Alle inzendingen over Bjorn Borg

oudejaarsavond in Spanje Op tv met ‘voor twaalven’ Maar het werd ‘2 na twaalven’ Dat maakte hij meer dan duidelijk Met zoveel inhoudelijk brandend vuur Van vooral verbazing, verontwaardiging Er viel best af en toe wat te lachen Maar mij heeft hij op z’n hand Weergaloos verbaal onthaal kabaal Hij raakte mij en ik zapte niet weg M’n mobiel borg…

mussennest in de laurieren moest optimaal van hogerhand gevuld een hemelvogel rein in hart en nieren van erfsmet vrij heeft Rome ons onthuld die beelden sneed van joachim en anna deed amos kurzweil dieper mediteren het hunkeren zag hij vervuld het manna dat de zwarte dame weet te keren eens viel mijn musje van het dak geschrokken borg…

een ander morgen staat nu voor de deur had ik dat nooit verwacht niets kan toekomst borgen gespleten door de zorgen slaap ik alleen vannacht en ook daarna heel ver van hier waar ik voor altijd samen dacht toch blijft er nog een kier met draden en signalen haal ik aan wat is gevierd dan langs nieuwe lijnen de zijne en de mijne nu…

Slechts Eén Die voor warmte en rust borg wil staan. Die Eén wil de zon steeds zijn in ons bestaan. Die Eén wil voor ons steeds redding wezen. Die Eén, Gods Zoon, is uit de dood verrezen.…

Verhoorder van mijn gebed Maak mij geduldig en mild U die zo zorgzaam op mij let U bent mijn borg en schild.…

het is me wat een oud lijkenpad werd herontdekt een voetpad dat zich vanaf Laude door het land via Ter Borg tot de Sellinger kerk uitstrekt dorpelingen, boeren vervoeren de kist met de overledene over dat pad niemand wist nog hoe het liep herontdekt en met respect voor het verleden zal Staatsbosbeheer het lijkenpad weer in eer herstellen…

Verhoorder van mijn gebed Maak mij geduldig en mild U die zo zorgzaam op mij let U bent mijn borg en schild.…

Verhoorder van mijn gebed Maak mij geduldig en mild U die zo zorgzaam op mij let U bent mijn borg en schild.…

gisteren nog stalen bewoners van het hoge podium zes levensgrote schapebeesten en begonnen ogenblikkelijk in een hoek te demonteren de voorganger liet hen begaan om de lieve vrede al schudde hij zo nu en dan intens verdrietig het hoofd vandaag ontfermde hij zich over de resterende schapen en borg ze onvindbaar weg -------------…

Als ik U een zak bezorg volgestopt met suikerbieten, - heus, Uw schimmel zal genieten - lieve Sint, staat U dan borg dat die zak vol lekkernij, vol surprises en presentjes - let vooral niet op de centjes – eerdaags wordt bezorgt bij mij?…

De landen liggen morgen-klaar, Mijn oog ziet nog geen zorgen daar, Geen troost hoef ik te borgen waar Die wast in 's harten hoven. De bergen blauwen in de vert, De stromen blinken in de vlakt, De bloesemboom is wit-gesterd, Het dorp is rood- en blauw-gedakt.…

Of mocht hij liefst begeren (Heeft hij verstand En vlugge hand) Een Ambacht goed te leren - Ik sta hem borg voor loon en gunst, Hij hebb' maar trouw en vlijt en kunst.…

wijde laagte stormvloed vaagde een landstreek weg het zeewater kwam helemaal tot Onderdendam water sleurde alles mee Reiderland werd binnenzee kloosters, dorpen, borgen verdwenen onder het slib wat losse stenen eeuwen lang en eeuwen later polderden Groningers het water terug tot de norm de Dollard in zijn huidige vorm achter de zeedijk…

in herhaling telkenmale met het oog op morgen dag in dag uit in de routine heen en terug dezelfde file, en al wijst de klok vijf uur, ik zet als metronoom secuur vermaledijde decimalen met het oog op morgen aandacht voor het kleinst detail heeft juist mijn grootste zorg het is mijn secundair natuur daar sta ik continu voor borg…

Want broeders kunnen niet borgen, O wee! Die arme Walen en franskiljons, Zij hadden het toch zo goed bij ons. Zij aten wit brood en sliepen op dons. Nu moeten zij naar.... la France.…

Na de oorlog beseften de mensen hoe kwetsbaar onze samenleving is Zij besloten voor de kwetsbaren te zorgen om het goede te bewaren het hart van binnen uit te borgen nu belanden kwetsbaren langs de zijlijn omdat hun rendement te weinig zou zijn de kwetsbare ondergeschikt maken geeft een gevoel van macht dat is een samenleving…

je kwam als stormwind, jong en fris en nukkig, je mond was zengend in mijn huivrend haar, en 'k borg mijn hoofd zo wonderlijk gelukkig weg aan je borst, als kenden wij elkaar. ik had je lief; maar op je onstuimig vragen zei wijsheid "neen," voordat mijn hart het wist.…

Dank Heer, voor Uw grote liefde en zorg Dat U voor ons een toekomst hebt bereid Waar wij U mogen prijzen in eeuwigheid Want U bent voor ons de vaste rots en borg.…

De avond borg zijn schoonheid weg - Zijn schatkist op een kier - Ik zag het niet, 'k zocht langs de weg, Ik zocht zo'n zingend dier, - 't Was ginder dat ze 't riepen: Kom hier! kom hier! kom hier!…

Wat borgen ge in uw wetten koost, Het wiss'lend lot zal 't anders duiden: Uw mededingster rijst in 't Zuiden, Of 't West zwicht voor 't herlevend Oost!…

ons de herinnering aan wie hun leven gaven in de strijd voor vrije harmonie en broederschap om dat permanent te kunnen geven op de hele wereld aan ieder van ons is die opgave altijd nog de uitdaging de geschiedenis grift ons geheugen met de essentie van haar boodschap dat de belofte van gelijkwaardigheid wij voor elkaar alleen kunnen borgen…

Geen mens die haar centen wou borgen En Jantje vroeg toch om z'n broek. Toen heeft ze haar rok uitgetrokken, De enigste die ze bezat. En ze maakte van stukken en brokken Een broek voor haar enigste schat. Nou konden ze Jantje niet plagen, Nou waren zijn billen niet bloot.…

vragen Hij draaide als een kat rondom de hete brij Hij praatte veel, maar 't was weinig wat hij zei Wat schieten wij met al die praatjes op De gewone man krijgt wederom de strop Dit haagse volk moet eindelijk toch eens leren Om eens de burgers meer te respecteren Het laatste nieuws ik duid hier op de zorg Hiervoor staat Hoogervorst steeds borg…

Het geheim was gebroken Ik borg ze weer op nooit gebruikte ik het, want herinneringen blijven steeds mijn hart verstoren. Daarom doe ik ze weg en hoop dat ze een thuis mag vinden en niet een kille zolder maar als volwaardig bestek.…

Wat borg het al niet in zijn schoot, ontwakend leven, nakende dood . . . Toch, gingen jaren en jaren voorbij het bleef gespaard, een uit de rij, het bleef gespaard en staat nog recht, 't voorname geveltje, sterk en hecht.…

Fel wou, niet mocht, niet kon, toch moest hij 't uiten, * Midas' barbier, Midas' beschaamd verdriet: Hij groef een afgrond ver van 't stadsgebied, En borg 't geheim onder een berg van kluiten.…

met bloemen je pimpt het op niet de lijk-kist niet het lichaams-lijk dat is afgelegd dat is begraven dat vergaat maar je borgt de overledene de herinnering aan jullie leven aan zijn of haar geest aan fysiek met hem, haar aan de mens die je liefhad of heel erg op gesteld was of minder maar voldoende om zorgend die laatste plek te borgen…

Ge'n zegt niet hoe hij, vroomgezind, zijn kruise en zijne ellenden droeg; ge'n zegt niet, echt en recht, hoe hij onwankelbaar gelovig en betrouwende in Gods goedheid was; ge'n zegt niet hoe, beneên de bast van buitenwaardse ontederheid, hij teerheid in zijn herte borg; ge'n zegt niet hoe, van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds, hij was werkzaam…

Ge'n zegt niet hoe hij, vroomgezind, zijn kruise en zijne ellenden droeg; ge'n zegt niet, echt en recht, hoe hij onwankelbaar gelovig en betrouwende in Gods goedheid was; ge'n zegt niet hoe, beneên de bast van buitenwaardse ontederheid, hij teerheid in zijn herte borg; ge'n zegt niet hoe, van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds, hij was werkzaam…

Gebruik toch 's levens ogenblik Zo lang de dood wil borgen. Al schokte zelf de hemelspil Uit haar metalen pannen, Weest gij tevreên, gerust en stil; Een die gelukkig leven wil Moet hoop en vrees verbannen. Zou gij gestaag bekommerd zijn? Zou druk uw vreugd besnoeien? Neen, neen. Verdrijf die boezempijn.…