152 resultaten.
Portret van een witte muis
gedicht
3.0 met 5 stemmen 3.568 Het is niet voldoende
een lap linnen van twee bij twee meter
helemaal wit te schilderen
om een lekker tof schilderij te maken
dient men er daarna niet alleen
met dezelfde witte verf
een volkomen witte muis op te schilderen
maar men moet vervolgens die witte muis
met een stuk puimsteen langzaam wegschuren
tot er geen spoor meer van overblijft…
Een land van machines
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 Hoe konden we geen machines worden
in een land vol machinerie
Hier heerst de wet van wetmatigheid,
rationaliteit en zakelijkheid
Koud en kil staan zij daar,
ratelend en pruttelend
Wij namen hun als voorbeeld
en nu staan we hier
Warm en kil tegelijk zwijgen wij…
Oase van het hart
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 177 Hier in de oase van het hart
in melodie van verlangen
waar heimwee als jouw stilte is
neemt fantasie de overhand
nu ik dwaal in dwaze somberheid
voel ik de kou als droeve klacht
van bladvallende bomen
waar jouw wortels diepte zoeken
raak ik ontworteld overmand
door diepzinnig leegte voelen
in het stille duister van de nacht.…
Wenk
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.436 Het is al een ervaren ideaal,
dat een naam diepzinnige sporen laat
Ook lijkt het dieper dan normaal,
dat ik de wenken prees van het gelaat
In eenzame uren zonder
aanduiding van tijd vanuit
de stilte gluren en
door iedere klank bevrijd
Nu galmt het laatste lied
en dooft de laatste vlam
wetend dat jij hierheen ziet
verlaat ik de drukte…
Van uitstel komt
gedicht
4.0 met 30 stemmen 11.953 Ik denk lang en diepzinnig na,
stel dezelfde vraag,
krijg hetzelfde antwoord
en denk weer na.
De zon komt op, een merel zingt.
En als ik het nu eens niet meer uitstel... denk ik.
Die gedachte is onverdraaglijk.…
treinreis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 Een donkere trein rijdt ratelend
over wissels door de diepe nacht
en volgt vervolgens het lange spoor
een man reist alleen in een coupé
er is niemand die hem verwacht
waarom dan reist hij toch door
een koffer torst hij met zich mee
gevuld met versteende tranen
hij werpt blikken uit het raam
hij ziet slechts een zwart gewelf
met daarin…
tweedehands
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.482 Je ziet me als een souvenir,
als een tweedehands auto met een ratel.
Je geeft me veel te weinig inspiratie;
Te weinig om van te leven.
Ik kus je op je wang van prikkels;
Jij zegt:
Je hebt zo'n mooie kuit.…
Morfine Versje
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 647 Nog ratelen mijn nieren
als de kettingen van een geest,
maar morgen zal hun gruis
het porselein bekrassen.…
de tandjes van de tijd
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 181 ik hoor het tikken van de tijd
klok in het stopcontact
tandjes ratelen rustig en constant,
de tandjes van de tijd
beslissen
over licht en luid
over koffie en brood
over leven en tijdelijke dood
gewone dingen van alledag
waar je niet bij stil kunt staan
omdat
dat van de tijd niet mag
de tandjes knagen door…
rede
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 257 als de vale dood
grijnzend en kletterend
bloedrode modder besmeurt
met doodskreten en stank
schokkend en ratelend
kinderen verscheurt
wolken zwarte vogels
hakkend en plunderend
het levenslicht verduisteren
geschiedt ooit een wonder
verandert dodelijke haat in liefde
zullen we naar rede luisteren…
opnieuw
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 230 teruggebracht naar een
verdwenen wereld
zie ik de schommel in
het desolate landschap
achter het struikgewas
vind ik het kind
dat zwijgend scharrelt
op droge dode grond
takjes plant in
weerbarstige aarde
mijn verstarde ogen
kleven vast
vast aan wat
verloren ging
de radeloze ratel
helpt me oorverdovend
uit de droom…
De zin van het bestaan
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 775 Breng je neus naar de grond
En zie hoe onzinnig zinnig het gekrioel
Patronen trekt op en in de aarde
Zie hoe rijp en groen
Onzinnig lichtzinnig
Haar hele wezen in overgave
Richt naar de zon
Zie omhoog naar het firmament
Onzinnig oneindig draait het
Zijn eeuwenoude figuren
Wie denk jij wel dat je bent
Om zinnig diepzinnig
De zin te…
Genezen Tijdwond
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.099 Pratend, diepzinnig over het leven
dat je met hem ooit leidde
maar beide geen voldoening kon geven.
Wijzer geworden, door wederzijds leed
en levenslessen, goede en slechte…
Wonderbaarlijk hoe snel je het slechte vergeet.…
het antwoord
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 het antwoord
ligt in het ruizen
van de wind
het ligt in de onbedoeld
diepzinnige vraag van een kind
ligt in die ene warme zonnestraal
waarin het ijs z’n onvermijdelijk
afscheid vindt
het ligt in dat misleidend
liefdevolle schrikbewind
het ligt in de niet geuite liefde
waarmee men elkaar bemint
in de oorsprong van een
zoektocht die men…
Lawines tijd gletsjeren eeuwigheid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 688 ratelend bonken
uren van de helling
minuten springen op
in het stof van seconden
dagen brokkelen af
smelten zonder spoor
weken drijven
oeverloos voorbij
maanden als een
zee seizoenen
golven in de oceaan
waar jaren deinen
geen vloed gaat
hoger dan de hemel
het springtij wacht
die ene kans…
Zomerland
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 616 de holle weg
pijnbomen langszij
leidt het verleden
de kruisweg voorbij
niet meer gebonden
verlaten bladzijden
het uitgelezen boek
om te dichten de tijden
waar koud goud
sporen heeft geprint
ratelen rijen populieren
dwars op de wind
de holle weg
pijnbomen langszij
verschietend aan de horizon
brengt zomerland nabij…
poppenstoet
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 291 -druppels
uit al mijn lichamen
dringen het kind binnen-
morgen zou het gaan varen
ver weg van de grijze pantalon
en het openscheuren van de donder
op zolder, van de minibomen langs het treinspoor
dat de seizoenen deed vervreemden
van het kunstlicht, ratelend
en zonder pardon
morgen
zou het gaan varen
in de namiddag, licht en…
Spiegelbeeld
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 314 Net zo dik als Du Perron,
overspannen als Marsman,
ingeteerd als Slauerhoff
en uitgeteld als Rimbaud,
wijs als Van Eeden,
dom als weet ik veel,
teveel om op te noemen,
getergd als Strindberg,
droevig als Woolf, Plath
en ga zo maar door,
eenzaam als Rilke,
vol wanhoop als Ter Braak,
diepzinnig als Hesse,
verga ik in mijn dagen
als een…
GEVECHT VAN EEN ARTIEST
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 67 (om onder water te blijven)
ik maak gehakt van de sprookjes
ik schrijf over de werkelijkheid
ik ben een diepzinnig artiest
die binnenkort naar de bodem
van niet alleen de oceaan
maar van het leven op zoek
zal gaan. Ik schrijf stilistisch
dat je d'r koud van wordt.
Alleen laat ik tranen met tui-
ten, omdat niemand me wil le-
zen.…
Afwezig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Soms vindt mijn gezelschap mij wel wat afwezig
en verdenkt men mij vervuld van diepzinnigheid,
maar dan houd ik mij totaal nergens mee bezig,
terwijl men het opvat als teken van wijsheid.…
Op reis
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 777 Ik tover en ik klover
Van Hamburg tot Hannover
Ik ratel en ik spatel
Van Overveen tot Blatel
Ik wikkel en ik weeg
Ik schrobbel en ik veeg
Van Oeteldonk tot Poker
Van Levenslust tot Moker
De bezems vegen schoon
Van Lotjebroek tot Troon
De magie reist en tovert
Van Hekelburg tot Klovert
En kom ik eenmaal thuis
Van reizen…
Schreeuwend
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 359 Hoor de echo van mijn
Hart
Vingervlug jouw naam
Schreeuwend de daad
Naar de
Drempel van ontzag
'k Hoor de naklank in jouw
Ziel
Ratelend mijn naam
Juichend van
Ware en
Echt diep zittende
Passie voor een lieve
Vrouw
Gehurkt aan d'vodka
Genietend
Kathedraal
Zij en 't Rode Plein
Moskou (1996, 1997 & 2001)…
rafels
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 59 verborgen in cellen
diep in ons brein
wachten oude ontembare
herinneringen op nieuwe kansen
de heimelijk stekende bij
ratelende cicades een fladderende
nachtvlinder die het licht zoekt
maar naar duisternis verlangt
gezeefd en opgeslagen
in diepe kasten op zolders
in kelders de onuitwisbare
bron van wie we zijn
levendig verwarmd…
Mist van oktober
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 788 Eksters voeren oorlog
met ratelende bekken
in een boom bedekt
met een witte deken
een kat kijkt verstoord
door het takketak lawaai
glijdt vervolgens soepel
in zijn eigen gang
de kijker schenkt
zichzelf een beker thee
plooit zijn handen erom
heen, vormt een kom
hij oefent opnieuw
aandacht gericht
op het oog van de storm
om…
Kastanjes
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 196 Dichters verdwijnen eens in het bos,
of vertrekken met de noorderzon.
Gedichten blijven eenzaam achter
en zullen eigen wegen moeten gaan.
Zoals kastanjes doodgaan of ontkiemen,
of door kinderen toevallig worden gevonden.
Zoals toevallige gedichten worden ontdekt,
door grote mensen die zichzelf nog zoeken,
of door kinderen die zichzelf gebleven…
De taal van wijsbegeerte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 91 Tussen breedsprakigheid
en nietszeggendheid
spreekt de nuance.
Tussen kortzichtigheid
en misverstandigheid
lacht de humor ons toe.
Tussen ernst en lichtvoetigheid
toont ijdelheid een spiegel
waarin clowns ons laten kijken.
In de ruimte die ze zelf scheppen
dichten dichters hun gedichten.
In de ruimte die ze zelf zoeken
vertellen narren…
Parels uit Schelpen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 158 vanuit de zilte wolkenzee
met de voeten vast omsloten
spoelde jij mij aan
in ruisende stilte herkende ik jou
zag ik golven in je ogen
indrukwekkend
jouw lieve glimlach hart
werd zonneklaar een lied bezongen
in woorden van diepzinnigheid
met wuivende zwarte haren
en door de poriën
van je zwoele lichaam
druppelde je mij naar binnen
zeilend…
taalmakelaar
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 378 doelmatig als taalmakelaar
probeer ik poëzie wat niet gelust word
toch aan de vrouw te brengen
trage onverkoopbaarheid transformeer
ik in ratelende poëtische marktwerking
miskende talenten doop ik in een
elitair sausje,en pulp gaat naar de Slegte
zo werkt de markt nu éénmaal
op taal funda komen kopers en verkopers…
Rotterdam-Centrum
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 838 Heb me nog nooit zo verloren gevoeld
Tussen al deze mensen, tussen alle etalages
Weerspiegel ik honderdmaal, maar toch alleen
Grauw middaglicht in de stad
Een verre klok slaat zwaarwichtig de tijd voorbij
De stad kraakt en zucht, vervuild sluit zij zich
Blinden rollen ratelend dicht
Verkoopstertjes kwebbelen de tram in
De avond valt in…
hoog Vlaanderen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 368 hier kunt ge nog gaan langs
de tarwevelden, luisteren naar
ratelende populieren, dromen
met een luit op uw rug, klaprozen
blazen en de blaadjes drogen
op een hoedje van stro steken
luisteren naar de koekoek die
uit een stiekem hoekske naar
de dorpen roept waar in volle
staminees het volk zich laaft
aan de geuze - lambik, kasseien
blinken…