Alle inzendingen over Bloemlezing

achter haar spiegel woont het volverwachtingskind waarvan de botten kraken onder het infarcte hart achter haar spiegel vol rimpels staan hoop en verlangen te trappelen van jeugdig ongeduld en daarom schrijft zij zich in elke nieuwe bloemlezing drie maal op weg naar vervulling met terugwerkende kracht eerste stap en eerste kus en…

‘t Is mij zo duister als Chinees, Hoe ’t andre jongens overleggen, Om steeds wat nieuws te kunnen zeggen Tot hunne Lize, Kaat of Trees! Soms zit ik bij mijn uitverkoorne, Tot beider hindernis, Van schaamte rood tot achter de oren, Omtrent zo spraakloos als een vis! In de eerste dagen gaat het goed, Dan weet men alles klaar te spinnen: Men…

toen zag ik jou, aan elke hand een kind, jouw lichaam krachtig, jachtig in de wind van frisse zomers wijdbeens zeker stond je daar het schoolplein vloeide terug tot waar ik enkel nog jouw blik ontving ik brak in zachter lachen uit en luidkeels klopte toen mijn hart jij zag mij ook, je keek en streek een kind wat door zijn haar, het…

er blijft niets meer over niet van mij of hoe, tot het einde toe, de werkelijkheid nadert in een schrijn van gebroken weerstand de dansers, ze dansen niet jij draait je om en ik kan slechts onthouden dat de klaver die je gaf in verloren momenten te zwaar beladen was strakgetrokken door het gewicht van eigen bloemlezing onschendbaar…

meanderend voorbij ze brengt ons terug we wisten het niet naar wat verloren ging onder de bloeiende kersenboom verschuiven tijd en licht gewichtloos met ons mee breekbare bloesem versmelt aarzelend met het zachte gras een kleine roodborst onttrekt zich teer verborgen in het struikgewas de lente biedt een schrijnend mooie bloemlezing…

Moet ik ook zo worden, verwelking welaan in- uitstaande stramme man, cumulatie van gedichten mij bij de neus en hand namen bloemlezing van de geschreven tijd op de beider lippen knutselend verwoord waaraan mijn pen moest tippen met verder wat onvoltooide stippen vervuild door vol gespat papier aan de onpeilbare horizon om die in…

het begon met kleine interventies absences en niet meer goed geconcentreerd kunnen zijn de draad oppakken die je even kwijt was in de vluchtigheid van plezier en lach de vervlakking van de hele maatschappij zelfs het houden van heeft zijn lat relatie of kiest voordeur delen een kleine bloemlezing uit de groene wei waarin wij niet…

Heisa trakteert een hoop vers bloed Neen, serieus Ik lach niet groot genoeg Serie met bubbels Geen nood, opgelost met je ogen Waar we naar uitkijken Ik kan slechts liegen tegen mezelf Al gaat het sindsdien merkbaar beter Deze keer hangen de groepen Wel zeer goed aan elkaar en verder Een mooie bloemlezing van over de plas Dicht bij het verre…

in onze vergaarde stilte stroomt de loop der dingen voorbij teruggebracht tot wat we verloren toen we zonder het te weten afdwaalden zitten we onder de bloeiende kersenboom tijd en licht verschuiven gewichtloos met ons mee de lente biedt een schrijnend mooie bloemlezing uit verdwenen werelden breekbare bloesemblaadjes versmelten…

Opgenomen in de bloemlezing 'vergankelijkheid'…

zon gedurende het voorjaar grillig hoog, warm gekarteld, traditioneel wordt het lente, na de tijd van extreem koude wintermaanden ondanks krokus en hyacint geuren overal lentekriebels, ziet men dubbele gevulde bloemen, bloembladen, gecultiveerde tulpen in opvallende kleurencombinaties, liefdevol worden door kinderen bomen geplant de bloemlezing…

----------------------------------------------- Uit de bloemlezing '200 Sonnetten', 1985…

Mocht ik eens herboren worden zou ik een vlinder willen zijn een mooie dagpauwoog met vleugeltjes ragfijn die van hier naar ginder vloog en bloemlezingen houdt daarvoor ben ik te oud of als een fraaie bloem die ’s morgens open springt heerlijk geurt, mijn dagen kleurt en tegelijk een lijster zingt want heden op mijn oude dag is mijn…

Koffer in de hand Met daarin alles Wat hij nog bezat, Druilerige dinsdag in November, het regent Eenzaamheid en verdriet, Kale bomen langs de gracht Steken als magere antennes Omhoog zonder ooit met welk leven Dan ook contact te maken, Al helemaal niet Met die man hieronder Die zich de laatste mens Op de wereld waant -…

De kleine mensen gaan tussen de grote met het speelgoed van hun ogen. Er slapen ook zulke vette bloemen in de sloten en de takken waren zo blauw toen de maan aan de andere kant van het huis ging staan. In héél dit zacht delirium van nacht en fruit en bloem klinkt dof een weggedragen trom.…

Het werd ook opgenomen in de bloemlezing 'De 100 beste gedichten van 2002'.…

daar waar de IJssel stroomt was er een dichterlijk ontmoeten een kunstenaar met zwarte hoed toverde er warme welkomstgroeten de zon belichtte de ramen het uitzicht op de Hanzestad bloemlezingen leken te blozen op elk beschreven blad dichtmaatjes van ver brachten rust zo heel dichtbij muzikanten speelden vol souplesse de mooiste…

Mijn mooiste woorden wil ik aan je geven gepoederd en met suiker een bloemlezing als ruiker gegeven vol vertrouwen een rots om nieuwe zekerheden op te bouwen om ooit te landen daar waar onvoldoendes niet bestaan, maar iedereen gewoon ongestoord en onbekommerd een eigen juiste weg mag gaan.…

Dit is míjn verre kust. Mijn krakend schip, met altijd stinkend drab in ’t ruim. Koppig bonkend tegen de kaai en van alles wat draaien kan ontdaan. We worden weggesleept. Een korte reis over het IJ brengt ons voorbij de laatste kranen, naar mannen met roest in hun baarden. Zij tekenen met krijt de zwakke plekken. Ik zal het aan mijn…

Bloemlezing 1970-1980', 1982.…

er werd een kindje in mijn hand gelegd, zijn haren goud zijn lach verweven met de mijne schier beslecht, met al dat fijne van een pasgeboren dag alles mag opeens nu bruikleen in mijn vingers snijdt want straks als hij weer weg is, voel ik spijt en ongeduld wonderlijk, hoe liefde thans mijn lach verguldt gehuld nog, in zijn vroege…

Ze maakte een bloemlezing van Surinaamse literatuur en schrijft ook kinderboeken.…

Zoals de dwaze maagden Die over hun olievoorraad klaagden In afwachting van het trouwfestijn Zal God's hemelrijk dan zijn Waarbij de bruidegom vertoefde En hun geduld met de nacht beproefde Toen na het waken steels de slaap intrad En slechts de wijze helft genoeg bezat Terwijl de andere helft te weinig had Zodat hun lampen niet meer schenen…

De flatus, ja het is maar dat je ’t weet -het woord stamt regelrecht uit het Latijn de taal gebruikt door arts en chirurgijn- is niets meer dan een ordinaire scheet. De veest wordt met dit woord fraai aangekleed. Je denkt haast aan een Italiaanse wijn, doch flatus, ja het is maar dat je ’t weet, is niets meer dan een ordinaire scheet. Hij…

in een roeibootje een pas gehuwd koppeltje - het deint op en neer…

Ik zou het liefste met haar uit- gaan, weet mij zeker van haar knik vol trouw en eerbied, nauw aansluitend op mijn instinctieve blik. Haar tred is meegaand en spoorvast, haar ritme aangepast aan mijn chaotisch leefpatroon waarin de tijd naar vorm en ruimte tast. Zij is het antwoord op de vraag, de bijzin van ons hoofdbestaan; zij kan ook…

De dichter is maar een mens Onder de mensen, sprak de Verstokte dichter, en hij Kon het weten, want hij stond Het dichtst bij wie de dichter Ten diepste is - Misschien is hij wel meer Mens dan anderen, warmer mens, En vooral: dieper mens, hij ziet De dingen niet alleen met het Linker en rechter, maar vooral Met het innerlijk oog…

fluweel verlaten straat stilstaand kijken voorbijgangers hun naambordjes hangen nog aan gevels vol ontzag heeft ochtend het vele glaswerk van ontelbare lichten gedoofd gevatte koude adem vanbinnen, mijn inkt zou nog uren kunnen schrijven over losser gedefinieerde vormen van verlies interpretatiemogelijkheden die ik niet kies koude bloemlezingen…

Op taalgebied een van de zwaargewichten De canon van de verskunst kwam van hem En net zo buitenissig als zijn stem Schreef hij romans, kritieken en gedichten Helaas, in Gerrits literair palet Ontbreekt – en ja dat schrijnt - het snelsonnet…