de doos van Pandora

Jaren geleden ontdekte ik haar,
verdoken tussen spinnenwebben.
Als kind was ik bang
spoken waren daar verdoken

De zolder was donker en kil
met een lamp die niet branden wou.
Ik lag ’s nachts wakker
wat zou die doos bevatten?

Als tiener was ik nieuwsgierig
maar … de zolder was niet mijn terrein.
Alleen was daar een klein gat
waar je de sterren in de hemel zag.

Oma ging plots verder dan ik,
ze had de wereld vaarwel gezegd.
Nu als volwassen vrouw
ging ik die zolder verkennen.

De doos stond er nog altijd
net als in die vervlogen tijd.
Ik voelde me emotioneel
het werd me te veel

Ik zou ze later wel eens open doen
en zette ze weer op die plaats van toen.
De tijd begon te dringen
ik moest me dwingen.

Dat vreemde ding
was heel broos.
Er was nog een doos binnenin
wat zat daar nu toch in?

Ze was ongeschonden
de tijd van ontbinding
had geen vat op haar gehad.

Ik opende ze zeer voorzichtig
Het was een zilveren bestek.
Het geheim was gebroken

Ik borg ze weer op
nooit gebruikte ik het,
want herinneringen blijven steeds
mijn hart verstoren.

Daarom doe ik ze weg
en hoop dat ze een thuis mag vinden
en niet een kille zolder
maar als volwaardig bestek.

Schrijver: claire vanfleteren, 1 september 2010

claire.vanfleterenskynet.be

doos

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 244