209 resultaten.
God's DNA
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 132 Strak gespannen
knapt en krakt
het firmament in twee
Beneden staan
stram en stom
de mensen in drommen gedwee
het verval af te wachten
tot het klapt en knakt
Maar ze zijn verveeld
en ontpoppen zich als klapvee
als de wereld verdeeld
de weeën opwekt
en geboorte geeft
aan de nieuwe mens die
ontstaat uit een streng van genen
Als…
droomster
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 147 op haar eiland
doorkruist zij het firmament
dag na dag opnieuw
zo wij slapen
opnieuw!
haar naam is niet voor niets droomster
zij raakt je aan
diep in het hart
kom!
laten wij samen dromen…
Pas de deux
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 331 Obscuur dreigt het bevruchte firmament
verbergt bliksem en donder
voor onverwachte momenten
zoals bladzijden van een roman
hunkeren naar het omslaan
om de volgende stap te zetten
zwartgedrukt in sneeuwwitte velden
wachten op de vochtige vinger
die kantelen laat
of terugbladert in al gelezen tijden
de okergele grond ligt roerloos aan…
Galileo Galilei
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 41 Jij keek met open geest en opgetogen
naar wat men het firmament noemt.
Wetenschap en aarde heb je bewogen:
je wordt door iedereen geroemd.
Formeel mocht je dan buigen,
“bewegen doet ze toch!”
Hun dogma viel in duigen.
Geloven zij nu nog
dat de zon om de aarde draait?
Potverdomme en verdraaid!…
In arrogantie
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 56 ik heb
grijze plukjes
uit de lucht
gehaald
het sombere
uit wolken die
regen en donkerte
bevolkten
er kwamen
spikkels blauw
en licht die door
zon werden gewit
tot een briljant
schitterend firmament
dat mijn geest
als klankbord kent
wij sprankelend
van energie
oplaadbaar tot
een gaaf lief genie
nooit zal aarde ons
universum…
Blijven hangen
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 7.428 Sterren stralen aan het firmament
krullen achter elkaar door het heelal
gloeien opgewonden tijdens de val
schijnen blijkbaar permanent
Planeten draaien zonder dollen
buitelen verveling in het stieren
geroofd door deze kuddedieren
met ogen die slechts rollend tollen
Manen hebben zich laten vangen
wapperen niet langer vrij en blij
schieten…
Sterretje
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.647 Dus daarom denk ik 's avonds
als ik zo kijk naar 't firmament
dat jij mij zo wilt laten weten
dat je nog niet verdwenen bent...…
Sterretje
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.862 Dus daarom denk ik s`avonds
als ik omhoog kijk
naar het firmament
dat jij mij zo wilt laten weten
dat je nog niet verdwenen bent...…
Liefde was de enige prijs
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 133 ik schreef grijs
aan een zwarte hemel
die devotie droop langs
een kierend firmament
waar gebeden tochtten
weg was mijn hoop
op enig erbarmen
het vluchtig bestaan
had enkel mijn euforie
zonder hart langs zien gaan
was alles kwijt
in afronden naar boven
omdat velen geloven
in directe vergeving
zonder vergelding van hel
mijn grijs…
In nirwanablauw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 heb mijn mozaïek gelegd
in de kleuren van het leven
nog zit ik met een handvol glas
waaruit liefde en verlangen lacht
nog eenmaal het ultieme rood
als ster die oplicht aan het firmament
zijn staart uiteenspattend
in het mooiste buitenaards pigment
oprijzend uit het prille groen
dat seizoenenslang als
donker loof in warme zomers
koelte…
Professor in de poëzie
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.198 waarschuwde de debutante voor
verboden woorden in gedichten -
ster, bloesem en liefde,
ze waren hartstikke taboe
Ik begrijp het, zei ze
en ze nam zich voor
alleen woorden uit de krant
te gebruiken en rijm
af te zweren
Totdat ze op de thuisreis geroerd
werd door de aanblik van een
bloeiende boomgaard en ’s avonds
lopend onder het firmament…
Kluwen?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 Een kleine vlieger, rustend op de
frêle schouder van de vrijheid, tegen
het contrast van het firmament verkend,
ontrolde ze het ragfijne touw van haar
dromen, waarna zij - voor mijn oog als
toeschouwer - de "gedachten kluwen"
ontrafelde en de binding brak.…
Hoogste leven is de liefde leven
poëzie
4.0 met 2 stemmen 707 Liefde is de onrust van het rusten,
Het bewuste van het onbewuste,
In de liefde die zich zelf herkent,
Ruisen aarde, zee en firmament.…
Speelde genie
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 65 ik zag
het pad
voorbijgaan
in passerende
bomen en struiken
het hoge buiten
ving blauw met
snelle wolken
in een dunbevolkt
firmament
boven het ruisen
van de wind
hoorde ik de echo
van jouw hakken
in gelijkmatigheid
de mantra van
beweging had
zijn eigen melodie
in het kraken van
takjes speelde genie
in een magische
verbondenheid…
zuchten op papier
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 140 't liefst van al schreef hij
het firmament te pletter
om daarna alles weer te schrappen
stoffer en blik
Pluto en wat protonen
samen vegen
maar het zonnestralen
was hem te vlug af
hij zou nog lijden
onder wat residu
uitgestrooide lichtjaren
enkel in zijn ogen
was hij sensatiezuchtig
het sterrendom
onderschreef zijn schitteren niet…
DEVOTIE
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 660 vergeefs heb ik in eindeloze nachten
me tot een onbekende god gewend
gevraagd of hij het aardse lijden kent
en of hij dat wellicht wat kon verzachten
de sterrenbeelden aan het firmament
aanhoorden zwijgzaam alle klachten
weerkaatsten glansrijk mijn gedachten
en gunden me geen hemels sacrament
ik zocht gezelschap, hief het glas en lachte…
MONUMENT (pasen)
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 833 Het open graf staat als een monument
dat leven tot z'n recht laat komen,
al wacht onder dit firmament
de vijand die zijn tijden kent
met open armen het moment;
de afbraak van de aardse tent,
het open graf staat als een monument
dat leven tot z'n recht laat komen,
Gods kinderen uit stof genomen:
in Christus staan zij op in één moment,
de…
Zomer 07
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 612 Zomers lichtzinnige koelte
buien als penseelstreken aan een rozig firmament
alles verzamelt zich in het eerste warme licht
ik blijf binnen en wacht, ik ken het
de deur stond altijd open maar wat binnen woelde
was niets van een welkom, eerder een wensen
kromlopen door het gewicht van felle onwetendheid
God wees jezelf
leg aan, dat schot -…
balancerend - Duo gedicht
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 424 ijlings zoekend
naar verloren voetstappen
keert het tij zijn schaduwzijde
terra kleurt rood
als door de zon gekust
wind doet wolken sluieren
sneeuw bedekt meer,
alles schijnt verdwaald
balancerend op helder en grijs
jij in het firmament
lieflijkheid glimlacht je tegemoet,
misère wordt bedekt
door de dromerige mantel der vergetelheid…
Tot de verbinding brak.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 146 rustend op de schouders van de vrijheid
tegen het contrast van het firmament ontkend,
ontrolde ze het ragfijne touw van haar
dromen waarna zij voor ons oog als
toeschouwer in de kluwen van gedachten
ontrafelde zichzelf tot de verbinding brak.…
Elixers van Expressie
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 126 groeiende veerkracht,
En spant de bogen der opwellingen,
Onder druk
druipt het brein droog
het stof tot nadenken,
Bruisend borrelt de beroering,
Dwalend
drapeert mistige muze de pilaren
van diepgewortelde waarden,
Rustend op de gonzende stilte,
Reikend
vanuit de diepe gronden
op de bodem van stille wateren,
Tot het hoogste punt aan het firmament…
Luisterbericht.
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.084 vergeet mij niet
stuur je lichaam terug
naar die plaats in de ruimte
waar ik wachten mag
als sterrenstof zul je fonkelen
aan het zilveren firmament
je zal mijn blik verblinden
wanneer jij je stralen zendt
je wezen nooit vergeten
in mijn innerlijk weten
verplaatst in vele genen
wachtend door de eeuwen
het leven duurt maar even
in verbondenheid…
Vanuit de opgang van de zon
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 126 Vanuit de opgang van de zon
gaan zij hun gang
en zoeken naar de bron
van licht en leven
waarvan het firmament
het teken heeft gegeven
en reizend door de tijd
van dagen en van nachten,
van hopen en verwachten,
breekt God hun harten open,
in eerbied en verwondering
-dit wonder niet te vatten-
ontsluiten zij devoot
hun toegewijde schatten…
Stof in de wind
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 154 Met mijn ogen dicht
reik ik in het ijle naar het firmament.
Naar de eeuwigheid
waarvan niemand het begin of einde kent.
Stof in de wind
wij zijn net als stof in de wind.
En ons bestaan
is niets dan een druppel water in de zee.
Wat wij doen
neemt de kracht der tijden vluchtig met zich mee.…
Dat ene sterretje
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 232 Er staat aan het firmament, een hele held're ster
niet alleen voor mij, maar voor echt iedereen,
dus mis je iemand, ben je iemand kwijt,
kijk gerust naar die felle ster, die staat er altijd!…
Ouderloos
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 95 Had het firmament luiken echt dichtgedaan
om zonder getuigen daar vrijuit te spreken
verstilling op aarde niet middendoor te breken
welke kledingstukken trokken seconden aan.
Ik schilderde wat mijn kamers vonden
beschreef wat mijn gedachten zonden.…
bijrol
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 2.166 je voorbij
in zwart en wit vervlogen kinderjaren
de puberteit (een duister navelstaren)
het witte doek gescheurd door averij
de rolprent kleurde, maar de wilde haren
wekten weldra lach en spotternij
de eb werd nu het heersende getij
het scherm zou nooit de diepgang openbaren
je bent een vage figurant gebleven
een dovend kaarsje aan het firmament…
Maanvrouw I
hartenkreet
3.0 met 32 stemmen 1.243 De waterlelies hadden
Hun bladeren gesloten
Maar ook de ganzen
Hadden zich laten foppen
Want ze deden een dutje
Midden op de dag
De ganse wereld had
Zich aan het hemelruim
Het firmament vergaapt
Een kort moment had de
Maan zich tussen Zon
En de Planeet geplaatst
Heel even tussen zon-
Licht en het aardedonker
Tussen hem en mij
De…
Op de zonnewind
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 ik heb jouw
sterren niet geteld
zij stralen weergaloze pracht
jij bent mijn firmament
natuurlijk fonkel jij
minder bij het zwarte gat
verschiet je plots van kleur
als een nova de ruimte scheurt
in jouw perspectieven
kun je eindeloos dwalen
zacht vibreert het verre heelal
zijn eerste scheppingsverhalen
als jij op de zonnewind zeilt…
HUGO CLAUS
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 346 Zet de sluisdeuren open
naar mijn gemoed
het samenspel is begonnen
beleven we het firmament
zeven maanden lang
is de strijd weergegeven
overal kwam ik mijzelf tegen
soms midden in een gesprek
lang was het eigenlijk niet
als met blote voeten op een koude vloer
ging ik afgedroogd verder
heerlijk fris en opgeladem
daar eindelijk te zijn…