inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.307):

Karper

Hij lag te soezen aan de oppervlakte van
het water, dat door kikkerdril onbegaanbaar
was gemaakt. Niet ver van het huis van een

bekende operazangeres. In gedachten hoorde
ik muziek van Mozart en Verdi erbij, terwijl
hij mij met zijn lodderige ogen aankeek en

diepe ontroering in mij opriep. Zijn grijze
rug stak boven het water uit en het klinkt
misschien gek, maar ik voelde me verliefd.

Opeens schoot hij weg en even verderop zag
ik jonge vissers naar vissen hunkeren, maar
ik zweeg bewust en vol genoegen over mijn

stille vriend, de karper.

Schrijver: Joanan Rutgers, 12 juli 2017


Geplaatst in de categorie: dieren

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 150

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Antonia
Datum:
17 juli 2017
prachtig omschreven dit is met recht een karperheld groetjes.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)