Netgedichten

netgedicht (nr. 21.267):

Noten van morgen

een ander morgen
staat nu voor de deur
had ik dat nooit verwacht
niets kan toekomst borgen

gespleten door de zorgen
slaap ik alleen vannacht
en ook daarna heel ver van hier
waar ik voor altijd samen dacht

toch blijft er nog een kier
met draden en signalen
haal ik aan wat is gevierd
dan langs nieuwe lijnen
de zijne en de mijne
nu apart in eigen gang
blijft de binding levenslang

het andere morgen
komt al vrolijk binnen
met de grip op volle zinnen
er staan kansen voor de deur
in denken opgelicht uit sleur
groeien rijpe vruchten
er dagen mooie blauwe luchten
nu klaart het schrijven en ik vang
weldra noten van mijn zang