9847 resultaten.
Herfst(d)achtig
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 368 Nu de wereld toch is afgestript
van ondergang tot ondergang
begrijp ik noch de waarheid
en de leugen noch waarom
oude slaap het gepelde
mimosablaadje mijn vinger
kan verdragen en violen
werken op het verbeelde
zo droomt het geen buiten
daar stript nazomer even nog…
‘k mis je altijd
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.198 wij slapen samen en doen daar-
na zo als was het enkel een vluchtig
ontmoeten schijnbaar toevallig zit
ik op de bedrand en luister het
bungelen van koude voeten
in de regen buiten terwijl
ik je hoor op het toilet
vraag ik mij hoe lang
men de adem inhoud-
en kan zonder de
andere te
missen.…
Muren van Einde
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 83 Mijn hoofd bouwt muren
Buiten mijn weet om
Mijn hoofd slaapt nooit
Ik wil het niet aanzien
Maar Slaap laat niet toe
Totdat Schaduw mij toelacht
En ik mijn metgezel weer zie
Onverschrokken, immer eerlijk
Duisternis luidt zijn naam…
Stil verlangen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 107 Verlangend naar de slaap.
Ze houdt in haar armen het kind,
dat haar wil ontvluchten.
Het rukt aan haar oude hart.
onwillig en met duizend zuchten.
Het kind wil niet gaan slapen
het wil naar buiten,
naar de hei, waar rust is en geluk.
Waar alle geuren
als bedwelmend in een roes,
een groot verlangen doen ontluiken.…
In tegenstellingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 Maïsveld badend in de brandende zon,
Strooien hoed die mij beschermt tegen
Dodelijke steken -
Aardappelveld overspoeld door rijke modderstromen,
Oogst onmogelijk gemaakt voor tractoren,
Geen machine die er nog kan komen -
Alleen mensenhand die uitkomst biedt,
Overvloedig licht dat welhaast alles onzichtbaar maakt
Ogen die maar niet…
schaduwverleden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 656 mijn schaduw heeft een naam gekregen
zij is mijn kleurloos ik, meestal in mij
in het zonlicht stapt zij buiten mij
is voor, achter, naast mij
volgt, zal mij nooit verlaten
ze heeft wat rare vormen
toch hoort ze echt bij mij
zonder mij, is zij er niet
zonder haar, zou ik niet zijn
soms wil ik wel bij haar vandaan
vlucht in de diepe slaap…
liefdesgift
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 103 in haar vorstkoude handen draagt ze
een warme jas
ze geeft hem aan degene die hem past
en legt zachte woorden in haar mond, ze wast
daarmee het schuldgevoel
dat doelloos rond haar slapen doolt
in de haard verkoolt het laatste hout
en haar laatstgeboren kind
krult zijdelings in slaap
buiten giert de wind de dag tot natte flarden
maar…
GENIET VAN ELKAAR
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.997 Sluit de wereld even buiten
geniet gewoon van elkaar
doe de kaarsjes maar vast aan
toe, maak dat kleine gebaar.
Vertel elkaar je geheimen
zeg precies wat je wilt
geef je over aan de liefde
tot de storm van het spel is gestild.…
't Was maart---
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 3.382 Toen jouw guitig kopje
Schalks naar buiten kwam. Schreeuwde
Direct aandacht eiste, terecht
't Was maart
en middag
Een stem zei zacht: 'een jongen', echt
Op dat moment ontstond
een waarlijk nieuw gevoel
Zo groot is het
zo overweldigend en mooi
Samen met z'n drieën
Geborgen in liefde. Voor
Altijd…
Honderd duizend keer zij.
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 833 Zij, in de verte buiten. staan.
Mijn honderd doorweekte benen. Ik zwom
zeven dagen. Ik voelde mij wegebben in
haar stroom. Ik waadde in haar bloed-
end nalatenschap van hemels witte watten
en steriele, onbegrepen verbanden. Haar
snijdende wind. Ze is uit. buiten. mezelf.…
Buiten de wereld
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 298 meegesleurd door het intense
bittere gevoel dat haast afstandelijk
de buitenwereld omheint
in hooploze berusting
op aarde
koud van ledige woorden
leg ik mijn hoofd en gebreken
verder omlaag, lager dan
mijn geschramde knieën
in bedorven waan
met gezwollen buik van zwarte angsten
schuurt mijn ziel het laatste uur
langs rode vruchten…
Halte?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 171 Het buiten spiegelt slechts
en de voerman laat ons raden.
Waarom het daar doorgronden?
Het donker duiden.?
De klokken luiden immers nog niet.…
Bedrog van buiten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 224 Van buiten zo gelukkig,
geen traan over haar wang.
Maar van binnen diep gekwetst,
somber en heel bang.
Geen mens die zal vragen,
hoe het met haar gaat,
want niemand geeft oom haar,
overal maar haat.
Mensen die om haar geven
denken het is wel goed.
Maar niemand ziet hoe het is
en hoe het verder moet.…
Schimmen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 2.274 Vanachter glas klapperen vleugels
warme uren weg, ik zie ze duiken
zonder vrees en met gevoel;
de duiven die de tijd aanvechten.
Vanachter glas praat de straat
geheimen uit, onsamenhangende
geluiden waaien om elke hoek.
Vanachter glas werpt het licht
zonnesteken richting
de zich in grijze gebouwen hullende
mus, mens, gevangene en werkmier…
De strandjurk oplichten
gedicht
2.0 met 1501 stemmen 128.981 Voorzichtig. Omzeil de verrukking, dat zinkt toch maar als reumatiek
het gebeente in. We heffen aanvankelijk de jurk tot op de heupen slechts.
De maan fonkelt maanlicht op je naakte dijen. ‘Een waarheid,’ fluister ik
‘herhaalt zich niet’ & ‘je trekt mij als het trekken van de maan.’ Stilte.
Het droge zand schelpt je nog omstandig haar nee…
Meetloos
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 384 stemmen, lichamen te
groot voor peddels waar zij
mee roeiden, werden intieme
vrienden in woelige wateren
van de nood, reis op beider
voeten sinds zij groeiden,
door mild en vertekend land,
vindbare lidtekens gaan van
hand tot hand, geschreven op
een vervlogen krant, waait
ritselend op in een gestorven
zucht om de tijd te ontmoeten
buiten…
Vrolijk
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 176 Alles lijkt in bloei te staan
geuren vinden hun weg naar mij
hier word ik vrolijk van
zelfs de hond kan lachen
ik lach met hem mee
de vogels vinden hun weg in mijn tuin
kwetteren en fluiten hele verhalen
ik versta er niets van
maar ik lach tot ik niet meer kan.…
Nu dat wij naar buiten treden
poëzie
4.0 met 4 stemmen 842 Nu dat wij naar buiten treden
vredigen in het nieuwe heden
nu hangt de lucht vol van waaiende
lichte dingen, onbeladene
ademen kostelijk gedragen
op vlakgestrekene windvlagen,
wazen, half beschaduwde lanen
aan weerskanten van zijden vanen,
rozerode kreukbehangen
in rimpelingen en met gangen
van blije bewegingen, een mist
bezijen…
K versus k. 2
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 166 van binnen naar buiten
de deur valt achter mij
dicht
op dat moment
kan ik geen warmer woord bedenken
dan zijn naam
ik struikel
over verwondering
opnieuw
de authenticiteit van zijn hart
en handen trekt me
overeind
wrijft over mijn kale kop
wanneer hij de blauwe plekken
- van angst en 't lage zelfbeeld-
uit mijn hoofd trekt…
Het coronaleed
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 75 Regelmatig kun je buiten vertoeven,
mooi dat het kan en mag.
Het coronaleed heeft de mensheid
in zijn greep,
maar wij moeten overwinnen,
ook al duurt het heel lang.
Wij moeten volhouden, wees sterk
en houd je gezond.…
grondtaal
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 135 onder de oude olmen
staan ze stil doen een
stapje terug uit het landschap
in de verte blaft een
getergde kettinghond
zwermen kraaien spatten op
hardhandige westenwind
beukt door de bomen
door de weerloze lijven
op deze verloren plek het
stillen met zachte woorden
een rite in grondtaal
ze gaan het landschap in
kraaien zwermen…
De kracht van buiten zijn
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 56 Heerlijk buiten weer
warm en zacht vinden elkaar
zomerhemel heerst
Wanneer in de vroegte blauwe losse
puzzelstukjes worden samengevoegd tot ontwakende
hemel waar ook zon zich weer van haar beste kant laat zien en vogels
van diverse pluimage de luchtlagen strijken of zich laten horen met enig klankenstroom.…
grafsteen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 609 Gij die mijn grafsteen leze
kome gerust wat naderbij
Gedenke mij
en terwijl mijn Geest U heeft ontwaard
en 't U ook niet blijft bespaard
Maakt Hij U van Uw doodsangst vrij.…
retentie van vrije wil
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 217 Iedere dag sta ik op
ga aan het werk
Werken en werken
werken tot ik slaap
geen besef van tijd
verveling of vertwijfeling
en bovenal de deugd
van het moe zijn
Op een dag sta ik op
en zou het zomaar
Zondag kunnen zijn
op die dag
ga ik buiten werken
in de zon
niettegenstaande
ik geen deugpronker ben…
Kraantje lek
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 40 We kunnen er niet over praten
Alleen zeggen we hoop te hebben
Terwijl een orkaan over land gaat
Geen mens meer is te redden
Pas na een verwoestende storm
Als zijn krachten zijn afgenomen
Zijn sporen een nieuwe vorm
Van wat hij heeft afgebroken
Zo zie ik mezelf ook
Zonder een echt verzetten stap
Ik had blijkbaar alle hoop
In dat klein…
Dromen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.119 Daar lig ik dan te slapen,
Zo rustig en zo fijn,
Eventjes nergens aan denken,
Een soort van buiten bewust zijn,
Dan zie ik u verschijnen,
Wat een heerlijk gevoel,
Even lekker kletsen,
En een hele stevige kroel,
Rustig ontwaak ik,
Met u in gedachten,
Weet niet meer hoe of wat,
Wel: dit was weer een van die speciale nachten..!…
Anderland
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 353 Slaap
onbewust
onderbroken wakker
uit
anderland
donker buiten binnen
kaars
vlam van vuur
zuurstof en vaste stof
licht
nacht verzwakt
in schaduw verborgen
storm
stroom door druk
hoog naar laag verplaatsing
hier
is het stil
bewegingloze schijn…
Slapen
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 639 rode stippels
zwart met goud
alles donker
maar zo vertrouwd
schim van licht
wil je gaan
of heb ik je gewoon
weer niet uitgedaan?…
slapen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 677 ik ben moe en toch lig ik wakker
ik wil slapen wel nu
beleef opnieuw wat er gebeurde
vanaf het verleden tot nu
bang om te gaan slapen
bang om wat dan komt
alles weer opnieuw meemaken
het herhaalt zich hoe alles ontstond…
SLAAP
gedicht
4.0 met 49 stemmen 25.333 De oude wind beweent met as de gouden zee
daarop traag en treurend drijft de dag weg
het sterft het streng en trouw gesprek en een zucht
verheft zich tussen de donkere doornen
wit schichtig de tred van de maan
In de diepte en onder zwijgzaamheid
trekken toekomstige handen naar
het werk aan waters en aan de wortel.…