Alle inzendingen over Bestaan

Blinde vindt dode Kopt een landelijk Dagblad vandaag - Heftig begin van Deze dag, maar hoe Vaak ben ik Al niet ziende Blind geweest en was Ik niet eens in staat Om een levende Ziel te vinden die Mijn bestaan Bevestigen kon?…

misschien bestaan we wie weet ook niet de meeuwen vliegen achter het schip in de golven en even later zijn ze er niet meer neem alle atomen en bedenk dat niemand dat is toch zijn we er en we zijn woedend…

Ik hoop vanuit de grond van mijn bestaan dat morgen als mijn ogen opengaan, de zon mijn dag weer op zal lichten.…

Zie mijn eigen schaduw niet meer, Twijfel over mijn bestaan - Hoofd vol loden gedachten, Gedachtenstroom stroperig Tot stilstand gebracht Buiten bruist het leven Binnen leeft de dood…

Als ik mij op U verlaten mag Dan zijn dingen zoals ze moeten zijn, Omstandigheden teruggebracht Tot hun kale bestaan - Dan zullen bergen Niet anders dan bergen zijn, En molshopen niet meer Dan onooglijke hoopjes zand En is er niemand die Ze nog verwarren zal…

op de bodem van het bestaan brengt hij een verborgen klankdicht aan het licht niets is per ongeluk de zon schittert in het water alles is nu gekantelde tonen uit een veelbelovend leven hangen als wolken boven zijn hoofd…

iemand vroeg mij te zijn zoals geweest, daarginds, toekomende tijd desnoods   binnen dungetrokken grenzen die slechts op papier verschijnen   ik zei te bestaan tussen werkelijkheden in aanwezigheid ter plekke…

bestaan zult gij sober, fundamenteel zonder enig spoor te laten gij zult nimmer steenkool aanhangen dit op straffe van digitale steniging ende publiecke beschaeminghe…

Desalniettemin werd de kans nul, dat ik nooit zou hebben bestaan. Toch bestaat het eigen risico, dat ik nooit bewust geleefd heb, en dus zinloos dood zal gaan.…

De klompjes komen en gaan in Nederland zijn ze een bestaan. Ze geven kleur en fleur en hebben een meesterkeur. Uit hout gesneden geverfd en gemeten. Ze zijn ons etiket zelf als je ze voor de deur zet. We kunnen niet zonder ons Nederlands wonder.…

Er is een Amsterdammer dood gegaan Een kogelregen daalde op hem neer Hij werd getroffen zonder tegenweer Zo maakte hij een eind aan zijn bestaan Het wordt daardoor onveilig in de straten Ze hadden het bij 1 schot moeten laten…

Omdat alles alles is helemaal zonder niets en uiteraard toch ook al het niets van het heelalles is niet alleen het ondenkbare wat er ooit was voor het begin van de sterren en wat er zal zijn na het bestaan van de sterren maar ook de illusie van de tijd waarin wij leven en denken iets te weten van wat alles onwetend weet…

Wonderen bestaan nog Soms te mooi om waar te zijn Laten we ze koesteren Mysterieuze groeten Uit diep verzonken genesis In eindeloze eeuwigheid geboren voor de dageraad der aardse zonnetijd…

Of het nu mensen zonder zonden zijn of onafhankelijke rechters of goden zonder daden of strenge vaders. Laten we SAMEN het kwaad bestrijden. Laat al die rechters NIET alleen. En NOOIT de daders.…

Als de doden de gelukkigen zijn, verwacht je dat de wereld ophoudt te bestaan Als men een genetisch zoektocht begint naar herkomst van het kind, blijkt het lichaam verteerd door de levende aarde laatste bewijs van z'n bestaan vergaan Overvallen mij die vreselijke beelden rouw ik opnieuw en vraag ik weer wat het kind in godsnaam heeft misdaan…

ordening van momenten waar alle elementen altijd hebben bestaan maar steeds verder van elkaar zijn gaan groeien daar zweven mijn gedachten als een fluistering hopend dat deze hemellichamen zullen zien wat ik nooit meer mee zal maken dat ze mijn ziel met hun onsterfelijkheid zullen meedragen……

Tot vragen spoort de dans ons aan, naar de grond van ons bestaan. Wat zou de dansers toch bewegen ons dit beeld te doen beleven? Dansen wij in onze dromen, zijn we nipt de dans ontkomen? Dansend zullen wij ondergaan en zo weer eindigen ons bestaan.…

het leven draaglijk Ik voel me puur, onbevangen en rein, geniet, en zie hoe ik verwonderd om me heen kijk Ik voel me niet meer gevangen, in mijn eigen bestaan Ik ben door het leven bevangen rustig zal ik verder op mijn pad gaan Geen haat, Geen schuld, Alleen maar zijn…

het leven wij dansen samen naar de horizon langs de einder heen wij dansen samen de dans van ons bestaan wij dansen samen ons ritme is de liefde…

“Als de wereld begrijpelijk was, zou er geen kunst bestaan." Camus…

'k Begrijp u zeer: men kan geen droom verzuimen in uw bestaan, broos als een pauwenveer. En toch, uw borsten van biscuit zijn meer en meer als rotsen waar de kant op schijnt te schuimen. U lijkt zo glad en warm, men moet u met de mond beroeren om te weten waaruit gij bestond, bestaat, bestaan zult, tot uw dood in scherven.…

Als je beseft dat verwondering begint, waar vanzelfsprekendheid ophoudt te bestaan.…

Er bestaan mensen die geloven, dat dromen bedriegen willen. Dat hetgeen we slapend zien, illusies zijn. Er bestaan mensen die weten, dat dromers die dromen, alleen met open ogen, kunnen zien.…

Het bestaan ervan heeft u verbaasd de poëten zo te vinden; duurde even woorden op de juiste plaats zo gezegd of zo geschreven, het gaat leven. Ons verblijf is enkelvoudig ook al is het kort of lang poëzie is met u en meervoudig.…

Waarom zijn er niet meer aarden op welke een afzonderlijke religieuze apartheid kan bestaan; op welke een eigen waarheid in rituelen niet naast die van anderen behoeven te bestaan?…

ontstaan ooit zal later een verzamelaar die oude foto’s zoekt en vindt als ze dan nog bestaan er op een beurs of markt misschien eentje van ons zien als familie: ouders met kind ons in ons gezicht aanstaren en zich in alle ernst afvragen hoe zouden deze lieden toch heten…

Het brein staat erboven en ziet het zingen, van hen die zich verliezen in hun bestaan. Sprekend met fluwelen woorden, maar geen oor kunnen bekoren. Bron van kennis en intellect, die niemand ooit iets zegt.…

Jij was zo jij dat je werd mij, aan mij was het genot om in je op te gaan, geluk zo groot dat ik steeds minder hoefde te bestaan. Wat meer dan liefde is en minder dan de dood is de warme dood waar ik niet bang voor ben, dat is het doodgaan door te leven met een vrouw. Dat ik mocht niet-bestaan dat kwam door jou.…

van de maatschappij met zoveel bijdehandjes die vochten voor hun plaats desnoods met vuist en tandjes ik heb hun bestaan toegegeven ging in stilte ver van de drukte in een wereld zonder haast en angsten leven…

Het duister van de nacht intense pijn in mijn hart mijn ziel uiteengereten allesoverweldigend wanhoop donker en diep eindeloze spiraal een bestaan zo donker is de nacht hart zo diep tergend door mijn ziel…