Alle inzendingen over De aanloop..

Achter je kist aanlopend weet ik: je bent beter af de stoet volgt en toch voelt het als een straf, dat je me afgenomen bent. Doodstil lig je, stil is ook de stoet, alsof men voelt, dat praten niet kan en moet, nu.…

en aan zijn tegenstander alle moed ontzegt; de speler voor de eerste maal zijn ogen kruist met zijn gehandschoende tegenstander; gaat het publiek over drie zaken debatteren; namelijk: 'wie is er koelbloediger, de één of de ander', 'wie de juiste doelhoek kiest', 'wie er wint of wie er verliest'; vervolgens zet de speler voor zijn aanloop…

Verlies van zin voelt als straf, In het licht als onrechtvaardigheid, lange aanloop tot een hoger plan, waarin nog geen contouren zijn gevat, of dat uur morgen komen zal?…

de zee wisselend goud legt het glinsterend vlak waarop kleine schepen varen langs een dunne lijn die samenvalt met de dromende daad van wandelaars over het strand zij vinden aanlopende golven en vrachtvaarders op vaste afstand bij klaarlichte dag werpen vlaggen kleuren aan de mast op het laag bed van golven liggen dun gestrekte draden…

tergend langzaam dichterbij Het is verlangen naar jou, vervlochten raken met verlies, eens ons voorgoed beroerd, maakt los om te behouden Zonnestralen wriemelen op de huid kruipen als rode mieren door aderen bereiken elke duistere, verborgen plek Zij laat mij haar borsten bespelen er is niets beters dan hen te strelen in de lange aanloop…

het is voldoende, oppert ook een klerk met kennis van zaken, zó de trappen af te kunnen dalen, éénmaal en voet na voet nauwkeurig dat dalen in je ziel te kunnen kerven, dat wat volgt daarvan herhaling is of naar de herinnering een aanloop, of van je ongeduld de ergernis.…

Jong Oranje heeft gewonnen Europees kampioen in Portugal in de finale waren ze de beste het meest doeltreffend met de bal de aanloop was wat dubieus pas tegen Italië ging het goed daarna begon het echt te draaien en liep de bal van voet tot voet ook Frankrijk kon eraan geloven staat nu geboekt als halve finalist omdat Jong Oranje hen versloeg…

stranden van verre vreemde landen of rustig in de herfstzon het boek uit de lezen waarin je als kind ooit begon toen met lege handen en nu begrijpt en herkent omdat het leven je went de wreedheid doet ervaren de geest voldaan berusten geniet met volle teugen het leven heeft tot nu toe niet geheel willen deugen maar met een grote aanloop…

Koeien kijken je verbaasd aan en schapen letten niet echt op, o het oerzijn voel ik hier toch wel dringend, alsof er toch vrede op aarde mogelijk is en...de zoon van de boer komt er stampvoetend en vloekend aanlopen en stapt in z'n cabrio en stof opgooi- end rijdt hij het erf af, kijkt met een boze blik naar mij en verdwijnt dan langzaam…

Onze mooie aanloop naar het einde van 't jaar winterse buien zo mild weten te verzachten grenzeloos in tijd sneller vooruit willen een warm samenspel van innerlijke krachten.…

De spiegel kent al mijn dagen de twinkelende morgens met vers opgestegen zonlicht frisse tijden als aanloop naar een ongepelde dag als een maagd glanst het onbevaren water onwetend van verre spanen en peddelslagen het jonge uur kent slechts één kleur - de tint van ontdekking - ook de stervende reflecties van dit etmaal vallen stil in een schimmig…

Verlies van zin voelt als straf, het licht van rechtvaardigheid, lange aanloop tot een hoger plan, waarin nog geen contouren zijn gevat, of dat uur morgen komen zal?…

Onbegrip van zin voelt als straf, het licht van rechtvaardigheid, lange aanloop tot een hoger plan, waarin vage contouren zijn gevat, of dat uur morgen al komen zal?…

In deze kamer begon de aanloop die eindigde in een ontzettende sprong. Hier is de keuken ontdaan van gestapelde vaat en gerei. Bij deze kraan waste ik mij. Stram van ouderdom staan tafel en stoel in hun recht. Mat en zeil zijn al lang aan elkaar gehecht. De trap naar de zolder leeft op als ik mijn voet erop zet.…

Tussen het huizenhoog bermgras verdwaalde ons Bertje nu en dan Maar zijn reptiel bleek ’t kompas en zo leidde hem die kleine tiran Eindelijk daagden zijn wallen op met al dat lekkers voor die ramen Maar Bert, stopte bij de seksshop hij wou zich eerst wat bekwamen De supersexy winkeldame daar wilde best het dwergje proberen Hij nam een aanloop…

of als ik alleen in stationsrestauratie zit en mijn lege agenda opensla maar mijn borst zwelt altijd op als mijn gekozen woorden prachtig, goed, uniek kortom superlatief aangeprijsd worden ja, dan denk ik "doe ik het dan toch niet voor niets, dat dichten in een nat hemd tot diep in de nacht" ja, ik ben goed bezig in de aanloop…

Met een berekende aanloop En de tuimelsprong…als een stugge dolfijn Die je wou zijn voor een moment. De vleermuizen worden schaars Ze spelen nog wat in het dove duister Je raadt hun gepiep… Hun zwenkende vlucht Nipt zwichten ze voor de hindernis.…

afstand vaker - helaas - weet ik nú jouw kracht jouw schoonheid nog niet tot volle wasdom gekomen maar toch betekenisvol al en zwanger van belofte ik mis ze dagelijks dag lieve dag lieve dochter dag lieve mijn waar ik door scha’ en schande mocht groeien tot die ik ben ouder wijzer ook misschien moest ik jou laten gaan in de aanloop…

als wij ze vandaag vieren de beesten en de dieren laten wij dan kijken ook naar gisteren en morgen in het weten allemaal dat over de hele wereld zij steeds nog knokken voor vriendelijk bestaan onze waarheid is wreed zelfs de veiligste oorden zijn voor hen niet veilig waar mensen zich kleden in hun mantels van bont zoals hier de koe…

Nog zes dagen en dan... moet hij het nóg maar afwachten. Vijf dagen zijn te kort om zijn tekortkomingen op tafel te leggen. Maar binnen vier dagen dient hij toch 'mea culpa' te zeggen en morgen - drie dagen vooraf - openlijk te walgen van zijn misbruik... Daarna heeft hij nog twee dagen om zijn vooroordelen te verdrinken in kortzichtigheid…

Wat maakt dat men zich met oudjaar altijd te buiten gaat aan megavuur en knallen, hetgeen helaas in veel te veel gevallen tot schade, letsel en excessen leidt? Extremen geven het gevoel te leven. Wie wil daar niet een lichaamsdeel voor geven?…

de nachtelijke hemel is grijswit als een ondoorzichtig stofblad zweeft zij ons boven de daken tot het zich zacht vallend nestelt in het licht van het avondverkeer het sluipt in kieren en spleten stapelt zich op vensterbanken dwarrelt op takken en twijgen het fladdert over stad en land welke zij zo in witte lakens legt als de wereld…

klonken als zware klokken in een dorp tussen niet gespecificeerde bergen waar mensen wonen ergens op aarde uit haar voegen prei en uien oogsten appels in een gaard en bomen bloeien druiven barsten voor rijping in roestvrijstalen tonnen en straks een neus verleiden het verhemelte dan over de tong gaan als voorproef op wie vannacht in enige uren aanloop…

strompelen steunen, dan lopende kreunen de stapjes alleen op de wereld het groeien van vleugels, gefladder gedwarrel, de aanloop de vlucht in vrijheid vrij van de bodem krachten trotserend het wenden en keren glijvlucht in rust van de stilte kilte van hogere sferen kou die snijdend je terughaalt als lucht weer te ijl wordt…

hoe je zonnebloempitten plant de bodemlagen uit je hoofd bant toch over het lot van Aleksej N tobt denkt aan bordjes van de kindercrèche hoe je een vogelvlucht ziet je ogen pogen haar te volgen hoe je toch omkijkt naar het ravijn aan het speelgoed van Alice denkt hoe je het onkruid wiedt de bodem adem geeft en zonlicht biedt je toch…

Taakgericht voetballen? Eindhovens toptalent Blijft op en neer langs het Zijlijntje gaan Rest van Oranje ziet Rechterverdediger Hopelijk niet voor de Grensrechter aan…

Liep wekenlang met krukken waarop als stiekem eerbetoon de fabrikant had laten drukken: ‘You ‘ll never walk alone.’…

Tot grote schrik van velen dreigt de ploeg van Engeland waarschijnlijk te gaan spelen in de Britse variant.…

De Walen hebben in het taalconflict de tegenstelling overbrugd en beloofd de bal ballon te noemen alleen bij ballen door de lucht.…

Moet opnieuw straks een reserve- keeper de strafschoppen keren zegt Jasper in de pers met verve dat ie goed kan delegeren.…