt de zomer
op het eerste gezicht
heb je leven opzij gestoken
ondankst het heerlijke zomerweer
verliet langst de zomer, waterkant
onder de oude appelboom
vertoont het grasveldje
enkele groene sprietjes nieuwsgierig
op braakliggende velden
nauwelijks waard, hier te vermelden,
dat ik de schoonheid…
vier de betekenis - van harte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 261 toekomst in dromen geven
met in de ene hand de herinneringen
aan het intens toen genoten geluk
naast pijn ook van afscheid en verlies
de andere hand heft het glas stevig
op dat wat wij graag verwachten nog
van alles wat hier ons mooi en lief is
deze dag vieren en koesteren wij daarom
met een hart dat zingt als duizend vogels
in de appelbomen…
Aan de maan
poëzie
4.0 met 2 stemmen 918 Hoe straalt gij zo, met heldre gloed,
Door 't loof dier appelbomen,
Waar eens uw vriend zo welgemoed,
Zich droomde zoete dromen?
Omsluier uwe zilverglans,
En blik gelijk gij blikkert,
Wanneer gij op de dodenkrans,
Van 't jeugdig meisje flikkert!
Vergeefs ziet gij zo rein en klaar,
In dit priëeltje neder;
Ach!…
aan de maan
poëzie
5.0 met 5 stemmen 2.877 Hoe straalt gij zo, met heldre gloed,
Door 't loof dier appelbomen,
Waar eens uw vriend zo welgemoed,
Zich droomde zoete dromen?
Omsluier uwe zilverglans,
En blik gelijk gij blikkert,
Wanneer gij op de dodenkrans,
Van 't jeugdig meisje flikkert!
Vergeefs ziet gij zo rein en klaar,
In dit priëeltje neder;
Ach!…
Voorbij
poëzie
3.0 met 80 stemmen 21.251 'k Zocht bij de rozeboom,
Onder de perenboom,
Onder de appelboom -
Ik zag er niets.
Toen ben ik heengegaan,
Ben ik maar weggegaan,
Ben ik naar huis gegaan -
Zo zonder iets.
Ik nam mijn eigen hart,
Keek in mijn grote hart,
Diep in mijn lege hart -
Of het daar lag.…
Voorbij
poëzie
2.0 met 43 stemmen 4.127 'k Zocht bij de rozenboom,
Onder de perenboom,
Onder de appelboom -
Ik zag er niets.
Toen ben ik heengegaan,
Ben ik maar weggegaan,
Ben ik naar huis gegaan -
Zo zonder iets.
Ik nam mijn eigen hart,
Keek in mijn grote hart,
Diep in mijn lege hart -
Of het daar lag.…
Ineengedoken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 129 Maar
dan die geschilderde Eva van jou, die zo kwetsbaar
en lamgeslagen onder de volle appelboom inslaapt
terwijl ze met haar rechterhandvingers zachtjes tikt
op haar onschuldige hoofd, ze tikt een slaapliedje
terwijl de nawereld haar zal misvatten, want voor haar
ligt die ene gevallen, rijpe appel, het was dus anders
en de zondeval is…
Blijken van zinneloosheid
poëzie
3.0 met 1 stemmen 827 Hij wierp de vogeltjes in de stroom
En deed de visjes vangen
Opdat ze van uit de appelboom
Hem verkwikten door hun zangen.
Men nam het nog zo erg niet op
Men liet hem doen naar behagen
Zij die hem omringden schudden de kop
Van meelij als zij dat zagen.…
Vitalistisch
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 629 De tranen hebben nieuwe appelbomen
voortgebracht, kleiner dan een museum met Van Gogh. Bonjour
akelig stationnetje in de klotenkou! Dag psychotische
stinkkippen in veel te benauwde hokken! Dag lieve, wilde
varkens, die ik sporadisch zie! Dag vrome, schijngelovige
boerenrommel! gierige, achterbakse despoten! hoerige
tuinkabouters!…
Jasmijnthee
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 345 Ay, jouw lentes als je lacht
En de herfstwind als we vrijen;
Jasmijnthee in de nacht
Je lichaam bloesemt open
in dagen zonder vragen
Seizoenen knielen volgzaam
voor de jaren van gitaren
Vurige sonates zullen drinken
Drinken op jouw pracht
Voor rode balustrades:
Jasmijnthee in de nacht
Want telkens als ik liefde zie
als vruchteloze appelboom…
De schepping
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.847 zien vervagen
Vanaf dag vier tot aan nacht acht
lag hij aan niets te denken
Nee, luieren leek zijn grote kracht,
totdat hij haar zag wenken
Ze miste als ze slapen ging
een man om mee te vrijen
Ze zeurde dreinend lieveling
en dan zuchtte hij: ‘k ben zo bij je
Ze joeg hem elke dag op stang,
was steeds minder tevreden
Dan volgt dus appelboom…
Hart(s)tocht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 112 We blikken samen soms even terug , zien in gedachten
de tuin , de appelboom die vrucht droeg en diverse bloemen.
We zien leven , geluk naast soms de complexe problemen.
Door de tijd heen, die snel gaat,stromen de beelden
de mussen en eksters in de tuin gluren naar binnen.
Wij vragen ons af, vervolgen ze hun eigen pad in leven.…
Het hofje
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.515 ‘k Ben weer in mijn oude hofje
Met zijn propere huizenrij
’ Bleekje met de appelbomen
Zonnig, vredig stukje wei.
‘k Hoor het suisend bomenruizen,
‘k Hoor de pompenslinger gaan,
En ‘t gesliffer van de muiltjes,
‘t Vrouwen-dribb’len komt aan.…