876 resultaten.
Donellen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 zo'n Italiaanse naam
kan vertellen
maar je kunt stellen
dat het eigenlijk
Dunelee was
diep onder het gras
bij het Wymeerster Sieltief
net in Duitsland
boven Nieuweschans
baksteenpuin was
de kerk teruggevonden
Dunelee of Bonewerda
verdronken dorp
je komt niet verder
in Dollardklei gesmoord
lag het dorp
aan de Lethe
of Moersloot
riviertje…
Maarten van der Weijden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 Wat hem niet doodde, maakte beresterk,
de Feniks bleek een ware Hercules,
zijn doorzettingsvermogen bracht succes:
wat zilver hier, wat goud daar, dat soort werk
De tour de force volgde toen al gauw
elf steden, honderd kilometer zwemmen
van dorp naar dorp naar dorp van sluis naar sluis
En denkend aan zijn dochters en zijn vrouw
verhóógde…
Vooravond
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 150 Een razend geloei
vrachtwagens scheuren weer het dorp
hulpeloos in twee…
Borne straalt weer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 het haantje
op de toren
vangt
de zon
en kraait
victorie
het dorp
glimlacht…
Onderweg
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 66 Een pittoresk dorp
omgeven door groen en rust
trekker komt voorbij…
[ Net buiten het dorp ]
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 19 Net buiten het dorp
komt er soms een streekbus langs --
het bushok, ons honk.…
Van Groningen over Winsum naar Zoutkamp
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 342 De weg rijgt de dorpen als op een spies bijeen
deelt stedelijk in twee het kalme dorpsleven.
Ooit werd hier voor een stille reis tol geheven;
kom daar als dorp vandaag de dag maar eens mee!
De houten koetsen werden dozen van metaal
- de zanderige weg weldra geasfalteerd –
Een alternatieve weg, provinciaal,
wordt nu hevig bediscussieerd.…
beschermd gebied
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 266 ik ken een dorp dat
zich parallel voegt naar de
slingerende dijk
die zich kromt naar het
belendende water, zo
een eenheid te zijn..…
Dorp zonder woorden
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 249 Alle hoop is nu verloren
in het dorp zonder woorden
kan je de stilte vermoorden
maar ik zwijg niet zonder jou
weet geen woorden te verbergen
als je naar me lacht
is er een woordenzee
en wanneer je schrijft
zijn we allemaal dwergen
maar er is nog hoop
er gloort een verlangen
in het dorp zonder woorden
is de liefde nu vervangen…
De Muur als Pantser
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 472 iedereen heeft in zich
een klein dorp.
dat dorp wordt aangevallen.
dus je bouwt een muurtje.
het wordt opnieuw aangevallen.
je bouwt een muur.
het wordt weer aangevallen.
je bouwt een muur en
maakt een leger.
totdat bij een nieuwe aanval
je niets meer er van merkt
omdat je al heel wat ben gewend.…
Nazomeren
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 96 alsof het hoogseizoen
nog moet beginnen
ons dorp in zon en zeebad
het strand tot de laatste dag genoten
onverstoorbaar bloot en bruin
op slippers door reeds afgevallen blad
ons dorp is nog even badgast
morgenvroeg is weer fris september
en ben ik aangenaam verrast
dan verwelkom ik de mooie herfst
met haar kleuren en haar rust
dan…
Achterdeurpolitiek.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 183 Omdat ik uit een dorp kom,
ga ik bijna altijd achterom
en nooit voor om.
dat is stom,
dat ik daar nu pas achterkom.…
Dendermonde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 De dreigende Dender dondert
dadelijk dwars door 't dal, en
donkert 't dorp Dendermonde.…
Coronastilte - Een tanka
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 124 Een stolp staat over het dorp.…
Uitstraling
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 2.663 Als ik opgemaakt 't dorp in ga
kom ik niemand tegen
ga ik snel in slobbertrui
is 't dorp van bekenden vergeven.
We willen altijd tip-top ogen
dàn voelen we ons goed
maar is 't niet de uitstraling
die er veel meer toe doet?…
Zes haiku's
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 94 De holle wegel
verschaft uitzicht op het dorp.
Geborgenheid wenkt.…
het zwarte dorp
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 527 en weer luidt de doodsklok
geen klompengekletter
vandaag begraven we
met schoenen aan
nestelen ons in verdrietstoelen
luisteren naar een hemelse stem
die langs kaarslicht heen
gewoon tot ziens zegt
en rouwen…
HEROPEN HET DORP
snelsonnet
2.0 met 20 stemmen 1.955 Mies heeft, ook al is ze nu al oud,
daar toch menig Dorp weer opgebouwd.…
Dorps-idylle
gedicht
3.0 met 15 stemmen 9.094 't Klaproosrood doekje om 't blonde hoofd geknoopt,
Voor 't huisje wit, door wingerd half verscholen,
Weegt op de handpalm 't meisje purpren kolen,
Lacht met den bruinen venter, eer zij koopt.
Oranje wortels, druiven als violen
Fluweelpaars, in blauwe dauw gedoopt,
Roodwangige appels, welig opgehoopt
En bronzen peren heeft hij aanbevolen…
AFSCHEID VAN HET DORP
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.636 De verte lokt.
de zee en 't bronzen duin
die golfden om mijn jeugd
versmalden langzaam tot de kleine tuin
waarin mijn moeder nu begraven ligt.
dit was haar raam, dit is de stille brink
waarlangs zij schreed in 't vroege schemeruur.
alles wat aan het leven vreugde gaf en vuur,
zij heeft het meegenomen in haar graf.
wat doe ik hier?…
dorp van mijn jeugd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 188 moeizaam gegraven op een woensdagmiddag
met het snoepje van de week nog in de zak
voor andere tijden
de hut met de golfplaten
vechtend tegen de wind en regen
met verhalen uit verboden boekjes
de geur van een filtersigaret
en rock en roll uit een oude transistor
en met de angst van wat ze vertelden
wat je niet mocht en dus toch deed
het dorp…
het dorps beminnen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 daken kleuren roodbruin in het land,
bomen kijken er verliefd door vensters
op zoek naar nog wat warmte binnen,
ze vertakken zich als nesten
of ze in de herfstzon kleintjes verwachten.
de beige muren van Pontoise steken af
bij de sapgroene, cadmiumgele velden
boeren schuifelen niet in dit schilderij,
Pissaro heeft ze allen in bed gestopt…
Kerkklok van mijn dorp
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 487 O kerkklok van mijn dorp
je klaagt in de kalme middagzon
en in elke klepelslag
weerklinkt herinnering
langzaam is je luiden
traag als het leven zelf
elke slag klinkt als
reeds eer gegeven
al klink je zo dichtbij
wanneer ik dwalend langs je loop
is het alsof ik droom en
hoor ik mijn voorbije leven
in bijna elke slag van jou in…
dorp in lentestemming
gedicht
2.0 met 24 stemmen 8.399 Nu de wijven
Schutteldoeken uit het telraam
Van hun mager a b c
Hoe innemend de haat kraait, de vliesdunne wrevel
Bij donker alleen met de rook
Het gebaar voor de spiegel
De baltsende vogel vergaat
In het vuur van haar bloot
Ah de muis in haar hand de beminde
Die klautert en klimt
In haar adem
Het lichaam staat groot…
Stil dorp
poëzie
2.0 met 8 stemmen 1.103 Het dorp is nooit zó stil geweest.
En nergens zweeft een zweem van gerucht:
Een lege zaal waar 't geruis is gevlucht
Met het sterven van 't roezelig feest.
Geen mens durft gaan langs 't zandig pad,
Wijl 't rustend dorp dan wakker schrikt,
En verwijtend de wandelaar tegenblikt
Die treedt op takken en krakend blad.…
op de rand van het dorp
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 296 Toen daar aan de rand van het dorp
verpozend aan de brede beek
de kerktoren vouwend tussen de rimpelingen
zie hoe de lucht zich ontdubbelt
zich buigt naar het water
blauw en zilveren linten drinkt
en elke horizon inslikt
de huizen samengevoegd
tot een vloeiende wereld van inkt
wars van elke dimensie
en ik voelde me verwant
aan het strepen…
De dorpen daar wachten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 74 Kun jij de stekker met wegen
verbinden, het nog prille voorjaar
helder verlichten, wellicht
ook een munt bij de randen,
bijen wachten ook daar al zo lang.
De hemel wordt steeds een bewolkte
maar zij willen de bermranden tonen,
ogen roodoranjegroen wellicht klonen
tijd ook in één leven prijzend helpen
deze zielenpijn bij de inwoners stelpen…
Avond in het dorp
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 149 De laatste mens wandelt op straat,
de straat vlucht met hem mee.
Wat enkel nog bestaat is de
actualiteit tot amusement gemaakt.
Ze regeert in huis op ieders scherm.
Straks worden zeker ook nog
de kijkers uit henzelf gejaagd en
prijken zij nog alleen als cijfer.…
In Baarn
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 93 Het dorp waarin we wonen
is een doodgewoon dorp.
Mensen worden er gewoon geboren.
Mensen leven er zoals ze leven.
Mensen verdienen er hun brood.
Mensen worden er ziek.
Mensen gaan er dood.
De straat waarin we zijn gaan wonen
is een doodgewone straat
zoals alle andere straten.
Ons huis waarin we wonen
is een doodgewone woning.…
weemoed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 het is het stille lege nest
op de schoorsteen
de blauwe sluier rook die
over de daken reist
de overgroeide kuil bij de rivier
een vogel die in de verte roept
de verdwenen zandweg
de afgepelde oude verflaag
het is een dag
vol nevel en dauw
de beklemmende middag
het stuurse zwijgen
het dorp dat nooit
mijn dorp werd
de korst van afstand…