117 resultaten.
Des harten schat
poëzie
4.0 met 2 stemmen 525 Vergankelijke spranken
Vergoên geen edelsteen
En broze en tere klanken
Geen gouden kostbaarheên’.…
Dichterlijk geklooi
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.995 Al die energieverspilling
Na het teruglezen van mijn creaties
Al mijn woede en frustraties
Op papier een levenloze uiting
Verschrikkelijke gedichten
Alle behalve één
Die ene dichterlijke edelsteen
Die ene die wonderen kan verrichten
Die ruwe diamant is nu geslepen
Ik wil nooit meer een akelig gedicht
Eén die bevriest en verstikt
Ik…
Uit de schaduwkant
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 163 met een handvol slaap
dek ik de wereld toe
wens ieder goedenacht
zelfs bloemen sluiten
zacht hun knop onwetend nog
van duisters pracht
in edelstenen fonkelt
leven uit de schaduwkant
als licht na schemer strandt
ook zonder zon
bruist pure levenskracht
langs oevers van de nacht
met open oog en lach
zullen de kleine uren
weer…
Existentiële kou
netgedicht
3.0 met 43 stemmen 33 je fonkelde
zonder te verblinden
in bewonderende
blikken van anderen
zij lichtten op
in de aanwezigheid
van warme
belangstelling voor
jouw sprankelende
personaliteit
kleine edelstenen
en parels maakten
zich kenbaar door
hun specifieke setting
en bijzondere glans
in loepzuiver
weerkaatsen kwam
ik stukjes schoonheid
tegen die…
In puin zag hij de edelsteen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 455 in puin
zag hij de edelsteen
hij was een kenner, tenminste
dat beweerde iedereen
het afval dat hij onderzocht
bleek van een bekende
hij zag haar jong en niet verwend
alsof iets haar, voor hem bestemde
ze leerden van elkaar de zon
de wind en ook verdriet waarderen
in het houden van vandaag
verlangden ze ook morgen te proberen
ze…
De gemiste Vogel
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 499 Ik droomde van een gouden vogel
bezet met edelstenen en vleugels van satijn
Zij nam mij mee naar de hoogste sferen
om te plukten diamanten smaragden en robijn
doch mijn mandje had geen bodem
toch bleef ik plukken aards als ik was
tot ik vermoeid van onder haar vleugels glipte
en naakt terug plofte op mijn harde matras
Waarom…
Huppelbenen hoepelrokken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 164 Kijk… daar komt een Liefde aan
Op gouden huppelbenen
Een hart vol edelstenen
Maak plaats geef haar ruim baan
Ga lekker liggen op die bank
Nee niet daar.. of bent u blind
Bonbon een koekje wat u zint
Of gaat u liever aan de drank
Helaas het was een helleveeg
Ze liet me even in de waan
Maar was weer rap vertrokken
Ja al m’n flessen zoop…
Prachtig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 154 Gelijk edelstenen, trots gedragen,
waarachtig prachtig stralen...…
Praalzucht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 120 Vagijntjes met een ring versierd,
de navels door een edelsteen
en eikels -schrijnt dat niet gemeen?-
waaruit een glanzend knopje kiert.
Ik heb geen sieraad op die plek
en val een beetje uit de toon,
dus daarom open ik mijn bek
en toon vol trots mijn gouden kroon.…
Het oude aards paradijs
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 38 ik zag de
strijkstok in
bewegen de
muziek haar
mooiste klanken
vleugels geven
zacht in
liefde parels
haar melodie
als gift van
het licht in de
schoonheid van
de muzikale
edelstenen van het
vol bezette orkest
ontroerd luisterde
het publiek naar
de hemelse muziek
die gedragen werd
door generaties tranen
zonder onderscheid…
Glans
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 376 Saffier noch diamant, laat staan smaragd,
of welke edelsteen je maar verzint,
met ik weet niet wat voor toverkracht
die bij de eerste aanblik elkeen verblindt,
ik ontken hiervan geenszins de pracht
die zich natuurlijk daarin bevindt,
maar die ik toch zoveel minder acht
dan de vrouw, door mij bemind.
In waarde overtreft zij ieder ding.…
Spinsel op een herfstdag
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 123 Ik zal een nieuwe toren bouwen
desnoods op strand met zandkastelen,
hoe die dan bij vloed weer instorten, één worden zal
met dat waar alle gedachten vandaan,
en hoe elke gedachte opnieuw een bouwsteen,
edelsteen, misschien zelfs diamant zal zijn
die tomeloos energie geeft op te bouwen
kleurrijk en schitterend.…
THE TORCH
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 194 Zij zorgt ervoor dat het niet dooft
Het vuur dat wordt verspreidt, hij met
Zich meetorst als hij reist, hem door
Het stormen leidt
Zij lijkt gemaakt van sterrenstof
Zo helder is haar licht, samen
Met haar wil hij terug, zoekt hij
Gods Aangezicht
Dat danst als goudvonk op de zee
Boven meer en rivier, in heuvelland
Als van smaragd; edelsteen…
Minnares
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 54 jij hebt geen
schulden te verhullen
toe te dekken met het
mooiste gaas en kant
of schone schijn
van edelstenen te
sluieren omdat zij
oogverblindend zijn
haute coiffure
maakt af waar de
schepper met een lach
ooit begonnen was
in dit uiterlijk
vertoon vibreert
jouw grote droom van
de volmaakte minnares
ooit zullen wij in
het…
gezien geliefd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 108 een voeding gevend houvast zijn
een warm thuis en een veilige haven
waar zij haar geluk pijn en verdriet
steeds weer tonen kan en delen mag
dat zij geënt op de liefde voor elkaar
weelderig als de groenste wingerd
optimisme en levenslust strooiend
een glimmend mensenkind mag zijn
dat haar talenten fel fonkelen laat
als de facetten van een edelsteen…
De Katastrofe
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.604 ‘Een steen rolt ook, en ‘k ben geen edelsteen’.
Hij was mijn vriend, al was het vaag en ver,
ik was zijn vriend en zag in hem geen wonder,
toch dacht ik soms aan een verdoemde ster
bij deze ramp zonder een zweem van rouw –
Hoop loert altijd. Hij ging volkomen onder
in de onbeduidendheid van een geliefde vrouw.…
de Vlinder
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 410 Daar midden op een witte roos
zat een wezentje zo teer en broos,
het had een lijfje rank en klein
de vleugeltjes als kristal zo fijn
en wat een wonderlijk schouwspel bood
zij waren als karneool zo rood
en daar als agaat een rand omheen
het leek werkelijk een edelsteen.…
Ze is de mooiste die ik ken.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 138 Haar aanwezigheid maakt bij toverslag
de uren tot edelstenen.
Haar naam is de mooiste van iedereen,
zingt in mij alle dagen,
draagt mij door de schaduw heen,
antwoord op mijn vragen.
Ze is de zon en maan gelijk
de sterren aan de hemel.
Zij is het die mijn angst verdrijft,
de hartslag in mijn leven.
Ze is de mooiste die ik ken.…
Paden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 93 Geen wegen waar mijn voeten gaan
De aarde draagt slechts slijk
Dromend ga ik langs eigen baan
En ergens ligt een grote stad
Ik nader reeds de buitenwijk
Waar geen verkeer zich horen laat
Bereikbaar over ’t smalle pad
De echo geeft haar klanken weer
Tussen satijn en goudbrokaat
Kaats vanuit ivoren poorten neer
Door straten met duizend edelstenen…
Onrust
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 884 Ik heb tijgers zien rennen langs
de zilveren schelpenstranden
van Myanmar
en papagaaien zien fonkelen
als kleurige edelstenen
gebed in het groen van de jungle.
Ook heb ik de bergen
van de Sierra Nevada beklommen
teneinde te ervaren
hoeveel sterren je kunt zien
als het ècht
heel erg donker is.…
Ik ben de zoeker
poëzie
3.0 met 22 stemmen 5.988 Zijn,
Ik ben de dronkene van `s Levens wijn,
Die wonderlijk-krachtig mijn spieren staalde
Wen ik, als onverschrokken duiker, daalde
Tot in de krochten van het Diepste Zijn,
Waar ik dan uit meebracht een luttel grein
Waarheid, die klaar gelijk juwelen, straalde :
Laat mij dan maar in mijn vreemd-lijkend Zijn,
Droevige om `t Zijnde en als edelsteen…
BEVRIJDING
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 121 Nieuw leven schittert als edelstenen.
Bij het eenmaal komende Eindgericht
wil onze Heer groot voorrecht verlenen:
"weet dat Jezus' genade allen verlicht!"…
In liefde schitterend
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 2.742 Hoe relatief zijn huwelijkse jaren,
want nog zie ik mij in tweeduizendeen
met een ongepolijste edelsteen
zorgeloos over de Kaagplas heen varen.
Het zonlicht dat ons toen magisch toe scheen,
maakte al snel plaats voor woelige baren,
waar wij bang en bevreesd naar konden staren,
kaarsjes brandend dat het stormtij verdween.…
Ik ben de zoeker
poëzie
3.0 met 3 stemmen 590 Laat mij dan maar in mijn vreemd-lijkend Zijn,
droevige om `t Zijnde en als edelsteen rein.
Want, schoon mijn geest somtijds in `t zoeken faalde,
en op verlokkende zijwegen dwaalde,
zou toch mijn strijd niet de allerschoonste zijn,
daar ik, staag worstlend, verschopte alle Schijn?
1947…
Medemenselijkheid
netgedicht
2.0 met 336 stemmen 253 altijd
als ik met
jou verkeer
voel ik iets
van de mystieke
sfeer van hemel
waarin goed
beter en best
geboren lijken
te zijn en helaas
ontsnapten uit
de schepping
om een eigen
rol te spelen
jij bent een
edelsteen met
vele kwalificaties
in het topsegment
zoals volmaakte
schoonheid in getal
zeldzaamheid en
schaarste in
bestaan…
Weerspiegeling
poëzie
3.0 met 8 stemmen 3.188 Zuiver, als geslepen edelstenen
In een rand van donker goud gevat,
Spiedt de klaproos door de halmen henen,
Glanst de koornbloem helder na het bad;
En het paard, met glimmend stijve benen,
Scheert de klaver, koel en druipend nat.…
Zintuigen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.485 Het is het verhaal
van de duizend druppels en een
die als geen ander lijkt op een edelsteen
Proef je de liefde?
Het is het verhaal
van de duizend kussen en een
die smaakt naar een broodje met Bebogeen
En al die verhalen bedoelen
te zeggen: duik onder
in de mysterieuze wereld
van horen zien en voelen
ruiken en proeven.…
Bui
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.022 Zuiver, als geslepen edelstenen
In een rand van donker goud gevat,
Spiedt de klaproos door de halmen henen,
Glanst de koornbloem helder na het bad;
En het paard, met glimmend stijve benen,
Scheert de klaver, koel en druipend nat.…
Bui
poëzie
4.0 met 4 stemmen 390 Zuiver, als geslepen edelstenen
In een rand van donker goud gevat,
Spiedt de klaproos door de halmen henen,
Glanst de koornbloem helder na het bad;
En het paard, met glimmend stijve benen,
Scheert de klaver, koel en druipend nat.…
Aardse sterretjes
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 125 Soms zie ik sterren over de aarde gaan
Beschenen door zachte glans van maneschijn
Op aarde in zij of fonkelend satijn
Terwijl daarboven de hemellichten staan
Als edelsteen diamant, robijn of paarlemoer
Gracieus, blozend en schitterend als brokaat
Geweven uit stof van zilverkleurig draad
Zwevend door zalen over gladde vloer
Ach ’t schone…