inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1899 - 1940

poëzie (nr. 4.531):

De Vrouw op mijn Schoorsteen

Mevrouw, ik groet u en uw hoed met pluimen.
Uw krullen vallen goed, u glimlacht wulps en teer:
tegen wie? tegen mij? of tegen een mijnheer
in droom, die langvoorheen de slaaf was van uw luimen?

'k Begrijp u zeer: men kan geen droom verzuimen
in uw bestaan, broos als een pauwenveer.
En toch, uw borsten van biscuit zijn meer en meer
als rotsen waar de kant op schijnt te schuimen.

U lijkt zo glad en warm, men moet u met de mond
beroeren om te weten waaruit gij bestond,
bestaat, bestaan zult, tot uw dood in scherven.

U heerst over mijn schoorsteen en uw blik
is recht en ongesluierd door de schrik
van te bederven vóór uw knallend sterven.

Rose en geel (Parlando 1930)

Schrijver: Edgar du Perron
Inzender: Redactie, 14 februari 2022


Geplaatst in de categorie: mystiek

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.063

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)