Utopie

de wind waait door je haar
je bent verrast alsof je je hoed kwijtraakt,
afgestaan aan de wind, je bedankt haar
voor deze koele onderbreking, en loopt

daarna weer verder in de traagmakende zon,
bezweet en langs de hoge bomen richting
de boerderij, naar boer Jansen, kijken of
daar wat te doen is. Koeien kijken je verbaasd

aan en schapen letten niet echt op, o het oerzijn
voel ik hier toch wel dringend, alsof er toch
vrede op aarde mogelijk is en...de zoon van
de boer komt er stampvoetend en vloekend

aanlopen en stapt in z'n cabrio en stof opgooi-
end rijdt hij het erf af, kijkt met een boze blik
naar mij en verdwijnt dan langzaam. Het leven
denk ik, zou zo mooi kunnen zijn als er geen

mensen waren, en meer zachte vredige schapen,
al zijn er dan nog altijd de wolven en natuurgeweld
waar je toch voor zult moeten blijven waken.-

boerderij vrede cabrio

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 152