Alle inzendingen over Ganzen.

~~~ sneeuwwitte zwanen trotseren statig het ijs in ganzenpasjes weggebonjourde ganzen heffen hun zwanenzang aan ~~~…

Deze stille schoonheid; die ik niet bevat maar ik geniet ervan… Plots hoor ik het gakken van een zwerm ganzen en kijk ik omhoog, naar de blauwe lucht. Ze vormen samen een prachtige V; de ganzen roepen tijdens hun vlucht: “Dit is de V van Vrede”. Toch iets wat ik wél snap.…

Een moment van stilte en op de plaats kijk ik onbewust omhoog waar grote ganzen reeds trekken met winterse tegenzin.…

ganzen weer komen hervat ik - in de zinderende ochtend mijn wandeling naar de zon…

dag-tot-dagloners, onder-de-zeespiegel polderbewoners Maar op de grienden broeden de ganzen lepelaars, rietzangers meeuwen die dansen…

een vochtige deken verblindt het zicht van polder en lucht ganzen verdoezelen hun vlucht in doffe klanken verzonken leegte…

ganzen op hun vlucht vanuit noordoost naar zuidwest hier niet zo gewenst zij hebben toch ook recht op een bestaan in de natuurlijke baan om over mensen die vluchten voor het geweld dan maar te zwijgen…

In de lucht weerklinkt het geluid van ganzen de letter die ze vormen tijdens hun hemelreis is meteen het begin van vergankelijkheid de zomer is dood leve de herfst…

Wanneer regen overgaat in sneeuw en de vijver langzaam in ijs haar rust zal vinden, wanneer de laatste ganzen vertrekken voor hun lange reis, beloof mij dan een nieuwe lente, een nieuw begin. O zuidenwind, breng snel de moegevlogen ganzen terug, laat sneeuw en ijs smelten voor nieuw leven.…

Vanmorgen vlogen ganzen over ik zag dat ze daar boven in de lucht geen V meer schreven voor ik mij verheugen kon op mogelijke lenteboden herkende ik het teken van hun vlucht .../---/... -------------------------- toelichting: H5N1…

eenden meeuwen en ganzen alsof ze een luidruchtig gesprek voeren... tevergeefs probeer ik er achter te komen waar ze het over hebben maar mijn zweeds laat vooralsnog veel te wensen over Lejo van Kuijeren…

in het grijze licht braken ganzen door de stilte heen de zee hield me vast knagend aan de grenzen van het land twee wilde hazen een verborgen droomboom het andere licht…

En weer vliegen ganzen de winter in langs een hemel met enkel wolken ik hoor ze 's nachts als ik slapeloos lig jouw gemis in gedachten vertolken.…

De heilige Man in zijn pij keek door het raam naar de ganzen, Lachte: wat snaatren die beesten! kon ik ze maar verstaan! Zij zeiden: kijk, de heilige Man ging onder de mensen, Werd lichtvaardig als zij en nam hun manieren aan.…

ganzen in de dikke lucht gaven me niet lichtvaardig vleugels cirkelende vogels zochten een onbestemde verte zwarte wolken dreven mee zonder omkijken vloog ik voorbij voorbij wie ik was geweest…

Den dinsendag Vol wisse wassen En struise vrouwen Met ganze passen En hemdse mouwen Silicone tieten Vlaamse frieten En breezers continue Onder grootmoeders Grauwe rokkentenue…

druipende bomen in een verstild bos de heide ingestopt onder een grauw sneeuwdek boven de grijze mist roepen ganzen naar verten onzichtbaar aanwezig achter bosranden verscholen in nevelig niets…

Kijkend naar de grauwe lucht Zie ik ganzen op de vlucht De somberheid achterlatend Van motregen en natte straten Die somberheid spiegelt mijn hart Mat beslagen door de hete tranen Wens ik een van hen te zijn…

Zo’n honderd ganzen gingen demonstreren Getergd door een onzalig afschotplan Bij Utrecht kwam er flinke file van Ze zouden Sharon eens een lesje leren En hoe het voor de weggebruiker was? U kunt het raden: in de ganzenpas!…

ooit vlogen zij voorbij de dorpen zagen de was hangen en een jong stel achter de schuur staan vrijen de haan van het kerkje draaide met ze mee naar het oosten, zijn koper blonk in het zonlicht, stemmen stegen verwaaid omhoog, vervaagden terwijl over de kreek op een terras muzikanten oefenden, zwaailichten van de brandweer door het vlaswerk…

Zie de dag ligt aan mijn voeten de ganzen roepen me langs de schemer van mijn adem zoek ik zorgen langs de kade wei de ritssluiting van de deur staat open hij drenkt het weten in de wijn zo knevelt hij de stad maalt zijn engelen klein hangt het vocht aan het plafond en druppels vallen in lege handen van een volle maan tastend…

Als wilde ganzen landden hier vissers en monniken, anderen voeren verder en ontdekten Amerika maar ze kwamen terug langs het noorden, Thule waar het gloeiende stenen regent waar het land brandt en de rotsen zwemmen tussen kokende fonteinen Daar zijn de poorten van de hel en de paden naar de hemel onzichtbaar boven de wolken om reusachtige…

hoor je de wilde ganzen aandoenlijk avondlied hun onbeschaamde schreien geeft een stem aan mijn verdriet ontvouw die veren vaandels vlieg weg uit de schemerlucht mijn bange hart wordt stil nu dit is het eind van mijn vlucht in dit dierbare grijze nest slaapt zacht alles wat was dus breng me naar verre velden leg me neer in het…

Een zondagsjager ging eens met zijn boot het water op om ganzen te bejagen. Zijn vaardigheid was echter niet zo groot maar als ze ~zaten~ had hij kans van slagen. Hij roeide door een riet beschutte sloot waar op de wallekant wat vogels lagen. ~Een makkie~ dacht de jager in zijn boot ~die ganzen nu met hagel vol te jagen~.…

roze ochtendgloren steekt speels af tegen de wakkere kerktoren wiens puntje bevroren leek voordat de zon hem wakker had gekust doorkruist een troep ganzen het morgenbeeld die verkozen hier te blijven…

Oh, hoe schoon is de natuur na een haring in het zuur grauwe ganzen op de loop blinde mollen zonder hoop en de zon schijnt op het land Kijk: een houtduif vliegt in brand! Oh, hoe schoon is de natuur…

de kleur van klei nu het water zich terugtrekt legt zij een wrak en verhalen bloot onder het grijs van laag overdrijvende wolken schrijven ganzen modderige berichten in geheimtaal onder mijn schoenen de grijze kleur van klei…

Het geheel wordt vervolmaakt met een shawl van wilde ganzen.…

Ruzie van ganzen geeft nachtelijke wijdte galmende muziek.…

Ook paté van lever eet men graag van vetgemeste eenden en van ganzen. Niet enkel La Bardot, die ervan gruwt, krijgt nu dat erfgoed door de strot geduwd.…