Alle inzendingen over De ondeelbare tijd?

stel je voor dat het nooit regent achter gesloten deuren dat de gedachte niet gebonden is aan hersenschimmen zou er dan een reden tot klagen zijn, tot ondeelbaar voortbestaan stel dit jezelf nogmaals voor terwijl tijdsduur hetzelfde blijft beeld daarna nog één keer iets in dat er altijd zal zijn wat kan er dan nog misgaan tussen…

de laatste stap in het onbewuste wezen, het kunstlicht van zon begeren ondeelbaar avontuur de gekrompen tijd te vrezen slechts een gezicht in de menigte te waarderen en op de pluimage te worden gewogen.…

zondagmorgen oesters en de krant de auto en ik het licht op het land koolzaadgeel en klaproosrood ondeelbaar?…

Een doos of vaas kan zich geen beeld van iets anders vormen. Zij zijn alleen een deel van een omgeving voor een mens of dier. Zelf vallen zij samen met hun huid van steen, karton of een ander materiaal. Zij kunnen nooit een uitbreiding ervaren. Voorwerpen zijn gedompeld in een afzondering die nooit kan worden opgeheven. Er is niets…

sprong aanspan van een tijdelijke dood is opgeschort door drukkende aardse ziel kan ik rustig stikken, door haar ademnood verkeer ik in het ondeelbare, voltrekt uit het hermetisch zwart omsloten niets, daarin blijkt alles te bestaan, strikt genomen zonder dat ik het op schrift heb gezet.…

Geeft ondeelbaar gevoel van er samen zijn. Vol warmte en belangstelling langst zo blijven leven. Misschien is dat wel het doel.…

synchroon de tijd in alles samen tegelijk leven wij ondeelbaar handelend van tel op tel zijn wij steeds elkaar van het ene moment op het andere echter is het anders vandaag een stap vooruit lijkt de een de ander in alles wat wij doen een slikt al koffie als nog de ander zijn beker pakt lopen scheren wassen steeds een stap vooruit…

Dik, diepzwartig zwart Milibaren van graniet Grijsgeslagen lagen regensluier Uithalen van verdriet Einder van ondeelbare nietsheden Lamenterend gekrijs van meeuwen Zwenken in waterwolken, in waterwolken Daar, waar weten op spijkerbedden rust Herinneringen zuchtend kwijnen En mijn bloed als stroop plakt aan mijn hart Dik, diepzwartig zwart…

Proteus de oude man van de zee drager van alle kennis van het verleden het nu en en het later een jaloerse minnaar gunt de ander het licht niet in de ogen waakt als een een havik over zijn ondeelbare beeldschone schat de zeegod hij rekent zich rijk tot het aanbreken van die noodlottige dag waarop de lucht zich in…

de tijdelijkheid van de omgeploegde grond staat bloot aan de ondeelbare gedachten, mijn speelgoedtrein op vierkanten wielen, elke dag een vaste rit maar andere kleur waarvoor op de cocosmat moest knielen, ik zal het niet besmetten maar trachten de tijd te doden door het in woorden om te zetten, daarover zal niemand mij iets vragen, want…

in liefde wil ik nog geloven al mijn hoop zit binnen brandend als een moeizaam vuur dat door sterke winden lijkt te doven verheerlijkt in alleen herinnering wordt het als het aardse goed te bang in een ondeelbaar hart gehuld in een wolk van schemering zolang de wind niet gaat liggen speelt het duister in mijn hoofd totdat het…

Wij doen ondeelbaar, hart aan hart, maar slapen ieder onze nacht. Haar lichaam ademt in mij voort en binnen word ik weggedacht. Woont daar iemand die bestaat als zij zich sluit? Alles is zo denkbaar in dit hoofd, ik raak er niet in en niet uit. Ik ken haar enkel in mijn armen, zij houdt mij eeuwig op de tast.…

Nu ben ik volstrekt ondeelbaar verloren in de karrenvracht mijn liefdesleven sleept zich zwaar op onze splijtzwam door de nacht verval van jouw verlichte geest hult mij in een eeuwig duister hoor weerloos huilen van een beest als ik onze namen fluister leven aan de oppervlakte van muien in geklonken zand drijven waar ik spaanders hakte…

een laatste stap tot het onbewuste wezen, het kunstlicht van zon begeert , als ondeelbaar avontuur de toebedeelde tijd te vrezen, slechts een gezicht in de massa te herkennen als individu op ware aard te worden afgewogen, misschien multi-bipolair, toch vol mededogen.…

Is er de ruimte, gedeeld en ondeelbaar, gewoon om er te zijn, voor allen, als drinkbaar water, en omdat niemand zonder kan.…

in de armoe van mijn bestaan dook jij op in mijn dringende leven niemand is voor iemand gemaakt zo denkbaar in onze hoofden wij veroorzaken elkaar ondeelbaar in ons hart maar slapen ieder onze eigen nachten jouw antenne gericht op voelen en ervaren een rode draad door onze bezieling niet bewust gezocht maar voelbaar één geheel ook al…

gaat zo vervelen twee is symmetrie, geen vrijheid van bladeren in matige wind als door de rede wijdverspreid die chaos in getallen ontbindt laat me aan enige orde vastklampen om de verwarring tegen te gaan die ik uit mijn hoofd wil stampen ik wil niet verdrinken in talloos bestaan of tot strekkende leegte verdampen als atomen van een ondeelbare…

Water is ondeelbaar zelfs één druppel blijft water net als de zee een geheel Zo ook het heelal met z’n sterren en planeten De aarde en al wat zich daarop bevindt een geheel in het geheel God is als water alomvattende alle druppels ook ik ben van al die velen één Zo zijn ook wij allen ook al voelen we ons soms alleen allen zijn en…

Kind en mens geschonden, vast in ondeelbaar verbond van verdriet en tijd gebonden, slijten de wonden van weleer, waarin in liefde voor dat kind de mens z'n angsten overwint en z'n sporen hervindt.…

Maandenlang onzeker weten, Hunkeren naar jou die Misschien nog ergens bestaat, Tegen beter weten in, Onkreukbare liefde gevat In een gevoel van eeuwigheid, Jij die immers deel van ons Bent, eigen bloed, ondeelbare Gedachten die trouw houden Tot in eeuwigheid - En nu het zeker weten Dat jij nooit meer terugkomt Dat we je voor…

Er was ooit een tijd, dat ook ik naar school ging graag of niet, je ging er was ooit een tijd, dat ik werken ging graag of niet, je ging Er was een tijd, dat ik verkering kreeg graag of niet, je deed er was een tijd dat ik trouwde, graag of niet, iedereen deed!…

wij zitten radicaal aan tafel zoals onze flessen zich ledigen in klanken tot woorden van platgeslagen schuim tijdens vetgerande glazen waarmee taal onhoudbaar is die eenmaal gesproken monden heeft verlaten zich nestelt in geheugen en plooien van moleculen verzadigd van onbegrip in morfemen ondeelbaar wij verlaten stellingen…

Snot en zand De berg De heg Je snot Dit land Je speelt en lacht De wereld zacht Geen meteoriet Geen bom Alleen maar je snot En het zand In een speelplaats onder de zon Geen meteoriet Geen bom Je snot In het zand Er is gelukkig niet veel Aan de hand…

aflandige wind opende een blanco a-vieren strand daarboven de zon vol ludieke ideeën in zomerstand ik lachte om de creativiteit van koud watervrees na deze eb ben ik gaan springvloeden met gouden grepen uit het goede wij stormden buien voorbij in een extreem calamiteiten tij plastic letters zijn verdronken en gezonken in ondeelbaarheid…

"Oh, volmaakt verlangen, zo met de liefde verbonden, zacht geaarde onrust, gespiegeld in tweespalt van beider geslachten, woeste drift van het ongewisse in een warme golfstroom, geketend en voor altijd aan elkaar gebonden, onrustige gedachten berustend in een ondeelbare droom, waar lust en leven een kunst is van de overgave,…

Als seizoenen vernauwen tot een trechter met kille duisternis moeten wij nog hechter slapen gaan en het licht laten schijnen over dromen die ons benauwen, zelf zijn we de armen die ons weren tegen gestapeld grauw en tegen de ondeelbare wereld die buiten ligt te wachten en getekend in de nerven van doorschijnende gedachten.…

't Leven, alsmede de dood staan heel dicht bij elkaar Ze zijn elkaars reisgenoot en zijn daarom ondeelbaar Hand in hand samengaan zonder angst zonder vrees Erkennen elkaars bestaan en zijn soms elkaars logés Dood is enkel de drempel naar ons eeuwige bestaan Stap in de tijdloze tempel waar ’t aardse is afgedaan Leven is intens samenzijn…

In jouw ogen zag ik het heldere licht van verlangen naar ondeelbaar samenzijn een vaste belofte van onbekommerd rusten in elkanders dromen de ultieme vervulling…

onze levens verschoven mee en mee niet alleen uiteen gedreven door de grensrivier het kolkende water slaat het verlangen naar de bodem sleurt zonder omzien onze levens met zich mee niet alleen de rivier hakt het ondeelbare in twee op gescheiden oevers brengen we een dronk uit aan de grond genageld heffen we het glas niet alleen de tranen…

Als ik die aanraken kon voordat die zich neervlijen als ondeelbare feiten op het kussen van de maan en de zon die schijnen op de schaduwzijde van mijn voetnoten .…