Alle inzendingen over Bekende

nu ze terug zijn in de tijd koffiezetten weer als vroeger wordt en de tijd weer stilgezet en ik geen zoon meer ben maar vraag en ook wel lief bekende geur en stem en wat ik verder dan nog ben stel ik mezelf de vraag over wie ik dan werkelijk ben dan kind en nu ook zelf een opa en zit ik op de warme stoel waarop mijn moeder juist…

Blijf bij ons Heer als het avond wordt en wij angst hebben om achterom te kijken er is teveel lijden, teveel onverwerkt verdriet blijf niet langer die Vreemdeling achter ons maar kom heel dichtbij en maak u bekend spreek ons met liefde aan, en leer ons verstaan wat u met uw woorden zeggen wilde zit met ons aan voor het Avondmaal wij hebben behoefte…

Ergens waar je geen oud-bekenden in de supermarkt tegen komt. Alleen maar onbekenden. Mensen met wie je geen geschiedenis, alleen toekomst deelt. Mensen die je niet pijnlijk terug katapulteren naar een gouden verleden, waar de broodjes met kaas en hesp nog niet aan de heupen bleven kleven.…

Niet ver van het huis van een bekende operazangeres. In gedachten hoorde ik muziek van Mozart en Verdi erbij, terwijl hij mij met zijn lodderige ogen aankeek en diepe ontroering in mij opriep. Zijn grijze rug stak boven het water uit en het klinkt misschien gek, maar ik voelde me verliefd.…

We willen graag iets vasts Een man of vrouw, een kind, een dier een mens, een land of stad, een boek, idee, bekends, een vorm, ons lijf, de taal, iets wat je wilt.…

lentegroen hij was een boom in jouw tuin vol herinnering aan een horizon die nooit verging want zij is eeuwig jouw vriendin jullie speelden in zijn schaduw maar het licht werd hem te fel hij heeft op tijd de dag ontdoken onrust had zijn nachten al gebroken je mijmert wat had kunnen zijn hoort zacht het orgel spelen de klanken zijn bekend…

Elke dag een streepje ouder je kijkt niet op of om en je wordt ergens in de ruimte aan jezelf of in iemand hebt gespiegeld je volgt een reepje pijnloos licht, waarin je probeert weg te glippen, je verkleint het doel zonder dat je de dromen hebt verteert, in een bekend gezicht dat tegen zichzelf en tegen de ochtendspiegel keert,…

zingen dansen en weet ik wat voor andere mooie dingen er is zoveel talent en allen streven tegenwoordig lijkt het naar dat ene doel: hoe wordt ik ooit bekend iedereen zo lijkt het, waant zich vandaag de dag vergeten de reden om een ander hun naam te laten weten?…

code wit wonderschoon winter tafereel antivries, antivirus kou en COVID vries maar kapot Friese meren wachten de schaatsen uit het vet daarop mag toch geen boycot de NS op zijn gat code rood, oranje wit is niet bekend de rails is spekglad zoveel lol en paniek bij Hollands wit code kleurloos is het meest karakteristiek kou in…

vindt om in de belangstelling te moeten staan misschien verafschuwt ze wel deze baan het blijft de vraag, wat ons eigenlijk bindt toch is ze mooi, ik hou van haar zachte huid die geen verval toont, van de vergane tijd al kan ik wel een beetje licht op haar kwijt voordat ik het landschap achter haar sluit de wegen achter haar zijn me niet bekend…

het overvloedig gouden licht dat naar buiten viel door de ramen van het grote huis rook de fijne spijzen die op de tafels geserveerd stonden zag de rode twinkeling in jaren oude wijn nog waren er geen gasten maar het was een drukte van belang zij had nog wat zwavelstokken voor licht en warme hand honger knaagde zijn bekend…

De liedtekst bleek een bonte ratjetoe Kritieken waren zelden zo eendrachtig Het spervuur werd de arme John te machtig En dus verklaarde hij zijn song taboe Ik wil wel een alternatief ontvouwen: De meezinger Wilhelmus van Nassouwe…

we speelden onze openingsakkoorden met lichte toets als fris aperitief er borrelde iets op, een nieuw motief het klonk bekend, een liedje zonder woorden het nam ons mee naar onbekende oorden wat eerst gesluimerd had, werd nu actief je exposeerde beide thema's, hief de beker met een blik die me doorboorde het leek alsof we symfonieën hoorden…

jij hield niet zo van het onverwachte plotselinge geluiden en krachten die tevoorschijn kwamen op een niet bekend moment vaak vooraf gegaan door flitsend licht in alle kleuren glinsterend en sierlijk dansend op de wind in de ogen van ieder kind in versnellend tempo op naar de finale die met een grote klap alle schoonheden…

Het is gebeurd dat ik zo verliefd was dat ik vaak moest kotsen sorry overgeven voordat ik haar zag soms zelfs onderweg op de fiets maar tandpasta durfde ik nooit mee te nemen want stel je voor dat ze die vond dan had ik helemaal door de bekende mand gevallen en had ze vast gedacht dat ik ervan uit ging dat ik mocht blijven…

het star van emotieloos grijs nooit wilde jij praten maar ik had wel in de gaten dat jouw contacten met hiernaast werden aangehaald nog was je bij ons in de dagelijkse sfeer maar je gedachten vlogen steeds vaker heen en weer met grotere tussenpozen alsof jij al had gekozen voor een langer verblijf tussen geestverwanten en bekenden…

perplex over eigen overreactie kinderlijk naïef hinderlijk star in het licht van actuele feiten mistige autobiografische fictie fantasie slaat wereld knock-out abnormaal primeert momenteel waarschijnlijkheid mailt kwaad naar schrik die zich verstout de grijze muis uit het verlangen naar vergeten fascinatie leeft benepen gebonden aan bekende…

verdwenen de vergeten uitwerking een keten onder dikke lagen ijdel massa overstroomt de oevers van het weten zoekt meer dan wolken, het licht en manna ik schop tegen muren ik wil breken door blinde obstakels te bevrijden van het gemiddelde levensteken de kringen waarin gebouwen strijden ik vermoed diepte voorbij de monding bevrijding van bekende…

Zoals bekend omvat elk groot geheel meer dan de optelsom van deel plus deel, hoewel die samen het geheel uitmaken. De delen zijn geen losse onderdelen. Gehele kennis van de delen naakt, want wat de delen tot gedeelten maakt, is dat de delen méér zijn dan gehelen.…

een reuzenmier werkt voor geen zier het mierenontwerp is gericht op marges van lengt' en gewicht want wordt-ie te zwaar dan speelt-ie niets klaar hij geeft het vlug op, want hij zwicht hetzelfde geldt voor het getal van mieren en mensen vooral teveel op een kluit dicht op elkaars huid dat gaat irriteren meestal zo is het genoegzaam bekend…

De tijd is rijp om zich te melden bij de abt maar dan verdonkeremaant de lector het hem bekende slot van het kapittel: “zij waren beiden naakt, de mens en zijn vrouw, en schaamden zich niet voor elkaar.”…

sprieten een heer vroeg een mevrouw in het echt om een bakkie leut te doen gezellie saam 's middags in koffiehuis de santenkraam weet je wat de dame toen heeft gezegd kan ik niet doen want ik ben al aan de man men zal er schand van spreken ja en wat dan kopje koffie kan niet met een vreemde vent je hebt gelijk schat mij is je fatsoen bekend…

En altijd loop ik in den blinde door de bekende buurten rond om iets van vroeger te hervinden wat ik ook vroeger nergens vond, maar mij zal nimmermeer gebeuren, aan deze gracht, in gene straat, dat een van de vertrouwde deuren als vroeger voor mij opengaat, want achter deze gevels is er in leven geen die op mij wacht; De Houtmankade, Roemer…

licht heeft gezien in al zijn kleurige en uitnodigende verlokking de vragende hand voor een eerste ontmoeting in een warme begroeting het tasten en raken van energieën en info volledig verbonden niet te doorgronden er is overgave omdat de impact voor een mens alleen niet te dragen is waar het universum grossiert in familie en bekenden…

zwaargewicht en wanneer ik de kreten ontdoe van het hart worden dan de letters moe of ontgaat mij dan die ene smart, en blijft de lezende zondagschilder, als de inkt is gedroogd een letterkundig taboe en zodra de geesten zijn opgesplitst in gebrandmerkte hokken ga ik rond met het voederen van de bezielde dieren het is mij bekend…

echt uit me krijgen er moet een einde aan komen het kan niet langer zo doorgaan want zo ben ik niet, ik heb me als iemand anders voorgedaan ik wou alles doen om je van me te laten houden ik heb alles gedaan wat je wou, ik heb mezelf nooit tegengehouden je had me verblind, en ik zag niet in waar je mee bezig was nu worden de feiten bekend…

Is het zo dat jij mijn verslaving bent en ik tracht te minderen maar het steeds meer wordt dat het mijn huid naar binnentrekt bloed doet branden gevangen in een vreemd verlangen als een bij rond honingraad en is het zo dat er geen feitelijke reden is waarom jij mijn adem beneemt en in alle onbekendheid zo bekend in mijn gedachten…

Tijdens de vroege levensjaren zijn bekende geliefde sprookjes een verre nachtelijke stad stil in 't einderduister verzonken die haar plaats alleen aanduidt met een zwakke hemelgloed waar slopend werk en drukke pret samen bescheiden rossig glanzen Assepoester Sneeuwwitje Duimpje bestaan voor rijpe mensen als vertrouwde wijze dwaalsterren…

Over de smalle weg van de herinnering omzoomd door de mij vertrouwde iepen, waar nog zo veel oude bekenden liepen was ‘t dat ik vannacht mijn dorp in ging. Door de bomenkrans zag ik de schittering van zonnestralen, door bladeren gedempt, die op enkele plekken echter ongeremd oude muren bekleedden met schildering.…

Er lopen donkere schaduwen samen met haar door zonnige straten ze kent de namen niet van de ganzen die haar vergezellen in de arme stad deze stadsbuurt geniet bekendheid vanwege de kakelende kippen de donkerbruine schapen en het gebouw dat op een schip lijkt vroeger was hier een bruine kroeg met een telefooncel op de hoek en kroketten…