152 resultaten.
Water valt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 293 Daar ligt besloten in bewegen
kraanvogel rekt haar vleugels uit
Vangen de grote bal links
vervolgens van rechts groter
Zo kruipt een slang door het gras
gevangen met één hand om haar nek
duikend naar vaste grond, ratelend
met de verdroogde delen van haar staart
Hier vormt zich ledigheid, maakt plaats
vult zich met doorluchtigheid
Daarbinnen…
stormwind
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 132 populieren ratelen al, hun muziek
stuwt vogels voort tot hogere bestemmingen
in de grijsgeslagen regen wacht nog
een moment van rust, de zuiverheid voelt puur
als alles samenvalt
nu nog een enkele bloem, de blaadjes
in voorzichtig rood geopend
later, in de tweespalt van een fletse dag
vind ik plassen die als spiegels blijken
te bestaan…
Religieuze vriend
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 266 met diverse gebreken
en in de zwoele nanacht
van onze zwijgvoltooiing
zijn er allerlei bewijzen
voor het simpele feit
dat ook hersenschimmen
kunnen dansen
aan de rivier en naast de vijver
onder de maan op onze planeet
jij warmt mijn ziel bij nacht
tijdens de meest intieme
droomafwezigheid
ik begeleid jouw wandelstok
langs diepzinnige…
Geen titel
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 111 geen titel
zal ik dit schrijven geven
geen naam mag het hebben
er valt ook niets echt zinnigs
in te lezen en ik probeer
er niets in uit te leggen
want veel te snel geven we namen
aan iets wat dat niet mag hebben
veel te vaak menen we
dat teksten iets waardevols zeggen
menen we iets nietszeggend
als diepzinnig uit te moeten leggen…
Gerbera, gerbera
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 74 Mijn kleurpalet contrasteert
diepzinnig met mijn oog.'
Moet toegeven dat ik geboeid
een magisch gat in kijk... Ontkom ik
of los ik op in een peilloze ruimte?
Ondertussen verpozen bijtjes, vliegjes en
ander gewemel zich in je zoetigheid...,
dénk ik, maar zie ze niet. Benijd ik ze?
Zijn ze verzwolgen door je ernstig centrum?…
Weerslag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 193 En weer regent het
grote druppels ratelen
ruw de luiken langs
Natte modderglanzend slijk
spoelt zwart glijdend
elke doorgang weg.
Heel de dag ligt stil
in halfduister tobben
hoe het morgen verder moet.
Beelden van gemiste glorie
dansen dreinend door de kamer
nu de zon niet schijnen wil.…
Gedachten Zijn Vogels
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 51 mensen gaan kletsen
als hun geest
geen rust vindt
in gedachten
als een eenzaam hart
hun losgeslagen lippen
doet ratelen enkel
uit puur tijdverdrijf
door te veel te praten
mag u verwachten
dat er weinig zuiverheid
van denken overblijft
gedachten willen vliegen
als vogels zijn zo vrij
vang ze niet te snel in woorden
die te vaak…
de regenmerel
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 383 populieren al kalend in top
staan dominant in de polders
wuiven naar de aardappelen
en bietenvelden, krommen zich
regen striemt het oude blad
ratelen en roestig worden
gaat steeds moeizamer, er zijn
al stroken waar het land geel
kleurt en de merel nog zingt
in de licht parfumerende bomen
strofes klinken korter en zijn
zachter, de gesel…
In Venetië
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 284 Na twee flessen witte wijn daalde ik af
naar een romantische aanlegsteiger, waar
ik met twee Duitse schoonheden diepzinnig
omarmd op de foto ging. Ze straalden als
de zon, waren liefdevoller dan dat,
anoniem mijn grootste muzen.…
Ode aan de onbegrepen dichter
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 Maar ik ben wellicht te eenvoudig van geest
om al die peilloze diepzinnigheid te bevatten,
die een lezer vaak met grote instemming leest,
terwijl bij mij dan vooral overheerst "Watte?"
Poëzie wordt gebracht in vele fijne vormen
en mijn voorkeuren spelen daarin geen rol;
er is meer dan mijn vastgeroeste normen.…
4 Sterrenhotel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 Harmonie bracht je mij,
van het noorden de standvastigheid,
van het westen het bewustzijn,
de diepzinnigheid van het oosten
en de warmte van het zuiden.
Een hart kan niet jokken:
weggestoken achter
een stoere ribbenkast
laten de tralies toch
tederheid door.…
Koorts
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 353 Toen moeizaam de ochtend kwam
verkilde gestoomd nachtelijk zweet
huiverend, rillend ijskleed,
dat het gloeien overnam
het glazen geluk beademd
waarachter het bleke doodslicht
wacht op ratels van een klaaggedicht
denken in rood geremd
opnieuw ontbrandt het vuur
getooid in duistere waas
tollend hoofd naarmate het late uur
blauwe diva’…
Happy miljonaire
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 127 (voor Lara Stone)
Ach ja, een beetje sexy poseren
voor de ratelende camera's en
je Rob de Nijs voortandenspleet
tonen als een waar unicum, waar
iedereen vast hoteldebotel van
wordt in de goede zin van dat
woord. Tevens je loodzware,
onvoorstelbare uiers presenteren,
alsof het de kroonjuwelen zijn,
die ik in Londen heb bewonderd.…
Woorden vloeien uit mijn pen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 418 bitterzuur
taal is machtig
woorden vaak heel krachtig
De woorden vloeien uit mijn pen
van ongevoelig tot overgevoelig
taal doet alles voelen
woorden die zeggen wat we bedoelen
De woorden vloeien uit mijn pen
van streelzacht tot keihard
taal als nieuwe stiel
woorden als zalf voor de ziel
De woorden vloeien uit mijn pen
van onzinnig tot diepzinnig…
de keizer en de kleren
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 330 de krankjoreme precisie en eloquentie
van het onbegrepen diepzinnig dichten
uit glazen serres met broze grote lichten
zorgt voor charisma roem en prominentie
wendt het fenomeen zich in publiciteit
men spoedt om diep en vol te inhaleren
tegen de verwarring bij het epibreren
slechts een enkeling voelt nattigheid
zegt majesteit u is echt niet…
DE WOLKVOGEL !
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen 2.293 Geslagen glazen, gebarsten scheuren, monumentaal
Kunstenaarsbloed gekropen langs palet en penseel
Beeldenaars beeldend, natuurlijk abstract
Boekenvol diepzinnig en plat..... taal is mooi.
Mooi.... uit ZIJN pen en penseel
Hij is terug......
Terug naar Oegstgeest.
Dag Jan... bedankt!…
Anonieme man
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 151 Opeens liep er een oude man op mij af,
hij keek mij heel diepzinnig aan en
ik zag hoe hij mijn auraleed met zijn
ogen en ziel de grond in boorde. Hij
maakte mijn ziel met een blik schoon,
zoals Christus dat kan, maar hemel,
Hij was het dus!…
de ganzenveer
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 140 Ach, kwam ik uit de
Pruikentijd of eerder nog,
de Gouden Eeuw
en was ik dan een man geweest
met pijp en trotse pakken, mijn
hand en hoofd gedreven door
een ganzenveer
Was ik erkend als Hogere
Poëet, mijn fraaie schrijfsels -
zwaar van diepzinnige
gedachten - door dikke boeken
opgezogen,
de omslag goud op snee,
scholieren zouden…
Kerstnacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 Onzin wordt diepzinnigheid.
Het is een heilige geest die waait.
Dromen vallen als oude verhalen,
van diepgewortelde bomen.
Prediker spreekt en schrijft weer.
Jezus wordt opnieuw geboren.
Boeddha leeft in ons.
Ik droom van de liefde.
Ik droom van de vrede.
Ik droom van een paradijs,
waarvan alle mensen dromen.…
Geboortegrond
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 513 Geen statig blok van
ratelende mannenhakken. Geen span
paarden waar men nu haastig rijdt
Eens per uur stokte een trage lijnbus
het spel van kinderen uit de buurt
de halte met vreemde dame werd begluurd
Het alles mocht niet langer zijn en dus
mis ik het klaterend geratel ondertussen
van paard en wagen met schuimende melk in bussen.…
ik zie haar nog wel eens
gedicht
2.0 met 76 stemmen 26.022 ik zie haar nog wel eens
blond en aangepaste lippenstift
verkreukeld perkament van dichtbij
een vrouw met bontjas in een bus
tas dichtbij haar
lippen dicht op elkaar want je weet
nooit wat er kan gebeuren
de ogen vosachtig wantrouwend
achter de kooi van een modieuze bril
dan zit ze op de bank en praat
ratelend uit een oud plakboek
en…
Diefstal
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 607 woordvallen
kiemen in lieden
aanzienlijk of arm
of beide liederlijk gekleed in
dwarse afscheidingen
uit het geslacht der paardestaarten
avond aan avond
wordt er gezongen
gewoon
zonder gedachte aan
klein- of kortheid
om de positieve affecthouding tot de zaak
uit te drukken
de zege duurt niet lang
men speelt vals
ratificatie doormiddel van ratelingen…
Zo Maar Dromen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 660 Ik hoorde al die ratelende geweren,
En zag leiders die niet wilden leren.
Ze bleven eindeloos aan de macht,
En regeerden in de donkerste nacht.
En wie over vrede zongen, schreven,
Hadden, leek het, de moed opgegeven,
En waren, zo leek het, de weg kwijt.
Het was een donkere en bange tijd.…
Populus tremula
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 56 Hoge kruinen ratelen en ritselen
als speelgoed van het kind.
Zij laten van zich horen,
al bij het minste zuchtje wind.
Zie ontelbare pluizen als een deken,
overvloedig als zij zijn bij vlagen.
Het is de enige sneeuw
die het voorjaar kan verdragen.
Voel de donkergrijze huid
als ruige tekenen van leven.…
Sporen van zaagsel ( Senryu’s)
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 55 Kind onthult zijn naam
essentie in volle betekenis
onthuld z’n bestaan
Houten speel ratels
kleppende kinderdromen
witte seringen.
Zaagsel sporen van
teddyberen uit onze tijd,
nu misvormd in strijd
Schooljongen met tas,
droomde dat hij kroonprins was,
toen hij Shakespeare las.…
GEBOORTEDORP
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 562 geboortedorp is meer
dan geografische aanduiding
een tijdsbeeld abstract album
met foto’s geluiden die ik opving
een krakend bed diggelend glas
knappend illegaal brandend vuur
buurman driftig geheven vinger
stilte op trompet verbogen stuur
van gemoffelde fiets met blokken
rond pedalen schoensmeerdoosje
met helft van knijper en weckring
ratelend…
Lancelot
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.580 Hoor
De ruige ridder nadert
Zijn volbloedhengst dampt bij dageraad
Ik wil ook zo worden
Ik doe alsof
Wijdbeens zit ik
Strak en statig in het fietszadel
Ik smeer de ratelende ketting
Voor een dolle galop
Naar de herberg, de hooizolder
Waar een blonde boeredochter popelt
Hoor
De wolken barsten
Druppels geselen het koren
Hoefgetrappel…
Maïsoogst
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.000 Op de laatste dag van september
begonnen de machines te ratelen.
Zij vraten gangen in het maïsveld
en legden huizenstroken bloot.
Als reuzeninsecten gleden zij
onstuitbaar over de akker.
Een vreemde angst
zocht langzaam zijn weg in mij:
zou na het verdwijnen
van de geelgroene stengels
de wereld aan mijn achterdeur
nog herkenbaar zijn?…
Allerzielen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.422 Ik ratel nog altijd van
de rillingen wanneer het korreligkloppende
gras me influistert dat
zij de zomers korter en
de winters kouder maakt.
echo
Wortels verstenen
in de ingedampte klei. Ze willen het
nog niet aanvaarden.…
een kruik vol gedachten
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 455 onderhuids
terwijl de avond over het licht scheert
het leven meeneemt
zodra de traagste wijzers lonken
naar het ratelend gewicht
der waarden
heftig
aan het einde en van jarenlang
vermeden
alsof het dwingt tot schrapen
nog verder dan het denken, tot dwars door de wenteling
van werkelijkheid
zoek ik naar ontheffing, terug naar eerste…