stromen

in onze vergaarde stilte
stroomt de loop
der dingen voorbij
teruggebracht tot
wat we verloren
toen we zonder het
te weten afdwaalden
zitten we
onder de bloeiende kersenboom
tijd en licht verschuiven
gewichtloos met ons mee
de lente biedt een schrijnend
mooie bloemlezing uit
verdwenen werelden
breekbare bloesemblaadjes
versmelten aarzelend met het
zijden zachte gras
de kleine roodborst onttrekt zich
teer verborgen in de struiken

verderop spuugt de rivier uit
wat van zo ver is meegevoerd
het wezenlijke blijft in onze
vergaarde stilte

Jaargetijden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 2 stemmen 139