Alle inzendingen over Begrijpen

Er zijn dingen, die ik niet begrijp, tevens zijn er dingen, die ik niet snap, maar ik heb afgeleerd om te pogen, alles klakkeloos te begrijpen en geloven. En dat is dan weer veel beter voor mijn gemoedsrust…

Een conflict doet pijn. Het zou anders kunnen zijn. Wederzijds begrip.…

Zweef tussen nu en het verleden, toekomst en tijd zijn één. Ik heb mijn hand aan velen gegeven, maar ook velen kregen er geen. Steeds weer is daar het afscheid, echter ook steeds weer een nieuw begin. De kronkelende weg naar de oneindigheid, geeft op deze manier het leven toch zijn zin.…

Wanneer mensen elkaar begrijpen gaan, wordt er onverwacht op mijn deur geklopt. Hallo rijm! Wees welkom! Woorden vinden elkaar ineens spontaan, in gedachten die vanzelf gaan rijmen. Gedichten brengen mensen rijm, binnen een ongerijmd bestaan.…

Als ik dood ben zal men mij meer willen, vooral kunnen begrijpen Dan komt al mijn schrijverij tot wasdom gerijpt en met mijn laatste adem geijkt Als ik leef zal men mij best willen begrijpen maar kunnen? Al dat 'geschrijverij', gezwets, zo stom "Jean Fermate, is ie niet 'n beetje dom!"…

heeft u al gezegd de winter is voorbij en dat de lente aan haar dans is begonnen in de wetenschap dat zij de baarmoeder is van iedere vrucht ? dat de zomer een vrouw is van het Rubens model, mooi gevormd en gedurfd om gepenetreerd te worden door elk exotisch wonder? de herfst de ovulatie is van een periodiek verschijnsel met geuren…

Oh, wonderschone liefde je hebt me in jouw greep Oh, wonderlijke liefde, ik wou dat 'k je begreep...…

ouderdom is niet hoorbaar de klanken worden verwend met beleving herkenning van oude dingen levend door opnieuw te zingen er weer anders van te houden zoals het vuur al eerder brandde in een andere leeftijd kijk op dingen verandert herinnering leert het in de volle klanken van het gedicht het verleden wordt het is te bedwingen door nu te begrijpen…

Maar een jaar later is het boek gewoon een oud boek en zijn we niet veranderd en willen we niet begrijpen dat we we liever analfabeten willen zijn die vergeten waarom ze nog steeds bang zijn.…

meer voor me zou staan ik kan het nog steeds niet begrijpen dat jij er niet meer bent ik kan het nog steeds niet begrijpen ze zeggen wel alles went maar toch begrijpen of geloven doe ik niet waarom juist jij het leven verliet…

zou je van hen hebben gehouden wat zou je ze meegenomen hebben naar alles wat jij leuk voor ze vond ze geleerd hebben wat jij belangrijk voor ze vond ze gezegd hebben dat je van ze houdt je hebt me verteld hoe erg je het vond dat ik zo laat pas ‘begon’ met kinderen die jij zo graag had zien opgroeien ik begreep het niet toen nu nu begrijp…

Speciaal voor jou zijn deze woorden een warme omarming vol begrip mijn stem blijft stil waar ogen spreken en jouw traan over mijn wang rolt…

Ik begrijp het niet, Ik snap het niet Wat je voelt voor mij. Je zegt het wel en toch Lijkt het niet voorbij. Ik snap het niet, Begrijp het niet. Of misschien kan ik het niet zien. Wat je vindt of denkt van mij En of ik je verdien. Ik begrijp het niet, Ik snap het niet. Waar gaat onze relatie heen. Hij is nog niet verdwenen.…

Misschien een grijpbare met een kans Werkend aan de toekomst, kwam deze langs Een begrijpbare tekst voor ieder die het wil Als je het niet snapt geef dan a.u.b. een gil…

Als de denkende lichtstraal het water met zijn lichtpuntjes in beroering brengt Kijkt de waterlelie omhoog En zegt ze zachtjes nieuwe woorden die ik niet ken Dan besef ik dat het zo is En deze woorden die ik niet begrijp Laten mij en de waterlelie Beseffen dat het ook niet zo is…

Ik ben het zat ik ben het beu nee voor mezelf is het niet sneu het is gelukt om het te snappen ik begrijp het nu heel erg goed het is niet slikken ook niet happen het is goed doet goed ontmoet…

de dood denk ik steeds eindelijk begrijp ik haar maar hij blijkt erger…

Er is een rijk en stil begrijpen.…

het meisje moe van de eindeloze herfstwind sleept de zoom van haar rok over het lege strand de hongerige meeuw krijst met schorre keel over de open zee het meisje hoort het schrapen van lepels in lege etenspotten ze ziet sintels met de schijn van gloed op deze plek neem je maar eenmaal afscheid…

het gaat niet over die ene wond dat ene verdriet niet over die ene oorlog dat ene vergeten het gaat niet over dat ene onheil niet over mijn as of jouw bloed het gaat over zie de mens over l’histoire se répète over de wereld die op losse schroeven wankelt het gaat over over alles zien en niets begrijpen alleen maar…

kon ik ze maar vertalen de halve woorden in slaap gemompeld van lispelend gras halve woorden van de stervende soldaat de oude vrouw de ruisende bladeren de stilte van de nacht kon ik ze maar vertalen de halve woorden in slaap gemompeld…

ik opende als baby peuter kind had altijd een glimlach omdat men mij dan aardig vond ook vingertjes pootjes en handen voor een aai in plaats van die nat warme kussen met tanden ik heb ze allemaal goed onthouden kinderen mannen en vrouwen toen ik kon praten ben ik ze gaan vragen waarom waren jullie vroeger zo aardig voor…

Verfijnde wijn met een klinkende naam gerijpt onder de zonovergoten wolken och pittige geur sprankelende warmte robijnrood gekleurd van uitgelezen aloude wijngaarden ‘t zoete licht van glanzende serafijnen schommelt in ‘t kristal verwarmt in ‘t diepe dal waar zij aan de groeve opgesteld haar portret schilderde…

Geen woorden vinden en toch willen troosten; geen ogen die schreien, alleen maar een doffe blik. Onbegrijpelijk wat hier gebeurt en toch moet het leven verder. Is dit de eerste dag na het begin van de lente? Is dit een nachtmerrie? Dona eis requiem.…

Geachte lezer, responderend op uw brief de dato donderdag jongstleden, kan ik u mededelen dat die heden, gevoegd is bij de stapel (onderop). Begrijpt u van dit vers geen ene moer? Stuur dan gerust dit snelsonnet retour.…

als jij dat alles kon begrijpen zou je weten dat ik voor jou over duizend sterren zou lopen en tot in de eeuwigheid in een koude zee zou willen liggen als jij maar gelukkig was.…

een waas van beelden en een mimiek van onbegrip geesten dansen in het rond jij bent gek weet je dat? ik durf het niet te fluisteren want de waarheid is geboren je kan het niet verdragen en verzint een list maar dat gaat boven mijn geweten alsof ik niets anders wist nu zal de rust die er was even zand doen opwaaien en kuch ik hard als…

Wat als mijn hart slaat tegen het ritme van een sneltrein? Wat als mijn hart huilt als een uitbarstend onweer? Wat als mijn hart pijn doet als door een mes doorboord? Wat als mijn hart verward is als een compas dat het noorden niet vindt? Geen inhoudloze woorden kunnen mijn tranen drogen.…

in altijd ben je mij een lied in ‘t hart dat warmt en jou draagt zo ver als mogelijk is en mag de liefde niet eenvoudig zijn van jouw gedachten - ergens tussen de mijne - en in de buiken dolle vlinders en dan zo rusteloos de nachten waar de maan imiterend lacht over zoveel prachtige verliefdheid die zich wentelt in verlangen en tranen van…

Nederland achter ons 'het gaat góed' verlaten de zon tegemoet, de palmen de ruimte, de beekjes en zoveel tinten groen wie blijft krijgt gelijk: nooit komt zij weerom mijn landje, gevangen in Kamer en straat, verlaten voor beter en/en niet, of/óf een kwestie van keuze dan geldt wereldwijd verre van Nederlands: loin des yeux, loin du…