Netgedichten

netgedicht (nr. 25.780):

zuchten op papier

't liefst van al schreef hij
het firmament te pletter
om daarna alles weer te schrappen

stoffer en blik
Pluto en wat protonen
samen vegen
maar het zonnestralen
was hem te vlug af
hij zou nog lijden
onder wat residu
uitgestrooide lichtjaren

enkel in zijn ogen
was hij sensatiezuchtig
het sterrendom
onderschreef zijn schitteren niet
het hield niet
van georkestreerde doeningen

hij richtte zijn wanklanken
aan het verkeerde melkwegstelsel

was hij maar blind geboren
het woeien in de bomen
zou hem
als snippers papier
in de oren klinken

hij zou het malen
onder de tong
en wortelen
in een sprakeloosheid
van het proeven